Οι ήρωες του κακού

Την πρώτη του μέρα στο σχολείο, ο Αρίτς πέφτει θύμα βίαιου εξευτελισμού από έναν πιο χειροδύναμο συμμαθητή του. Ένας άλλος νεαρός, ο Εστέμπαν, σπεύδει να τον βοηθήσει. Όπως ανακαλύπτουν σταδιακά, οι δυο τους έχουν αρκετά κοινά: είναι αντικοινωνικοί, περιθωριακοί, απροσάρμοστοι... Πολύ γρήγορα, στην παρέα τους θα προστεθεί η Σαρίτα, ένα μοναχικό αγοροκόριτσο. Σχηματίζοντας μια ιδιόμορφη οικογένεια, οι τρεις έφηβοι θα αποδεχτούν τα συναισθήματα και τη διαφορετικότητά τους, θα εξερευνήσουν τη σεξουαλικότητά τους και θα μοιραστούν τα πάντα. Σύντομα αρχίζουν να κλέβουν μαγαζιά, παίρνοντας οτιδήποτε δεν μπορούν να πληρώσουν. Όμως κατά τη διάρκεια μιας από αυτές τις ληστείες συλλαμβάνονται από έναν φύλακα, και ο μόνος τρόπος να διαφύγουν είναι να χρησιμοποιήσουν βία.

Έχοντας κάνει αυτό το πρώτο βήμα, συνειδητοποιούν ότι μπορούν να αντιδράσουν βίαια για να εκδικηθούν οποιονδήποτε τους έχει ταπεινώσει ή αδικήσει στο παρελθόν: συμμαθητές, δασκάλους και άλλους ανεπιθύμητους. Μόνοι εναντίον όλων, ανασαίνουν αυτή την πολυπόθητη ελευθερία, αποφασισμένοι να μην υπακούν σε κανέναν κανόνα. Πού βρίσκονται όμως τα όρια; Καθώς οι αντιζηλίες και οι διαφωνίες για την αλόγιστη χρήση αυτής της νεοαποκτηθείσας δύναμης αρχίζουν να δυναμιτίζουν τη σχέση τους, οι τρεις φίλοι θα βρεθούν μπροστά σε ένα τρομερό δίλημμα: τι θα συμβεί όταν απέναντί τους βρεθεί ένας από τους δικούς τους;

Μπορεί το θύμα να μεταμορφωθεί σε θύτη; Πού σταματούν τα αθώα παιχνίδια και πού αρχίζει η ανεξέλεγκτη καταβύθιση στη σκοτεινή πλευρά; Με αφετηρία το ακανθώδες ζήτημα του bullying και παραγωγό τον διάσημο σκηνοθέτη Άλεξ ντε λα Ιγκλέσια («Η Τελευταία Ακροβάτις της Μαδρίτης»), ο Ζόε Μπεριατούα καταγράφει τον φαύλο κύκλο της βίας και της καταπίεσης, σε ένα νευρώδες ντεμπούτο γεμάτο ενέργεια και ανεπιτήδευτες ερμηνείες από τους τρεις ανήλικους, πρωτοεμφανιζόμενους πρωταγωνιστές. Διερευνώντας με τόλμη και φρεσκάδα το φαινόμενο της νεανικής εγκληματικότητας, «Οι Ήρωες του Κακού» φέρνουν στο μυαλό το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, μια αναφορά πιο έντονη από ποτέ στην ευρηματική χρήση κομματιών κλασικής μουσικής, η ενσωμάτωση των οποίων υπήρξε καθοριστική για το μοντάζ της ταινίας.

Βαδίζοντας στα χνάρια αξέχαστων ταινιών γύρω από τη συναισθηματικά εξουθενωτική εμπειρία της εφηβείας, από τα «400 Χτυπήματα» του Φρανσουά Τριφό μέχρι τις ταινίες του Λάρι Κλαρκ και από τα «Άγρια Βλαστάρια» του Αντρέ Τεσινέ μέχρι το «Δείξε Μου Αγάπη» του Λούκας Μούντισον, «Οι Ήρωες του Κακού» αφήνουν το δικό τους ανεξίτηλο σημάδι στο σελιλόιντ, με μια κατάθεση ψυχής για την πιο όμορφη και συνάμα πιο δύσκολη ηλικία.