Mars needs moms

Ένα μικρό αγόρι που ονομάζεται Μίλο αποκτά μια βαθύτερη εκτίμηση για τη μαμά του όταν οι Αριανοί έρχονται στη Γη για να την πάρουν μαζί τους. Η περιπέτειά του ξεκινά μόλις αποφασίζει να τη σώσει...

"Μάνα είναι μόνο μια"

Και στο Hollywood πιστεύουν ότι «μάνα είναι μόνο μια» και αποφάσισαν να την στείλουν στον Άρη. Αυτό προέκυψε από την σύμπραξη Ρόμπερτ Ζεμέκις και Disney Pictures που σημαίνει ότι ένας εννιάχρονος, ο Μάιλο, κακοκαρδίζει την μαμάκα του που τον έχει τρελάνει με εντολές και πειθαρχία. Λίγο αφού της ξεστομίζει ότι «θα περνούσε καλύτερα χωρίς αυτήν», η δόλια μάνα το δέχεται βουβά και μετά την αρπάζουν οι Αρειανές. Ο Μάιλο ,άθελα του, τους ακολουθεί και η διαστημική κλωτσοπατινάδα για να πάρει πίσω την μαμά του ξεκινά.

Ο Ζεμέκις αυτή τη φορά δεν σκηνοθετεί αλλά κρατά την παραγωγή και την τεχνική performance capture που είναι η αγαπημένη του. Δεν τον δικαιώνει όμως καθώς μια οικογενειακή ταινία που στηρίζεται στην δράση αλλά και το συναίσθημα χρειάζεται υψηλά εκφραστικά μέσα, που να βαράς κάτω ακόμα και υπολογιστή κατηγορίας Deep Blue δεν τα επιτυγχάνεις με ψηφιακό τρόπο. Είναι και το σενάριο λίγο γλυκανάλατο, γεμάτο κλισέ φιλίας και μητρότητας που δεν αφήνουν να χαρείς τόσο την ουκ ολίγη δράση. Συνολικά όμως η ταινία καταφέρνει κάτι πολύ σημαντικό που είναι η επικέντρωση στην φυσική επιλογή και την λειτουργία της. Οι συνθήκες που επικρατούν στον Άρη έχουν ισχυρό συμβολισμό και τις κρατάμε για έκπληξη αφού ίσως εκεί να κρύβεται το πιο ενδιαφέρον μήνυμα μιας αναγκαστικά ηθικοπλαστικής ταινίας.

Σε επίπεδο τριών διαστάσεων το φιλμ είναι αναμενόμενα καλό λόγω του Disney Digital 3D ενώ η ελληνική μεταγλώτιση δείχνει να ακολουθεί πιστά τον ρυθμό χωρίς όμως να προσθέτει λίγη περισσότερη γοητεία στο φιλμ. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια ακίνδυνη και διασκεδαστική οικογενειακή ταινία με happy end που είναι και το ζητούμενο στην κατηγορία.

Γιάννης Τσάκαλος