“All of us are dead”: Και τα ζόμπι έχουν συναισθήματα

Σύνοψη: Σε αυτήν τη βίαιη ιστορία, οι μαθητές ενός λυκείου στην πόλη Hyosan της Νότιας Κορέας παρακολουθούν αργά τους φίλους και τους δασκάλους τους να γίνονται ζόμπι και να κάνουν φρικτά πράγματα ο ένας στον άλλο.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Σε ένα μόνο απόγευμα, το τεράστιο σχολικό συγκρότημα βυθίζεται στο χάος, όταν μια μαθήτρια δέχεται το δάγκωμα  από ένα πειραματόζωο στο επιστημονικό εργαστήριο. Καθώς μια μη αναστρέψιμη, αλυσιδωτή αντίδραση έχει ξεκινήσει να εξαπλώνεται σε όλη την πόλη, οι ήρωες καλούνται όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να αποφασίσουν τι αξίζει να σωθεί ή να χαθεί μέσα σε μια τέτοια καταστροφή.

Γνώμη: Από την Κορέα με αγάπη έρχεται ένα ακόμα δράμα συνεχίζοντας το… σερί τηλεοπτικών επιτυχιών, μετά το “Squid game”, το "Kingdom", το "Mr. Sunshine" και άλλες παλαιότερες παραγωγές που ήδη μας είχαν κάνει να πούμε “respect” στους Κορεάτες.

Αυτό που θα μπορούσε να είναι μια εφηβική σειρά για τις σχέσεις, τον έρωτα και το bullying μετατρέπεται σε έναν εφιάλτη με ζωντανούς-νεκρούς και -παραδόξως- καταφέρνει να αναδείξει ακόμα περισσότερο τα συναισθήματα των ανθρώπων, την αδιαφορία του συστήματος και το πάντα ασίγαστο ένστικτο της επιβίωσης.

Η έκρηξη του αριθμού των ζόμπι είναι το πρωταρχικό επίτευγμα του "All of Us Are Dead". Ο σκηνοθέτης Lee JQ κάνει αποτελεσματική δουλειά στη διαμόρφωση της γεωγραφίας του σχολείου, περνώντας μέσα από τους διαδρόμους και τους ορόφους. Ο τεράστιος αριθμός μαθητών σε κάθε αίθουσα, καφετέρια ή λόμπι που υποκύπτουν μέσα σε δευτερόλεπτα στην τρομακτική μάστιγα κάνει τις πρώτες στιγμές της σειράς τόσο τρομακτικές, όσο προσδοκεί ο θεατής.

Υπάρχει φυσικότητα στις κινήσεις της κάμερας που ακολουθεί τις κινήσεις του τεράστιου cast και προσφέρει αγωνία, τρόμο και συναρπαστικές σκηνές μάχης -οι πιο αθλητικοί μαθητές του λυκείου συχνά κερδίζουν τις σώμα με σώμα συγκρούσεις με τα ζόμπι. Η εμβέλεια της κάμερας γίνεται σταδιακά λίγο πιο ευρεία, καθώς η δράση βγαίνει από τα στενά όρια του σχολείου και απλώνεται προς την πόλη, πράγμα που στο δεδομένο σημείο λειτουργεί για τον θεατή ανακουφιστικά.

Όμως, αυτό στο οποίο ξοδεύει τον περισσότερο χρόνο του “All Of Us Are Dead” είναι οι σχέσεις. Πώς η Na-yeon (Lee Yoo-mi) με την αλαζονεία που προέρχεται από τον πλούτο είναι πιο πιθανό να γκρεμίσει τους άλλους, παρά να τους βοηθήσει να επιβιώσουν. Ή πώς ο Su-hyeok (Lomon), ένας πρώην παραβατικός χωρίς πολλές ακαδημαϊκές προοπτικές, συνθλίβει κρυφά την Nam-ra (Cho Yi-hyun), την πρόεδρο της τάξης. Το σενάριο εμβαθύνει σε αυτές τις σχέσεις -όλα ξεκινούν από ένα επεισόδιο bullying εις βάρος κάποιου μαθητή- με flashbacks από μεγάλες σκληρότητες και μικρές πράξεις καλοσύνης που αντηχούν στο παρόν και δίνουν πολλαπλά νοήματα στη δράση των χαρακτήρων.

Η ηθική πτυχή της σειράς και η σχέση που χτίζεται μεταξύ πρωταγωνιστών και θεατών είναι τελικά που κερδίζει το στοίχημα, παρότι η αίσθηση πως ναι, και οι “καλοί” είναι πιθανοί να μην επιβιώσουν μέχρι το τέλος, παραμονεύει διαρκώς.

Αξίζει να παρακολουθήσει κάποιος τα 12 επεισόδια σχεδόν μίας ώρας το καθένα και να ολοκληρώσει τη σειρά; Για τους φαν του είδους είναι ένα μεγάλο “ναι”. Όσοι πάλι για πρώτη φορά κάνουν το βήμα στον κόσμο των ζόμπι, ας προετοιμαστούν για μία μίξη σπλάτερ και γερών δόσεων εφηβικής αγάπης.

Mάρω Ζουγανέλη