Φεστιβάλ Καστελλόριζου Beyond Borders 2024: Τα βραβεία

Oλοκληρώθηκε το 9ο Beyond Borders - Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου, με 44 ελληνικές, διεθνείς και παγκόσμιες πρεμιέρες, σε μια εβδομάδα γεμάτη συναρπαστικές κινηματγοραφικές ιστορίες και ρεαλισμό, μια διοργάνωση που πρέπει και αξίζει να γίνει θεσμός και να στηριχθεί αυτή η ακριτική περιοχή της χώρας μας.

Με παρόντα τον δήμαρχο του νησιού, κο Νικόλαο Ασβέστη, ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Καστελλορίζου, Στράτος Αμύγδαλος στον χαιρετισμό του εξέφρασε τη χαρά και τη συγκίνησή του για το φετινό Φεστιβάλ, καθώς και την ανυπομονησία για το τι επιφυλάσσει η επόμενη επετειακή 10η διοργάνωση. Η Αυστραλία ήταν τιμώμενη χώρα στο φετινό φεστιβάλ, όπως πληροφόρησαν οι διοργανωτές, 80 χιλιάδες άνθρωποι που κατάγονται από το Κατελλόριζο, ζουν και εργάζονται στην Αυστραλία.

Η Ειρήνη Σαρίογλου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του φεστιβάλ, σχολίασε: «Το Beyond Borders, είναι ένα ανεξάρτητο φεστιβάλ που προσπαθεί με πράξεις κι όχι με θεωρίες, να προάγει την ειρήνη και τον διάλογο. Για να στήσεις ένα τέτοιο φεστιβάλ θέλει καθημερινή σκληρή δουλειά και χρωστάω πάρα πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη σε όλους τους χορηγούς και υποστηρικτές, αλλά κυρίως στα πολύ νέα παιδιά που πιστεύουν στο όραμα του Beyond Borders. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει ανθρωπότητα χωρίς όνειρα. Χρειαζόμαστε όνειρα για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα».

Τα βραβεία

Χρυσό Στεφάνι της Μεγίστης - GRAND PRIX:

«Koka» του Aliaksandr Tsymbaliuk (Πολωνία, 2024).

Πρόκειται για ένα ευαίσθητο πορτρέτο ενός αγοριού και του πατέρα του σε ένα απομακρυσμένο ψαροχώρι στον Βερίγγειο πορθμό, ανάμεσα στη Ρωσία και την Αλάσκα. Αποτελεί ένα καρέ ζωής που διακριτικά σχολιάζει τον πολιτισμικό και κοινωνικό αγώνα για επιβίωση σε ένα άγονο τοπίο εξαντλημένων πόρων.

Το βραβείο συνοδεύεται από το ποσόν των 10.000€, χορηγία τoυ Ιδρύματος Michael Marks Charitable Trust

Αργυρό Στεφάνι της Μεγίστης:

Από κοινού σε δύο ταινίες: «My Place Ozerna» της Karina Będkowska και «Kix» των Dávid Mikulán και Bálint Révész.

Η κριτική επιτροπή εκφράζει τον έντονο θαυμασμό της και για τις δύο αυτές ταινίες, αναγνωρίζοντας τις πολύ διαφορετικές αλλά εξίσου σημαντικές τους αρετές.

Το "My Place Ozerna" (Πολωνία, 2022) είναι μια συγκινητική ιστορία για την αγάπη, τη γήρανση και την ταυτότητα. Η διακριτική εξέλιξη της αφήγησης αποκαλύπτει βαθιά θέματα, όπως η ανάγκη για σύνδεση, η αναζήτηση του νοήματος της ζωής και η απλότητα της ύπαρξης, με μια βαθιά καθολική απήχηση για μια διαγενεακή κρίση μοναξιάς, τόσο σε αγροτικές όσο και σε αστικές περιοχές.

Το "Kix" (Ουγγαρία, 2024) είναι στιλάτο, αναρχικό και οικείο. Η ταινία έρχεται να μας υπενθυμίσει το τι μπορεί να σημαίνει και να κάνει ένα ντοκιμαντέρ, όχι μόνο για το κοινό, αλλά και για τον πρωταγωνιστή. Εκφράζουμε τον σεβασμό μας για τη σταθερή δέσμευση στο θέμα, κατά τη διάρκεια ενός δεκαετούς ταξιδιού, στο οποίο τόσο το αγόρι όσο και οι σκηνοθέτες ωριμάζουν μαζί – ο κύριος χαρακτήρας, ο Sanyi, κυριολεκτικά μεγαλώνει μπροστά στην κάμερα στους δρόμους της Βουδαπέστης, ενώ οι σκηνοθέτες αναπτύσσουν και ωριμάζουν το ύφος και τη φωνή τους.

Το βραβείο συνοδεύεται από το συνολικό ποσόν των 5.000€, χορηγία τoυ Ιδρύματος Michael Marks Charitable Trust

Χάλκινο Στεφάνι της Μεγίστης:

«I Shall Not Hate» της Tal Barda (Καναδάς, 2024).

Μια τραγική ιστορία που βρίσκεται στο επίκεντρο των δύο πλευρών της φρικτής Ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης. Στο σταυροδρόμι μεταξύ ειδησεογραφικών και προσωπικών γεγονότων, η ταινία μας φέρνει τη γνήσια φωνή ενός ανθρώπου που, παρά το γεγονός ότι έχει δουλέψει ακούραστα για να ξεπεράσει τη σύγκρουση, κατακλύζεται από μια προσωπική τραγωδία. Ο αγώνας για δικαιοσύνη για τον παλαιστίνιο γιατρό Δρ Abuelaish και η μαρτυρία της οργής και του πόνου του είναι βαθιά και ταπεινά συνάμα.

Το βραβείο συνοδεύεται από το ποσόν των 3.000€, χορηγία της ΕΡΤ.

Βραβείο Καλύτερου Ελληνικού Ντοκιμαντέρ:

«Λώξη» των Δημήτρη Ζάχου και Θανάση Καφετζή (Ελλάδα, 2024).

Με φόντο το κύρος του Εθνικού Θεάτρου, παρακολουθούμε τη σύγκριση μεταξύ μια πολιτιστικής «αριστοκρατίας» και μιας απαιτητικής οικογενειακής κατάστασης. Σε μια χώρα όπου οι αντιλήψεις για τα άτομα με αναπηρία χρήζουν βελτίωσης, η ταινία παρουσιάζει την ένταξη μιας νεαρής γυναίκας με σύνδρομο Down σε ένα επαγγελματικό θεατρικό περιβάλλον. Η ταινία μας προσκαλεί να κατανοήσουμε τι εστί πραγματικά υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον και πρότυπο διαπαιδαγώγησης.

Το βραβείο συνοδεύεται από το ποσόν των 2.000€, με την συγχρηματοδότηση της ΕΡΤ και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Όλα τα βραβεία θα τα βρείτε εδώ