Τζέιμς Γουάν: "Μου αρέσει να παρασέρνω τους θεατές"
O Tζέιμς Γουάν θεωρείται και όχι άδικα, ένας από τους μάστορες του κινηματογραφικού τρόμου την τελευταία δεκαπενταετία, με μεγάλα hits που δημιούργησαν πολύ πετυχημένα εισπρακτικά franchises (Saw, Insidious, Conjuring), κάποια στιγμή έκανε ορισμένα διαλείμματα ασχολούμενος με μπλοκμπάστερ (Fast & Furious 7, Aquaman), τα οποία διεκπεραίωσε άψογα χωρίς να αφήσει κάποιο στίγμα και με το Malignant που προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες αυτή την εβδομάδα, επιχειρεί την επιστροφή στο είδος που τον καθιέρωσε, με έναν μικρό φόρο τιμής στο ιταλικό giallo. Ο Μαλαισιανός δημιουργός μιλά για τη νέα του ταινία:
ΣΧΕΤΙΚΑAquaman and the Lost Kingdom
Τι σας έκανε να επιστρέψετε στο σύμπαν του Conjuring;
Μου αρέσει το είδος του θρίλερ και μετά από χρόνια μακριά του ένιωσα ότι είχε έρθει η ώρα να επιστρέψω στις ρίζες μου. Ανάμεσα στον Aquaman και τις ταινίες του σύμπαντος του Conjuring ένιωσα ότι θέλω να καθαρίσω τον ουρανίσκο μου και να αφήσω λίγο τις ταινίες με υπερήρωες και φαντάσματα και να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Είχε μεγάλη σημασία για εμένα να κάνω κάτι πρωτότυπο. Κάτι τολμηρό. Η Ενσάρκωση του Κακού είναι εμπνευσμένη από τις ταινίες που αγάπησα όταν ήμουν μικρός. Είναι μία αναφορά στο στυλ των θρίλερ του ’80 και του '90 δια χειρός Μπράιαν Ντε Πάλμα και Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Ήθελα να το κάνω με τον δικό μου τρόπο. Ήταν η ευκαιρία να δοκιμάσω καινούρια πράγματα, όπως να εξερευνήσω νέα θέματα και ιστορίες, ενώ πειραματίζομαι με διαφορετική αισθητική. Ποιος ξέρει πότε θα βρω την ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι τέτοιο ξανά;
Καταφέρατε να κρατήσετε τις λεπτομέρειες της ταινίας μυστικές για πολύ καιρό, κάτι που δεν είναι εύκολο. Είναι ένα μεγάλο μυστήριο και κανείς δεν ξέρει τίποτα για την ταινία.
Η ιστορία είναι ένα μείγμα ειδών που αγαπώ, από ψυχολογικά θρίλερ μέχρι τις ταινίες τρόμου της ιταλικής παράδοσης με τον όρο Τζάλο και στοιχεία επιστημονικής φαντασίας. Η ιστορία παρακολουθεί τη Μάντισον. Ο άντρας της δολοφονείται στο σπίτι τους από έναν εισβολέα, που την αφήνει ετοιμοθάνατη. Η Μάντισον είναι έγκυος και χάνει το μωρό. Βιώνει ένα μεγάλο τραύμα και καταλήγει να συνδεθεί μεταφυσικά με τον δολοφόνο. Αρχίζει να έχει οράματα με τον εισβολέα και τις δολοφονίες του. Προσπαθεί να βοηθήσει την αστυνομία να τον συλλάβει ενώ λύνει το μυστήριο αυτής της παράξενης σύνδεσης μαζί του. Εντωμεταξύ παλεύει να μην πέσει η ίδια θύμα δολοφονίας. Είναι μία εκδοχή του υποείδους που αφηγείται την ιστορία μέσα από τα μάτια του δολοφόνου.
Μπορείτε να περιγράψετε το είδος του Giallo και πώς αυτό επηρεάζει την ταινία;
Το Giallo στα ιταλικά σημαίνει κίτρινο και είναι ένας όρος που αναφέρεται σε αστυνομικά μυθιστορήματα. Έγινε δημοφιλές στον κινηματογράφο από τον Μάριο Μπάβα, τον Ντάριο Αρτζέντο και πολλούς άλλους.
Μιλήστε μας για τη διαδικασία συγγραφής του σεναρίου από την Ακέλα Κούπερ;
Αρχίσαμε να στήνουμε την πλοκή και τους χαρακτήρες και στην πορεία απευθυνθήκαμε στην Ακέλα για να το εξελίξει. Της αρέσει η πιο σκοτεινή πλευρά του τρόμου, δεν φοβάται να μπει εκεί, να σκαλίσει τις νοσηρές γωνίες της ανθρώπινης ψυχής. Είμαι κι εγώ έτσι και οι άνθρωποι αιφνιδιάζονται όταν με γνωρίζουν και βλέπουν ότι είμαι ένας χαρούμενος άνθρωπος! Εξορκίζω τους δαίμονες μου στις τρομαχτικές ταινίες που κάνω και δεν χρειάζεται να είμαι τρομαχτικός και σκοτεινός στην πραγματική ζωή!
Μιλήστε μας για την Άναμπελ Γουάλις. Έχει ήδη εμφανιστεί στο Annabelle. Τι την έκανε κατάλληλη για τον ρόλο της Μάντισον;
Μου άρεσε πολύ στο Annabelle. Είναι γλυκιά, ζωντανή και πολύ ταλαντούχα. Ήξερα ότι για την Ενσάρκωση του Κακού ήθελα να δουλέψω με φίλους, με ανθρώπους που αγαπώ και η Άναμπελ ήταν στην κορυφή της λίστας μου. Της στείλαμε το σενάριο και αγάπησε τον χαρακτήρα. Η ταινία είναι βίαιη, αλλά βλέπει τα πράγματα μέσα από τη θηλυκή ματιά και αυτό άρεσε στην Άναμπελ. Της δόθηκε η ευκαιρία να παίξει διαφορετικές πτυχές του χαρακτήρα, μία ευάλωτη και τρομαγμένη ηρωίδα που βρίσκει το θάρρος να παραμείνει ζωντανή και να προηγείται του δολοφόνου. Θέλει να κάνει τα πάντα. Την έβαζα να κάνει τρελά πράγματα και συμμετείχε στο παιχνίδι. Η συνεργασία ήταν σκέτη απόλαυση.
Οι Τζορτζ Γιανγκ και η Μικόλ Μπραϊάνα Γουάιτ παίζουν τους ντετέκτιβ. Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας.
Επειδή είναι μία ιστορία μυστηρίου, χρειαζόμασταν την αστυνομία και έτσι έχουμε δύο ντετέκτιβ που υποδύονται οι Τζορτζ Γιανγκ και η Μικόλ Μπραϊάνα Γουάιτ. Επειδή όλα τα θέματα της ταινίας είναι σκοτεινά, χρειαζόμασταν λίγη ελαφρότητα και οι αστυνομικοί αυτοί είναι οι φορείς του κυνικού χιούμορ στην ταινία. Αυτό ήταν κάτι σημαντικό στην ταινία, αυτή η ισορροπία με το σκοτάδι.
Ο Τζορτζ είναι φανταστικός. Η Μικόλ είναι υπέροχη, τα λέει όλα με το βλέμμα. Παίζουν σημαντικούς ρόλους με τους οποίους το κοινό θα ταυτιστεί, γιατί όταν η Μάντισον λέει την ιστορία της τους φαίνεται εντελώς εξωφρενική. Είναι μία υγιής αντίδραση σκεπτικισμού και εξισορροπεί τις ακραίες πτυχές της ταινίας.
Μιλήστε μας για την αίσθηση της ταινίας. Το κοινό αγαπά τις λεπτομέρειες που κάνουν κάτι τρομαχτικό.
Ήθελα να προκαλέσω τον εαυτό μου και έφτιαξα μία ιστορία που μου επέτρεψε να παίξω με εφέ παλαιού τύπου. Το παιχνίδι παίζεται πάντα στα μικρά πράγματα. Οι δικές μου ταινίες με τα φαντάσματα λειτουργούν γιατί κατανοώ τα αρχέτυπα πράγματα που μας τρομάζουν, όπως το τρίξιμο μιας πόρτας, μία καρέκλα που κουνιέται μόνη της. Αυτά αρκούν για να ανατριχιάσει ο θεατής. Δεν χρειάζεται να σε κυνηγάει κάποιος με ένα μαχαίρι, αν και έχει κι αυτό το μερίδιο του στην τρομάρα.
Μπορώ να αναγνωρίσω διαφορετικά βαθμίδες τρομάρας. Μέρος της απόλαυσης είναι να περνάς από διαφορετικά στάδια φόβου και να τα παρουσιάζεις με έναν φρέσκο και μοναδικό τρόπο. Αυτό προσπάθησα να κάνω στην ταινία, παρασέρνω τους θεατές σε μία οικεία δομή και μετά τους βαράω με κάτι παράξενο, αλλόκοτο, μοναδικό και υπέροχο.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων