Σύνοψη: Ρώμη. Μια έκλειψη κρύβει τον ήλιο και οι ουρανοί μιας ζεστής καλοκαιρινής μέρας μαυρίζουν, ενώ το “σκότος” περιβάλλει την Νταϊάνα όταν ένας κατά συρροή δολοφόνος την επιλέγει ως θήραμα. Προσπαθώντας να αποφύγει τον διώκτη της, η γυναίκα τρακάρει με το αμάξι της και χάνει την όρασή της. Συνέρχεται από το αρχικό σοκ αποφασισμένη να παλέψει για τη ζωή της, μόνο που δεν είναι πια μόνη.

Ο Τσιν, ένα μικρό αγόρι που επιβίωσε από το τροχαίο, την προστατεύει και γίνεται τα μάτια της. Αλλά ο δολοφόνος δεν θα εγκαταλείψει το θύμα του.

Άποψη: Δέκα χρόνια μετά την τελευταία του ταινία, ο μετρ του giallo (ιταλικού τρόμου) Dario Argento επιστρέφει δυναμικά-ή και όχι-τόσο ως ηθοποιός στην τελευταία ταινία του Gaspar Noe όσο και ως σκηνοθέτης-σεναριογράφος στα Μαύρα Γυαλιά που βλέπουμε αυτήν την εβδομάδα στα ελληνικά σινεμά και σύντομα στην πλατφόρμα του Cinobo.

Τα Μαύρα Γυαλιά σίγουρα σε κάνουν να αναπολείς τις παλιές καλές εποχές του Argento των 70s αλλά όχι και να σιχτιρίζεις σαν τις τελευταίες του κάκιστες ταινίες των 00s και 10s, στις οποίες όμως αισθητικά και σαν ποιότητα αποτελέσματος είναι πιο κοντά.

Ο Ιταλός σκηνοθέτης βλέπει λίγο αναθεωρητικά και σαν παρατηρητής το ίδιο το είδος που καθιέρωσε και τον καθιέρωσε, σε μια σχεδόν meta ταινία για το τι είναι giallo παίζοντας μάλιστα με τις προσδοκίες του κοινού αλλά και με τα στερεότυπα.

Μόνο που δεν το κάνει ούτε επιτυχημένα ούτε κομψά ώστε να θεωρηθεί ακριβώς ένας meta κινηματογράφος, αλλά άτσαλα και επιδερμικά, όπως ένας ηλικιωμένος σκηνοθέτης που δεν έχει καμία ιδέα για το τι συμβαίνει στον κινηματογράφο σήμερα. Η ταινία φτάνει σχεδόν τα όρια του cringe και σε μεγάλο μέρος της είναι αστεία ακριβώς επειδή όσα γίνονται, γίνονται με όρους γελοιότητας και όχι τρόμου. Από την κάκιστη ερμηνεία της πρωταγωνίστριας Ilenia Pastorelli -που θυμίζει τους ατάλαντους ηθοποιούς ταινιών του Ed Wood- μέχρι την προσχηματική και εν τέλει κακογραμμένη υπόθεση, νιώθεις συνεχώς ότι κάτι έχει πάει στραβά.

Ιστορίες μένουν ξεκρέμαστες και δεν ολοκληρώνονται, ακριβώς επειδή καθώς προχωράει η πλοκή συνειδητοποιεί  ο σκηνοθέτης ότι τελικά δεν τις χρειάζεται.

Αντί να αφιερώσει την προσοχή του σε μια συγκεκριμένη πόρνη πολυτελείας που απειλείται από έναν δολοφόνο για άγνωστους λόγους (φυσικά οι λόγοι, όταν τους μαθαίνουμε, είναι και αυτοί «αστείοι»), εντάσσει το στοιχείο του serial killer, ξεκινώντας την ταινία με δολοφονίες άλλων γυναικών που ασκούν το ίδιο επάγγελμα, επικεντρώνοντας στην συνέχεια την προσοχή του στην βασική ηρωίδα, μόνο που εν τέλει το κομμάτι του κατά συρροή δεν «βολεύει» σεναριακά και έτσι ξεχνιέται.

Ο τρόμος και το σπλάτερ κομμάτι του giallo είναι σχετικά περιορισμένα, ενώ η εργαλειοποίηση του τρόμου με όρους πορνό, δηλαδή σεξουαλικοποίηση του πόνου και του φόβου, δυστυχώς διαβρώνει και την αισθητική της ταινίας, η οποία μοιάζει με καλογυρισμένη τσόντα.

Για τους φαν του είδους, ίσως τα Μαύρα Γυαλιά να είναι ένοχη απόλαυση, αλλά σε σχέση με ταινιάρες του παρελθόντος, βλ. Suspiria, είναι πιο πολύ ένοχη και λιγότερο απόλαυση.

Πρώτη δημοσίευση: 2 Ιουνίου 2022, 02:09
Ενημέρωση: 9 Ιουνίου 2022, 01:13
Τίτλος:
Dark glasses (Μαύρα γυαλιά)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
86
Εταιρία διανομής: 
Release: 
2 Ιουνίου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
21 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos