Σύνοψη: Ο Hellboy επιστρέφει από την κόλαση στην Αγγλία, όπου πρέπει να νικήσει την παντοδύναμη μάγισσα Νίμουε, σύντροφο του Μέρλιν και γνωστή ως «Βασίλισσα του Αίματος» ή «Κυρά της Λίμνης» από τον μύθο του Αρθούρου. H Νίμουε, βρίσκεται φυλακισμένη ως τη μέρα που θα καταφέρει να απελευθερωθεί και να συγκρουστεί σε μια επική μάχη με τον Hellboy, μια μάχη ικανή να φέρει το τέλος του κόσμου. Στόχος της η καταστροφή της ανθρωπότητας και ο μόνος που μπορεί να την σταματήσει είναι ο Hellboy. Πιο βίαιος, πιο αιμοδιψής και πιο σαρκαστικός από ποτέ.
Άποψη: Το πώς είναι να απουσιάζει ένας δημιουργός όπως ο Guillermo del Toro από ένα εμπορικό franchise το είχαμε ήδη αντιληφθεί από το νέο «Pacific Rim» που ήταν πολύ κατώτερο και σίγουρα πιο mainstream από το αντίστοιχο του Mεξικανού σκηνοθέτη. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το «Hellboy» που έπειτα από δύο ταινίες του del Toro αποφασίστηκε να γίνει ένα reboot, έπειτα από την άρνηση του σκηνοθέτη να επιστρέψει με ένα ακόμα σίκουελ. Στο νέο «Hellboy», σε σκηνοθεσία του Neil Marshall («Game of Thrones») και σενάριο του Andrew Cosby, βασισμένο στα κόμικ «Darkness Calls», «The Wild Hunt» και «The Storm and the Fury», βλέπουμε τον γνωστό μαχητή εναντίον υπερφυσικών φαινομένων να προσπαθεί να τα βάλει με την μάγισσα Νίμουε.
Στην πραγματικότητα όμως δεν βλέπουμε τίποτα άλλο παρά μια σειρά σκηνών δράσης βγαλμένες από κόμικ ή video game, χωρίς να έχει κανένα ενδιαφέρον η υπόθεση, με την συρραφή σκηνών μάχης να κολλάνε σε οποιαδήποτε υπόθεση και αν τοποθετούσαν ως πλαίσιο. Μια επίπεδη πλοκή γεμάτη από υπερβολές που καταλήγουν να δημιουργούν ένα ασφυκτικό αποτέλεσμα. Μέσα σε αυτήν την ταινία χωράει ο Hellboy, η Νίμουε, ο Μέρλιν, ο Αρθούρος, νεράιδες και αγριόχοιροι, αναφορές στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Στάλιν, στον Ρασπούτιν, στα αργύρια του Ιούδα, ένα σπίτι με πόδια βγαλμένο από anime του Μιγιαζάκι και όλα αυτά χωρίς καμία συνοχή, απλώς ακολουθείται η λογική «όλοι οι καλοί χωράνε» προς τέρψη των θεατών.
Μόνο που δεν μπορείς να απολαύσεις μια ταινία που δεν έχει υπόθεση, παρά εκμεταλλεύεται αφελώς τον μύθο του βασιλιά Αρθούρου με ένα σωρό άλλες αναφορές και κακούς που θα βλέπαμε σε b movie ή σε επεισόδιο από την «Ζήνα». Ακόμα και οι σκηνές μάχης μοιάζουν φλατ, παράδοξο από τον σκηνοθέτη επεισοδίων του «GOT» (εννοείται πως μέσα στον συρφετό τεράτων υπάρχει και δράκος που βγάζει φωτιά σε μια σκηνή της ταινίας). Ο David Harbour («Stranger Things») αναλαμβάνει αυτήν την φορά να υποδυθεί τον Hellboy, μετά την άρνηση του Ron Perlman να τον υποδυθεί ξανά αφού δεν θα συμμετέχει ο del Toro και βγάζει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, σε μια εμφανή προσπάθεια να γίνει λίγο Deadpool, καθώς αυτήν την φορά τον βλέπουμε πιο ανάλαφρο, πιο σαρκαστικό με αυτοαναφορικότητα στην ποπ κουλτούρα και γενικότερα πιο χαβαλετζίδικη ατμόσφαιρα, χωρίς όμως το πραγματικό χιούμορ του ήρωα της Marvel (τουλάχιστον όσον αφορά την πρώτη ταινία και όχι την copy paste δεύτερη). Η Milla Jovovich ως κακιά μάγισσα πετυχαίνει να γίνει ένα πετυχημένο αντίπαλο δέος, σε ένα ρόλο γεμάτο υπερβολές. Ίσως ο Μεξικανός σκηνοθέτης κάτι να ήξερε καλύτερα και να απείχε.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων