Aνεξάρτητα... κλισέ;
Ανεξάρτητη κομεντί στο πνεύμα των αυτοσχεδιαστικών ταινιών του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά των ’90s, θυμίζοντας σε κάποια σημεία Μιράντα Τζουλάι και Νόα Μπάουμπαχ (Frances Ha), χωρίς την αφαιρετική ρομαντική τρέλα της πρώτης και την ανατριχιαστική σεναριακή ευστοχία του δεύτερου όμως.
Το γεγονός ότι πρόκειται ουσιαστικά για αυτο-βιογραφική προσπάθεια των δύο συν-σκηνοθετών, χαρίζει φρεσκάδα και αμεσότητα στην ατμόσφαιρά του φιλμ, αλλά μαζί και μια αγωνία για το αν θα σου μεταδώσει την feelgood διάθεση.
Με αρκετούς ερασιτέχνες ηθοποιούς, αντισυμβατική φόρμα, DIY διάθεση και νεορεαλιστική ματιά, οι Αμάρ & Μπεσίς μας κινούν το ενδιαφέρον αν και τελικά αυτοπαγιδεύονται στην αναπαραγωγή των κλισέ (ναι, έχει προλάβει και έχει δημιουργήσει και τέτοια το "νέο, ανεξάρτητο σινεμά"!) του είδους του οποίου είναι φανατικοί υπέρμαχοι.
Α.Κ.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων