Silent Hour, από την Spentzos
Silent Hour, από την Spentzos

Berlinale 2023: Τα 2 μικρά διαμαντάκια που ανακαλύψαμε φέτος

Published: 26 Feb 2023, 13:59
Συντάκτης:

To 73ο Φεστιβάλ του Βερολίνου απένειμε τα βραβεία του στις ταινίες του τμήματος Generation, το οποίο παραδοσιακά κρύβει σινεφιλικά διαμαντάκια.

<a href="/en/festival-nyhtes-premieras/nyhtes-premieras-2023-goes-berlinale/68856">Νύχτες Πρεμιέρας 2023 goes... Berlinale</a>ΣΧΕΤΙΚΑΝύχτες Πρεμιέρας 2023 goes... Berlinale

H τετραμελής αποστολή του MOVE IT στην φετινή Βerlnale είδε πολλά ταινιάκια καθημερινά. Όχι μόνο από το προβεβλημένο Διαγωνιστικό, το Special Gala, το Encounters, το Panorama, αλλά και από το Forum και φυσικά το αγαπημένο μας Generation, είμαστε το μοναδικό ελληνικό μέσο που το κάνει και είμαστε υπερήφανοι γι'αυτό. Μια τακτική που μας δικαιώνει συνεχώς με αποτέλεσμα να ανακαλύπτουμε κάθε χρόνο ταινιάκια below the mainstream radar που αξίζουν πραγματικά και νιώθουμε πολύ όμορφα να γράφουμε γι'αυτά και να σας τα παρουσιάζουμε.

Ενδεικτικά την τελευταία πενταετία: AcidGoldieMadeline's MadelineKissing CandiceGreen FogButterfly KissesSkinsUppercase Print, Cryptozoo, Ninjababy, Queens of the Qing Dynasty

Φέτος τα βραβεία δόθηκαν ως εξής; 

Generation KPlus στο Sweet As και το Mimi. Ειδική Μνεία στα Zeevonk και Longing for the world. 

Generation 14plus στο Αdolfo και το Hummingbirds. Eιδική μνεία στα And the King Said, What a Fantastic Machine και Μutt.  Το τελευταίο, αλλά και το απλά γαμάτο Dancing Queen, τα είδαμε και τα γράψαμε. Πολύ πιθανό να τα φέρουν οι Νύχτες Πρεμιέρας τον Σεπτέμβριο. Πρώτοι εδώ. 

Mutt

Το “Mutt”, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βουκ Λούνγκουλοφ-Κλοτς, ήταν το διαμαντάκι της ενότητας Generation 14plus της φετινής Berlinale και αποτελεί, παράλληλα, μια τρανή απόδειξη ότι η τρανς ορατότητα πρέπει και μπορεί να επιτευχθεί, εν μέρει, μέσω του σινεμά. Στην ταινία παρακολουθούμε ένα 24ωρο από τη ζωή του Feña (εξαιρετικό το non-binary Λίο Μέχιελ στον ρόλο) στη Νέα Υόρκη, όπου συμβαίνουν πολλά: θα ξαναδεί μετά από καιρό τον πρώην του και τη μικρή αδερφή του, ενώ παράλληλα περιμένει την άφιξη του πατέρα του από τη Χιλή.

Ο Λούνγκουλοφ-Κλοτς, ο οποίος είναι επίσης τρανς όπως και ο Feña του, καταφέρνει μέσα σε μιάμιση ώρα να χτίσει ένα πλήρες πορτρέτο του ήρωά του, τόσο αληθινό και φορτισμένο που νιώθεις σχεδόν σαν να βλέπεις ένα ντοκιμαντέρ. Βασισμένο τόσο στα δικά του, προσωπικά βιώματα όσο και αυτά του Μέχιελ, το “Mutt”, χωρίς να καταφεύγει λεπτό σε εύκολους συναισθηματισμούς, δείχνει πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η καθημερινότητα ενός τρανς ατόμου, μέσω μιας αλληλουχίας εξαιρετικά καλογραμμένων σκηνών, που μας δείχνουν τόσο την κοινωνική αντιμετώπιση των τρανς όσο και τα προβλήματα που ανακύπτουν στις οικογενειακές, φιλικές κι ερωτικές τους σχέσεις. Και παρότι, σοφά, αποφεύγει να αγιοποιήσει τον Feña, εν τέλει του χαρίζει αυτό που έχει ανάγκη: την αγάπη και την κατανόηση. Γι’ αυτό, σημειώστε το “Mutt” κι αν το πετύχετε στο πρόγραμμα κάποιου εγχώριου φεστιβάλ, απλά μη το χάσετε! X.Π. (8 / 10)

 

Dancing Queen

Σύνοψη: Η Mina είναι μια nerd έφηβη στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς που θέλει πολύ να ενταχθεί στην κουλ παρέα και ακόμα περισσότερο να εντυπωσιάσει τον E.D. Win, έναν νεαρό χορευτή χιπ-χοπ. Η Mina αποφασίζει να λάβει μέρος σε έναν διαγωνισμό χορού και με την υποστήριξη της super γιαγιάς της με τις ξεκαρδιστικές ατάκες, ξεκινά ένα ταξίδι που θα τη βοηθήσει να ξεπεράσει την αμφισβήτηση του εαυτού της και τη λανθασμένη εικόνα που έχει για το σώμα της.

Άποψη: Ένα διαμαντάκι που ήρθε με φόρα και ρυθμό από τη Νορβηγία, το “Dancing Queen” έκανε πρεμιέρα στις 18 Φεβρουαρίου στην 73η Berlinale ξεσηκώνοντας το κοινό από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Η αγωνία των εφήβων να “ταιριάξουν”, να νιώσουν ότι ανήκουν κάπου, το body shaming, ο κλασικός ωραίος του σχολείου, η φιλία και τα πρώτα καρδιοχτύπια σίγουρα δεν είναι άγνωστα σαν θεματολογία και με αυτή την έννοια το “Dancing Queen” θυμίζει αρκετά το “Little Miss Sunshine” ή το “High School Musical”. Η διαφορά εντοπίζεται περισσότερο στην εκτέλεση που ξεφεύγει από την αμερικάνικη συνταγή. Δεν υπάρχει εδώ κανένα ακραίο bullying, αλλά μια passive aggressive αποδοκιμασία στα βλέμματα των παιδιών που μπορεί να πληγώσει εξίσου βαθιά. Δεν υπάρχει το κλισέ του “ωραίου” που ερωτεύεται την καλή καρδιά του nerd κοριτσιού, αλλά υπάρχει ένας φιλόδοξος μικρός insta star με αριθμό followers που υπερβαίνει κατά πολύ την ικανότητά του να έχει ενσυναίσθηση για τους ανθρώπους γύρω του.

Πλήρως προσαρμοσμένο στην εποχή του, το “Dancing Queen” μιλάει μια σύγχρονη γλώσσα και έχει ως πιο μεγάλου του ατού τις εξαιρετικές ερμηνείες των μικρών πρωταγωνιστών του. Η Liv Elvira Kippersund Larsson είναι υπέροχη ως Mina με τις πιο fun αλλά και οικείες εκφράσεις, η Anne Marit Jacobsen είναι η γιαγιά που όλοι θα θέλαμε να έχουμε και ο μικρός Viljar Knutsen Bjaada απλώς μας κλέβει την καρδιά. Τόσο κατά τη διάρκεια της προβολής όσο και στο τέλος όπου οι πρωταγωνιστές σηκώθηκαν για να μιλήσουν, όσοι βρίσκονταν στη γεμάτη αίθουσα ανταποκρίθηκαν θερμά με non stop χειροκρότημα και τραγουδώντας το αγαπημένο κομμάτι των ABBA. Κάτι που αποδεικνύει τελικά πως και ο χορός αλλά και οι εφηβικοί έρωτες δεν θα πάψουν ποτέ να μας συγκινούν, σε όποια ηλικία και να είμαστε. Μ.Ζ. (7 / 10)

Το 73ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξήχθη 16-26 Φεβρουαρίου 2023.

To MOVE IT βρέθηκε στη γερμανική πρωτεύουσα για 13η χρονιά και σας μετέφερε όλα όσα συνέβησαν

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Silent Hour, από την Spentzos Silent Hour, από την Spentzos