Tom Berninger: «Είναι φοβερό να αρέσει ο εαυτός σου»!

Δημοσίευση: 1 Οκτ. 2013, 18:00

Συνέντευξη στον Γιάννη Λυμπέρη

Οταν μάθαμε ένα χρόνο πριν για το ντοκιμαντέρ «Mistaken for strangers» με τίτλο τραγουδιού των National, υποθέσαμε όλοι και κυρίως οι οπαδοί, πως είναι το success storyτης αγαπημένης τους μπάντας. Το 2010, όταν ξεκινά και το γύρισμα του ντοκιμαντέρ, οι National ξεκινούν την παγκόσμια περιοδεία για το «High Violet» που τους άλλαξε τη μοίρα. Βέβαια, κανένα ντοκιμαντέρ δεν ήταν προγραμματισμένο. Ο Μatt Berninger, o τραγουδιστής πήρε μαζί του τον 30χρονο τότε και εννέα χρόνια μικρότερό του αδελφό, να δουλέψει ως roadie. Εκείνος δεν έκανε ποτέ τη δουλειά του αλλά τραβούσε τα πάντα με μια κάμερα. Απολύθηκε και αυτό ήταν το καλύτερο που του είχε συμβεί μέχρι τότε.
 
Μαζί βέβαια με την συνέντευξη που παραχώρησε στο moveitmag.gr.
 
Ο Τom Beringer παρέα με τον παραγωγό Craig Charland, γυρίζουν πλέον όλα τα μεγάλα φεστιβάλ του κόσμου, μαζί με τις «Νύχτες Πρεμιέρας», λαμβάνουν διθυραμβικές κριτικές από κοινό και κριτικούς για το πιο αληθινό μουσικό ντοκιμαντέρ που έχεις δει αλλά με όχι με τη μουσική πρωταγωιστή!
Οι δυό τους μίλησαν ακατάπαυστα -παρά το hangover…- και έδειχναν έκπληκτοι και ευγνώμονες για την επιτυχία της ταινίας. 
 
EΡΩΤ.: Σε αυτό το ντοκιμαντέρ τα πάντα προήλθαν μέσα από το χάος. Ξεκίνησες να περιοδεύεις με την μπάντα χωρίς τίποτα συγκεκριμένο στο νου. Το νέο σου πρότζεκτ, ξεκινώντας από κάτι δεδομένο, θα είναι δυσκολότερο ή ευκολότερο, αφού πλέον θεωρείσαι σκηνοθέτης;
TOM: Εχεις απόλυτο δίκιο, αυτή η ταινία έγινε πολύ δύσκολα, κυρίως της συναισθηματικής φόρτισης, καθώς μιλούσε για μένα και τον αδελφό μου και ουσιαστικά θα καθόριζε την καριέρα μου. Σίγουρα τα πάει καλά και τώρα που όλο αυτό τελειώνει, αναρωτιέμαι ‘’και τώρα, τι;’’. Ξέρω για σίγουρα πως το επόμενο θα είναι κάτι που δεν έχω ιδέα που θα πηγαίνω. Οπως για παράδειγμα, άκουσα χθες βράδι για ένα ντοκιναντέρ για την Gwen Stefani και τον Gavin Rossdale, δεν τους ξέρω, δεν ακούω τη μουσική τους!
 
EΡΩΤ.: Θωρείς πως αυτό είναι καλό ο δημιουργός ενός μουσικού ντοκιμαντέρ να μην είναι «σκληροπυρηνικός» φαν της μπάντας. Εσύ δεν ήσουν, ενώ για παράδειγμα ο Meadows στους Stone Roses ήταν, και το αποτέλεσμα δεν ήταν κάτι εξαιρετικό.
TOM: Θεωρώ πως είναι αρνητικό να είσαι οπαδός. Βέβαια η λέξη αρνητικό ίσως να μην είναι 100% ακριβής...
 
EΡΩΤ.: Πολλοί φαν των National ίσως ήθελαν να δουν περισσότερο live την αγαπημένη τους μπάντα. Το σκεφτήκατε αυτό ή απλά είπατε ‘’δεν τους φτάνει το youtube για αυτό;’’
CRAIG: Τα σκεφτήκαμε και τα δύο, υλικό υπήρχε, αλλά όντως ζούμε στην εποχή του youtube και θέλαμε διαφορετική προσέγγιση. 
ΤΟΜ: Yλικό είχα αλλά ο αδελφός μου ήταν απόλυτος σε αυτό και ειλικρινά δεν βλέπει ποτέ συναυλίες ή βίντεο κλιπ, αλλά πολλές ταινίες και θέλει να γελάσει. Το μόνο που μου έλεγε όταν έβλεπε τη μπάντα να παίζει επί σκηνήες ήταν ‘’βγάλτο έξω’’! Οχι πως έκανε ότι ήθελε, τα πάντα πέρασαν από τα χέρια μας, αυτός είπε τη γνώμη του. 
CRAIG: Ηθελε να φτιάξει κωμωδία. Το μοντάραμε με αυτή την προοπτική.
 

 
EΡΩΤ.: Ποιά ήταν η καλύτερη κριτική που άκουσες ή διάβασες και η πιο κακή...
ΤΟΜ: Η πιο κακή κριτική ή σχόλιο αν θες, ήρθε από οπαδό των National, όπως και οι περισσότερες! Δεν τις πολυδιαβάζω αλλά μία με αποκαλούσε χοντρό και τα σχετικά... Μάλλον δεν τους άρεσε!. Αλλά ειλικρινά, δεν τις διαβάζω
CRAIG: Το pitchfork μας έδωσε μια εξαιρετική. Εγραψε πως η ταινία είναι ‘’η αστειότερη μετα-μουσική ταινία (meta-music film) από το Spinal Tap’’.
 
EΡΩΤ.:  Σωστά, αλλά το Spinal Tap ήταν fiction ταινία. Είχε σενάριο ενώ εσείς όχι.
TOM: Ακριβώς, είναι η αλήθεια. Πήραμε το οκ για τα πάντα και ξεκινήσαμε με βάση την κωμωδία. Βλέπεις τη σχέση με τον αδελφό μου, πως ενοχλούμε ο ένας τον άλλο, τον φέρνω σε δύσκολη θέση, αλλά πάντα με καλή διάθεση 
CRAIG: Αυτό θέλαμε να μεταφράσουμε και στο μοντάζ με τόσο πολύ ακατέργαστο και χύμα υλικό.
 
EΡΩΤ.: Πλέον τα Μέσα σε έχουν προσωποποιήσει ως «αστείο», το οποίο είναι βέβαια μια πλευρά του χαρακτήρα σου. Δεν σε ανησυχεί αυτό για τα μελλοντικά σου σχέδια;
ΤΟΜ: Πάντα ήξερα πως είμαι ένας funny guy αλλά ποτέ μου δεν πίστεψα πως θα έβλεπα τον εαυτό μου σε μια ταινία. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, είμαι 33 ετών και μετά τα 20 πάντα προσπαθούσα να βρω μια καλή δουλειά και ενώ ήμουν πάντα ο εαυτός μου, δεν υποκρινόμουν, όλοι μου έλεγαν σε συμπαθούμε αλλά τη δουλειά δεν την παίρνεις γιατί δείχνεις χαλαρός και ανεύθυνος. Και οι φίλοι μου που με έβλεπαν να ασχολούμαι με τις βίαιες μικρού μήκους με παρότρυναν να παίζω, να κάνω stand up. Εγώ θύμωνα, καθώς οι μικρού μήκους ήθελαν προσπάθεια και χρόνο αλλά μόλις τώρα που είδα πως είμαι μπροστά από την κάμερα, όλα έγιναν κατανοητά.
 
 
EΡΩΤ.: Πως αισθάνθηκες έτσι; Οταν είδες ένα γεμάτο σινεμά να γελά με σένα;
TOM: Ναι, τότε ήταν. Ουσιαστικά δεν γελούσαν με μένα αλλά με όσα εγώ έκανα. Και παράλληλα θεώρησαν αστεία αυτά που θεωρούσα και εγώ και σκεφτόμουν ‘’Oh man”!

EΡΩΤ.: Ο μεγαλύτερος φόβος πριν την κάθε προβολή;
TOM: Αν ο κόσμος δεχτεί εμένα, να βλέπει εμένα και όχι την μπάντα. Και αν η ιστορία μου δημιουργούσε ένα συναίσθημα ώστε να έχει ενδιαφέρον να κάτσουν να τη δουν.
 
EΡΩΤ.: Πολλοί φτιάχνουν ένα alter ego μπροστά από την κάμερα, εσύ επέλεξες την αλήθεια.
ΤΟΜ: Πιστεύω ότι για αυτό πέτυχε. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε σε κάτι αληθινό. Ηταν ρίσκο, αλλά βγήκε. Είναι φοβερό να αρέσει ο εαυτός σου!
 
 
ΕΡΩΤ.: Αν, υποθετικά, μερικές από τις πλέον αγαπημένες σου μπάντες, σου ζητήσουν  να τους φτιάξεις ένα ντοκιμαντέρ, τι θα έκανες;
TOM: Μάλλον δεν θα το έκανα. Nα σου πω, σιχαίνομαι να γνωρίζω μουσικά είδωλα, γιατί είναι μια απογοήτευση. Και πλήρη ελευθερία να μου έδιναν, όχι. Να σκεφτείς, όταν ακούω μουσική δεν βλέπω ποτέ τα videos. Aγαπώ τη μουσική. Αγαπημένη μου μπάντα αυτόν τον καιρό είναι οι High on Fire. Τρομερή metal μπάντα αλλά δεν με νοιάζει αν τους γνωρίσω ή όχι. Δεν είναι πως δεν τους σέβομαι. Απλά...
 
ΕΡΩΤ.: Είχες πει πως θέλεις όσοι δουν την ταινία απλά να τη θυμούνται, είτε είναι χάλια ή κάτι όμορφο. Νιώθεις πλέον την αγωνία να θες σε θυμούνται για όσα κάνεις ή απλά δημιουργείς χωρίς να νοιάζεσαι;
TOM: Ναι, νιώθω. Ηδη είμαστε πολύ χαρούμενοι για την επιτυχία της ταινίας. Μην φανταστείς ότι γίναμε πλούσιοι αλλά μας άνοιξε μερικές πόρτες.
CRAIG: Είναι μια μοναδική ταινία, μια μοναδική ιστορία και σίγουρα είχαμε την αγωνία αν το κοινό θα την ένιωθε. Οταν τελείωσε ξεκινήσαμε να καταστρώνουμε ένα πλάνο προώθησης, καθώς είχε ξεκινήσει να διαδίδεται ως ένα ντοκιμαντέρ για τους National, αλλά επιλέξαμε τα φεστιβάλ, συνεντεύξεις, τα πάντα. Πιστεύω πως θα αρέσει και σε γονείς λόγω της αληθινής σχέσης δύο αδελφών.
 
ΕΡΩΤ.: Μελλοντικά σχέδια;  Θεωρείτε δύσκολο να επαναλάβετε το ίδιο με το φόβο της επανάληψης και της κούρασης του κοινού;
ΤΟΜ: Go with the flow, να είμαι ίσως περισσότερο μπροστά στην κάμερα, να γράψω περισσότερο για μένα. 
CRAIG: Θα είναι εντελώς διαφορετικό. Είμαι και εγώ σεναριογράφος και πλέον δουλεύουμε σε διαφορετικά θέματα, χωρίς τίποτα αποφασισμένο. Είναι καλό να αλλάζεις συνεχώς, αλλά ο πυρήνας μας θα είναι πάντα κωμικός, ότι και να κάνεις. Η κωμωδία είναι πολύ δύσκολη, είναι άμεση. 
ΤΟΜ: Οπως λέμε και στις ΗΠΑ, αυτή η ταινία ήταν ‘’homerun’’ (ελεύθερη μετάφραση, γκολ από τα αποδυτήρια). Κανείς δεν το κάνει με δύο ταινίες σερί.
 
ΕΡΩΤ.: Είδα πριν λίγες μέρες πως ο αδελφός σου και η υπόλοιπη μπάντα μετέχουν σε μια χιουμοριστική τηλεοπτική σειρά. Θεωρείς τον εαυτό σου υπεύθυνο ώστε να φανεί η δεδομένη αστεία πλευρά τους, όταν όλοι τους θεωρούν σοβαρούς;
TOM: Ναι, το είδα! Και ίσως... φταίω και εγώ. Ο Matt βλέπει πολύ τηλεόραση και αστείες σειρές.
 
 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
18 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos