Πιο κλισέ, πεθαίνεις.
Έχεις τον Νicolas Cage και την Nicole Kidman, τον Joel Schumacher στην σκηνοθεσία και ένα σενάριο από τον άγνωστο Karl Gajdusek. Κάθεσαι στο τραπέζι απέναντι τους κρατώντας το σενάριο στα χέρια και τους κοιτάς.
"Shit people!" θα φώναζε ένας νοήμων παραγωγός και θα το πετούσε στον κάδο των αχρήστων. Nope, είναι μία κλασική ευκαιρία αρπαχτής. Και επειδή το χρήμα είναι το μόνο που μετράει, θα πάρω δύο βετεράνους (συνωνόματους κιόλας) θα τους μοστράρω σε μία δραματική περιπέτεια με ληστές και ένα μυστικό καλά κλεισμένο σ' ένα θησαυροφυλάκιο, θα βάλω και immediate music στο trailer και θα το παρουσιάσω ως μπλοκμπαστεράκι.
Όμως κάτι σου βρωμάει στην υπόθεση. Κάτι δεν πάει καλά. Ξέρεις ότι δεν θα είναι κάτι της προκοπής αλλά κάτσε ντε, θα περάσεις την ώρα σου ευχάριστα. Υποψιασμένος όπως είσαι τη βλέπεις και ακόμη κι έτσι πέφτεις έξω. Γιατί πρόκειται για φόλα ολικής. Μία αλυσιδωτή αντίδραση ηλιθιότητας. Από τους χαρακτήρες, από τις ερμηνείες, από τους διαλόγους, από την πλοκή. Ακόμη και το κλισέ δεν είναι τόσο κλισέ όσο αυτή η ταινία. Βαρετή, προβλέψιμη, αποτυχία σκέτη αφού δεν μπορεί να επιτελέσει τον πιο απλό σκοπό της. Να σε διασκεδάσει.
Αγγελική Ρούσκα
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων