Όταν ο Ρόμπερτ Έγκερς διασκεύαζε Έντγκαρ Άλαν Πόε

Ο Άνθρωπος του Βορρά προβάλλεται στα σινεμά παγκοσμίως, και στην χώρα μας, και έχει βρει το κοινό του. Πρόκειται για την τρίτη ταινία μεγάλου μήκους του Robert Eggers, μετά τα επίσης ιδιαίτερα και αποκαλυπτικά για τον ανθρώπινο ψυχισμό, The Witch και Φάρος. Με αφορμή λοιπόν το άνοιγμα του σκηνοθέτη προς ένα ευρύτερο κοινό με ταινίες μεγαλύτερου προϋπολογισμού, έρχονται στο προσκήνιο οι ταινίες μικρού μήκους που είχε κάνει. Ήδη είδαμε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, μια εξπρεσιονιστική, βωβή εκδοχή του Χάνσελ και της Γκρέτελ του 2006 και τώρα το Indiewire αποκλειστικά μας παρουσιάζει μια ακόμα, το 21 λεπτών The Tell-Tale Heart, μια αναθεωρητική εκδοχή του στο διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε.

ΣΧΕΤΙΚΑO Oυίλεμ Νταφόε στον Nosferatu του Ρόμπερτ Έγκερς

Η άποψη του MOVE IT για το "The Northman"

Η ταινία διαθέτει κάποια κοινά στοιχεία με το Χάνσελ και Γκρέτελ, όπως οι κάρτες με τους τίτλους, σαν τους μεσότιτλους των βωβών ταινιών, ωστόσο δείχνει και μια σκηνοθετική εξέλιξη του Eggers, που δείχνει πιο κοντά στο μετέπειτα σινεμά του με την μυστικιστική αμφισημία αλλά και με την εξέλιξη της τεχνικής που δεν έχει σχέση με την ωραιότατη αλλά ακατέργαστη πρώτη μικρού μήκους του. Η γοτθική ιστορία του Πόε αποτυπώνεται στα καλύτερά της από τον νεαρό τότε σκηνοθέτη. Ένας ανώνυμος χαρακτήρας με ελάχιστες πληροφορίες για εκείνον που σχεδιάζει αυτό που νομίζει ως τέλειο έγκλημα. Ο αφηγητής του Πόε ζει με έναν αδύναμο ηλικιωμένο άντρα που ο πρώτος πιστεύει ότι έχει ένα κακό μάτι, σαν γύπα, που τον σπρώχνει στα όρια της παράνοιας, αναγκάζοντάς να σχεδιάσει την δολοφονία του ηλικιωμένου. Ο Πόε και κατ΄ επέκταση ο Eggers δημιουργεί μια συναρπαστική ιστορία μανιακού άγχους και φρίκης.

Ο λόγος που το διήγημα του Πόε ενδιαφέρει τόσο να αναλυθεί είναι κυρίως η αμφισημία του. Δεν ξέρουμε πολλά πράγματα για τον πρωταγωνιστή, ποιος είναι, τι κάνει, ποια είναι η σχέση του με τον ηλικιωμένο. Ο Eggers προσφέρει την δική του ερμηνεία, όπου ο αφηγητής, που τον υποδύεται εξαιρετικά ο Carrington Vilmont, είναι υπηρέτης του γέρου (με την φωνή του Richard Easton), που είναι χλωμός και αδύναμος και απαιτεί να τον έχει τριγύρω του. Δεδομένου του πώς ο ηλικιωμένος δεν απειλεί εμφανώς τον αφηγητή (πέρα από το μάτι που τον κάνει να αισθάνεται όλο και πιο ασταθής), κάνει ακόμα πιο αδικαιολόγητη την φύση του εγκλήματος. Είναι ενδιαφέρον ότι ο ηλικιωμένος δεν είναι πραγματικός άνθρωπος, αλλά προσθετική κούκλα, κάνοντάς το ακόμα πιο απόκοσμο. Ο Eggers μίλησε στο IndieWire για την ταινία του για την οποία νιώθει υπερήφανος παρόλο που την θεωρεί άνιση.

«Είναι μια ανομοιόμορφη ταινία αλλά η πρώτη μου ταινία για την οποία ήμουν υπερήφανος. Είναι επίσης η πρώτη μου συνεργασία με τον διευθυντή φωτογραφίας, Jarin Blascke και την μοντέρ Lousie Ford και από τότε έχουμε δουλέψει μαζί, επομένως είναι μια σημαντική ταινία και για τους τρεις. Είναι επίσης η πρώτη μου συνεργασία με τον σχεδιαστή ήχου Damian Volpe. Είμαι επίσης ιδιαίτερα περήφανος για την ερμηνεία του Vilmont».

Η επίσημη σύνοψη της ταινίας είναι η ακόλουθη. «Μέσα στις αίθουσες ενός έρημου σπιτιού, ένας μοναχικός υπηρέτης φροντίζει τον ανάπηρο αφέντη του. Ο λεπτομερής σχεδιασμός εποχής και το στοιχειωτικά ζωντανό κουκλοθέατρο ανακαλύπτουν τον ονειρικό κόσμο του Πόε».

Tην ταινία μπορείτε να την δείτε εδώ.