Berlinale 2023: "Beast in the jungle". Μια από τις χειρότερες του φεστιβάλ ever
Σύνοψη: H Μέι (Αναϊς Ντεμουστιέ) και ο Τζον (Τομ Μερσιέ) είχαν γνωριστεί ως έφηβοι. Εκείνος της είχε τότε εκμυστηρευτεί ότι είναι σίγουρος ότι κάτι πολύ σημαντικό θα συμβεί στη ζωή του κάποια στιγμή. Μετά από δέκα χρόνια, συναντιούνται ξανά σε ένα παρισινό κλαμπ. Η May απολαμβάνει τη ζωή και τη νιότη της, ο John ακόμα περιμένει. Μια μακροχρόνια πλατωνική σχέση θα αναπτυχθεί μεταξύ τους, καθώς οι δεκαετίες διαδέχονται η μία την άλλη.
ΣΧΕΤΙΚΑΝύχτες Πρεμιέρας 2023 goes... Berlinale
Κριτική: Το “The Beast in the Jungle”, η νέα ταινία του Αυστριακού σκηνοθέτη Πάτρικ Τσία (“Brothers of the Night”, “If It Were Love”) που παρουσιάστηκε στα πλαίσια της ενότητας Panorama στη φετινή Berlinale, μας χάρισε απλόχερα… αγνό cringe, εντός και εκτός οθόνης!
Κι αξίζει να ξεκινήσουμε από το περιστατικό που σημειώθηκε μετά το πέρας της προβολής της και συγκεκριμένα στο Q&A των συντελεστών. Ενώ ο σκηνοθέτης και οι πρωταγωνιστές της ανέβηκαν στη σκηνή του βερολινέζικου σινεμά Zoo Palast, η Μπεατρίς Νταλ (“Betty Blue”), η οποία εμφανίζεται στην ταινία στον ρόλο της μεφιστοφελικής πορτιέρισσας ενός παρισινού κλαμπ και αφηγήτριας, αρνήθηκε να τους συνοδεύσει και παρέμεινε -μουτρωμένη- στη θέση της. Ο Τσία μάς ενημέρωσε ότι ήταν έξαλλη επειδή αποχώρησε κόσμος από την αίθουσα κατά τη διάρκεια της προβολής. Εμείς, πάλι, πιστεύουμε ότι ενδέχεται να είδε πρώτη φορά το “The Beast in the Jungle” στην ολότητά του και να μην πίστευε ούτε εκείνη στα μάτια της.
Στο “The Beast in the Jungle”, την τρίτη ταινία μυθοπλασίας της καριέρας του, ο Πάτρικ Τσία διασκευάζει την ομώνυμη νουβέλα του Χένρι Τζέιμς, αλλά αυτό που ξεκινά σαν ένα ατμοσφαιρικό παραμύθι, υπό τους ήχους της ‘80s ντίσκο μουσικής, σύντομα όχι απλά ξεφουσκώνει, αλλά δημιουργεί έναν σχεδόν αφόρητο εκνευρισμό ακόμα και στον πιο υπομονετικό θεατή.
Ο Τσία πασχίζει να μας κάνει να ενδιαφερθούμε για το καταραμένο μη-ρομάντζο των δύο πρωταγωνιστών του, αλλά η υπό το μηδέν χημεία ανάμεσα στην Αναΐς Ντεμουστιέ (“Gloria Mundi”) και τον Τομ Μερσιέ (“Synonyms”) σε συνδυασμό με τους εξαιρετικά κακογραμμένους διαλόγους, δεν βοηθούν καθόλου την κατάσταση. Ενδεικτικά, οι διάλογοι της ταινίας πηγαίνουν όλοι κάπως έτσι:
Και πότε θα συμβεί αυτό το πράγμα που πιστεύεις ότι θα σου συμβεί;
Δεν ξέρω πότε θα συμβεί αυτό το πράγμα ούτε τι θα είναι.
Μήπως αυτό το πράγμα να είναι ο έρωτας;
Όχι, αυτό το πράγμα δεν είναι ο έρωτας.
Τύφλα να έχει ο Φώσκολος, με λίγα λόγια! Αυτό “το πράγμα” που περιμένει ο Τζον να συμβεί μπορεί να είναι μεν μια αλληγορία για τους ανθρώπους που επιλέγουν να στέκουν θεατές στη ζωή τους, αντί να την απολαμβάνουν, αλλά ο Τσία θεωρεί ότι για να μας το μεταφέρει αυτό θα πρέπει στο δεύτερο μισό της ταινίας να μην γίνεται απολύτως τίποτα, πριν καταλήξει σ’ ένα κωμικοτραγικό φινάλε. Έτσι, η αρχικά φαινομενικά εμπνευσμένη ιδέα του να αφηγηθεί όλη την ιστορία μέσα στους τοίχους ενός ηδονιστικού κλαμπ, με τις εναλλαγές στη μουσική και τα ντυσίματα των θαμώνων του να σηματοδοτούν τα χρόνια που περνούν, γρήγορα καταλήγει σε μια άσκηση υπομονής. Κι είναι κρίμα, γιατί η Αναΐς Ντεμουστιέ είναι πραγματικά μαγνητική στον ρόλο της Μέι, ενώ πολύ καλή δουλειά έχει γίνει επίσης στα κοστούμια και το soundtrack.
Μπορεί, λοιπόν, να μην μάθουμε ποτέ τι στ’ αλήθεια τσάντισε την Μπεατρίς Νταλ κι αρνήθηκε να ανέβει στη σκηνή, ξέρουμε όμως σίγουρα ότι το “The Beast in the Jungle” είναι μία από τις χειρότερες ταινίες που έχουμε δει μέχρι στιγμής στα πλαίσια της Berlinale.
Το 73ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται 16-26 Φεβρουαρίου 2023.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων