"Joko Anwar's Nightmares and Daydreams": Τα βλέφαρα σε κάθετη πτώση

Συνοψη: Μια νέα ανθολογία επεισοδίων τρόμου-φαντασίας για κακά πράγματα που συμβαίνουν σε καλούς ανθρώπους, η οποία χωρίζεται σε 7 μέρη και είναι εξαιρετικά άνιση.

ΣΧΕΤΙΚΑJuror #2

Γνώμη: Προερχόμενο απο την Ινδονησία  που έχει δώσει σούπερ δείγματα σε martial arts movies αλλά και στο horror κομμάτι, ο Joko Anwar σκηνοθέτης σε κάτι creep-ιες για λίγους, απλώνει τα δίχτυα του στο Netflix για να μεγαλώσει το budget των ιστοριών του, έτσι ώστε να μεταφέρει ακόμα καλύτερα το σουρεαλιστικό του πράγματος.

Είναι η δική του "Ζώνη του λυκόφωτος", παίρνοντας γνωστούς Ινδονήσιους ηθοποιούς και τους βάζει μέσα σε όλα αυτά τα τρελά που συμβαίνουν.

Κάποιοι αστερίσκοι θα χρειαστούν πρίν τη θέαση όλου αυτού.

Πλήρως κατανοητό όποιος πηδήξει απο το καράβι στο πρώτο κιόλας επεισόδιο.

Οι ρυθμοί είναι 'τρομακτικά' νωχελικοί, τρομάρες υπάρχουν σε ελάχιστο βαθμό με πράγματα να υπονοούνται παρά να δείχνονται (γεγονός που δεν είναι απαραίτητα κακό), όμως εδώ χρειάζεσαι ένα μπάμ για να ξυπνήσεις τα βλέφαρα σου που είναι σε κάθετη πτώση το οποίο δεν έρχεται σχεδόν ποτέ.

Ο Anwar ξεκάθαρα θέλει να περάσει το μήνυμα για τη καταραμένη φτώχεια του τόπου του που κουβαλάει ούκ ολίγες μεταφυσικές κατάρες επίσης, και την εκμετάλλευση των δυνατών κόντρα σε μικρά ψάρια.

Η πλειοψηφία των ηθοποιών δυστυχώς οδηγούν σε cringe fiesta καταστάσεις, είναι το λιγότερο κακοί με ένα θεατρικό παίξιμο που δε χρειάστηκε ποτέ κανείς όταν η παράνοια σου χτυπάει τη πόρτα.

Ως συνήθως μια πληγή των ανθολογιών τη συναντάμε και εδώ. Κάποια επεισόδια βλέπονται, κάποια όχι, ενώ η προσπάθεια να συνδεθούν πρόσωπα και καταστάσεις σε αυτοτελείς ιστορίες που μπορεί και να μην είναι, κάνει μαντάρα ακόμα πιο πολύ τα πράγματα.

Άν κάποιος έχει δεί μια άλλη σειρά με ανατριχιαστικά πράγματα (τα 'Abc of Death') υπάρχουν άπειρες ιστορίες που σε κάνουν να ουρλιάξεις, να σοκαριστείς να θές να σπάσεις την TV, ακόμα και να αηδιάσεις. Δεν είναι τέλειο γι' αυτό όμως που φτιάχθηκε, το σκοπό του τον πετυχαίνει.

Εδω, δυστυχώς υπάρχει μπόλικη βαρεμάρα, μηδαμινος τρόμος, ενώ σκηνές σοκ θυμόμαστε μία, το πολύ δύο.

Χαμένη προσπάθεια, συνεχίζουμε...