Τι θα έκανες εάν μαζί με κάποιο ακίνητο, κληρονομούσες και τον… ηλικιωμένο προηγούμενο ιδιοκτήτη του; Ή μάλλον ακόμα χειρότερα και την κόρη του; Η ταινία “My Old Lady” δεν είναι παρά η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη της ομότιτλης τεράστιας θεατρικής παράστασης του Ίσραελ Χόροβιτς του 2002 από τον ίδιο.
Ο Αμερικάνος μεσήλικας Μαθάιας είναι ένας περιφερόμενος loser που του κάθεται η καλή όταν κληρονομεί από τον πατέρα του ένα πανάκριβο σπίτι στο Παρίσι και θεωρεί ότι η πώλησή του θα του λύσει το πρόβλημα της ζωής του. Όμως, λογαριάζει χωρίς τον…ξενοδόχο ήτοι την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του σπιτιού, την 90χρονη Ματίλντ, η οποία βάσει της ιδιότυπης ‘viager’ αγοράς του σπιτιού, δικαιούται να μένει εκεί μέχρι να πεθάνει και, μάλιστα, να εισπράττει και νοίκι από τον αγοραστή. Έτσι, ο Μαθάιας θα αναγκαστεί να ‘παντρευτεί’ την ηλικιωμένη, αλλά και την γεμάτη παραξενιές κόρη της. Και όσο περνάει ο καιρός, θα ανακαλύπτει μυστικά και θα… έρχεται πιο κοντά με την κόρη της Ματίλντ, Κλόε.
Το ατού της ταινίας, εκτός από την ερμηνεία της Μάγκι Σμιθ αλλά και του Κέβιν Κλάιν (εντάξει και της Σκοτ Τόμας, μην την αδικούμε), είναι σίγουρα η φωτογραφία. Από τα παλιατζίδικα μέχρι τα νοτισμένα από τη βροχή σοκάκια και τα διερχόμενα ποδήλατα, τις φωτισμένες γέφυρες, το φόντο που ‘μυρίζει’ παλιό έπιπλο, το ρομαντικό και πάντα εμπορικό Παρίσι, το παλιό καλό κρασί.
Με αρκετές δόσεις χιούμορ σερβιρισμένες με φινέτσα, αλλά και ακατάπαυστη φλυαρία, ο θεατρικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Χόροβιτς, ο άνθρωπος που ‘έριξε’ τον Αλ Πατσίνο στην υποκριτική (στην παράσταση “The Indian Wants the Bronx” το 1968) και πατέρας του Ad-Rock των Beastie Boys, προσπαθεί να σε κρατήσει στην καρέκλα σου, αλλά η προσπάθεια είναι τόσο μεγάλη –προσπαθεί να βοηθήσει και το σάουντρακ να μπεις στην ατμόσφαιρα αλλά… δεν - που την αισθάνεσαι και εσύ ο ίδιος.
Και εν τέλει, παρά τις πολύ δυνατές ερμηνείες, η ατμόσφαιρα στο σύνολό της ζέχνει ναφθαλίνη, οι διάλογοι σε κουράζουν και η προβλεψιμότητα της πλοκής σου…χαμηλώνει τα βλέφαρα.
Υπόθεση:
Η τύχη του Mathias (Kevin Kline), ενός αποτυχημένου και άφραγκου Νεοϋορκέζου, αλλάζει όταν κληρονομεί ένα διαμέρισμα στο Παρίσι από τον αποξενωμένο πατέρα του. Σύντομα όμως ανακαλύπτει ότι το διαμέρισμα είναι κατειλημμένο από τη Mathilde (Maggie Smith), μια εκλεπτυσμένη ηλικιωμένη κυρία, και την υπερπροστατευτική της κόρη. Επίσης, ενημερώνεται ότι σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία δεν μπορεί να αποκτήσει το εν λόγω περιουσιακό στοιχείο, παρά μόνο μετά τον θάνατο της Mathilde. Όσο προσπαθεί να πουλήσει το διαμέρισμα και να συνεχίσει τη ζωή του, ο Mathias ανακαλύπτει ότι η Mathilde και ο πατέρας του ήταν εραστές για πολλά χρόνια.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων