Σύνοψη: Η νέα ταινία της Disney και της Pixar, μια πρωτότυπη περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας που θα μας πάει... στο άπειρο και ακόμα παραπέρα!

Αφηγείται την ιστορία του αγαπημένου Buzz Lightyear—του ήρωα που είναι η πηγή έμπνευσης του ομώνυμου παιχνιδιού—συστήνοντας τον θρυλικό Space Ranger που κέρδισε γενιές οπαδών.

Άποψη: Ο Buzz Lightyear και ο Woody είναι τα πιο διάσημα παιχνίδια από το εξαιρετικό franchise της Pixar, Toy Story. Έφτασε η ώρα για το origin story του Buzz, ή για την ακρίβεια, όπως μας πληροφορεί η ταινία από την πρώτη σκηνή, ο Buzz είναι ένα παιχνίδι που βασίστηκε σε έναν κινηματογραφικό ήρωα. Η ταινία αυτή είναι η ταινία που είχε δει ο Andy και αγάπησε τον συγκεκριμένα χαρακτήρα ώστε να τον θέλει για παιχνίδι.

Σκηνοθέτης αναλαμβάνει ο επί χρόνια animator της Pixar, αλλά όχι τόσο έμπειρος σκηνοθέτης (συνσκηνοθέτης στο Finding Dory) Angus MacLane. Αν την θεωρήσουμε ως την πέμπτη ταινία του franchise, τότε με μεγάλη ευκολία θα την κατατάσσαμε πέμπτη στην σειρά προτίμησης, χωρίς ωστόσο να είναι κακή, άλλωστε είναι Pixar! Χιούμορ και χαβαλές, θέαμα και δράση, συγκίνηση και μελαγχολία, συναίσθημα και ανθρώπινες σχέσεις, διλήμματα ζωής και αποφάσεις αλλαγής είναι μερικά από τα βασικά στοιχεία που δομούν κάθε ταινία της Pixar και φυσικά συναντώνται σε ικανοποιητικό βαθμό στον Lightyear, παρόλα αυτά κάτι λείπει.

Αυτή η μαγεία,  η χρυσόσκονη με την οποία πασπαλίζει τα πρότζεκτ της η Pixar και μοιάζουν τόσο οικεία, τόσο γνήσια συναισθηματικά που μπαίνεις αμέσως στον κόσμο τους και δεν θέλεις να βγεις, είναι ένα συναίσθημα που δεν σου προκαλεί ο δημοφιλής αστροναύτης.

Παρότι ο ίδιος αρκετές φορές μέσα στην ταινία δηλώνει πως δεν του αρέσει ο αυτόματος πιλότος (λίγο λιγότερες από όσες λέει «στο άπειρο και ακόμα παραπέρα» καταλήγοντας να μοιάζει αστεία ίσως η πιο γνωστή φράση από οποιαδήποτε ταινία της εταιρείας), τελικά η ίδια η ταινία μοιάζει, συναισθηματικά τουλάχιστον, να έχει μπει στον αυτόματο πιλότο. Φαίνεται να έχει πέσει θύμα ενός κακώς εννοούμενου επαγγελματισμού. Εκεί που ο ερασιτεχνισμός, μέσα στην απειρία του και στην αφέλειά του, εξερευνά το συναίσθημα, ο επαγγελματισμός ξέρει πώς να φτάσει σε αυτό και έτσι μαθηματικά σκηνή με την σκηνή θα σου δείξει τον δρόμο μιας προδιαγεγραμμένης πορείας.

Σε καμία περίπτωση δεν είναι μια ταινία που δεν θα απολαύσει ο θεατής. Έχει μπόλικες αστείες σκηνές, αν και η πιο πολλή πλάκα βγαίνει από την γάτα-ρομπότ με ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τους άλλους χαρακτήρες, αρκετά θεαματική και καλοφτιαγμένη δράση, παρότι αγορασμένη από το σύμπαν του Star Wars και της Marvel.

Fan Fact: πέρα από αρκετές διαστημικές σκηνές που έχουν βγει απευθείας από τον Πόλεμο των Άστρων, άλλο στοιχείο που τις ενώνει ο σπουδαίος συνθέτης της Pixar ή του πρόσφατου Batman, Michael Giacchino, έχει συνθέσει μουσική για το Lightyear και για το Roque One του Star Wars, όπως και για τα Jurassic World, δουλεύοντας πάνω στο θέμα του John Williams, ο οποίος έχει γράψει και το θέμα του Star Wars. Σε μια σκηνή μάλιστα νομίζεις ότι θα ξεκινήσει η κλασική μουσική που μπαίνει στον Darth Vader.

Μια ενδιαφέρουσα ιστορία, αρκετά διαφορετική για Pixar, αλλά όχι διαφορετική για το σημερινό σινεμά, με κλεισίματα ματιού σε χωροχρόνο και παράλληλα σύμπαντα που έχουν γίνει της μόδας στα blockbuster, που εντάσσει πολύ όμορφα και αρμονικά μια ομοφυλόφιλη γυναίκα-με απαράδεκτη συνέπεια τον αποκλεισμό της ταινίας από την κυκλοφορία σε δεκατέσσερις μέχρι στιγμής χώρες-που μας μιλάει για την δύναμη που κρύβει ο καθένας μέσα του, για το σωστό και το λάθος, για το συναίσθημα vs. λογική, για τον υψηλό στόχο και την δόξα vs. των απλών καθημερινών στιγμών με ανθρώπους που αγαπάς, όμορφα μηνύματα χωρίς διδακτισμό.

Αλλά μιλάμε για την Pixar που το έχει κάνει αρκετές φορές πολύ καλύτερα.

Πρώτη δημοσίευση: 16 Ιουνίου 2022, 11:24
Ενημέρωση: 23 Ιουνίου 2022, 02:39
Τίτλος:
Lightyear
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
100
Εταιρία διανομής: 
Release: 
16 Ιουνίου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos