"Fatal attraction" s1: Με διαφορετική οπτική από την ταινία

Σύνοψη: Ο παντρεμένος Νταν Γκάλαχερ γνωρίζει τη σαγηνευτική Άλεξ Φόρεστ, με την οποία περνάει ένα Σαββατοκύριακο, χωρίς ποτέ να φανταστεί τι θα ακολουθήσει όταν η ίδια παθαίνει εμμονή μαζί του. 

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Άποψη: Το κλασικό ερωτικό ψυχολογικό θρίλερ των 80s του Adrian Lyne με το καυτό τότε ζευγάρι των Michael Douglas και Glenn Close ακολουθούσε κάποια μοτίβα και κάποια στερεότυπα που ίσως σήμερα φαντάζουν ξεπερασμένα.

Η τρελαμένη και εμμονική γυναίκα που είναι τόσο ερωτευμένη με κάποιον που προσπαθεί να τον καταστρέψει μιας και δεν χωρίζει από την γυναίκα του. Ο καλός (καθόλου καλός στην πραγματικότητα εφόσον απατά την σύζυγό του) άντρας και η κακή γυναίκα βουτηγμένη στην ψυχοπάθειά της δεν έχουν θέση στο σύγχρονο σινεμά και τηλεόραση μιας και πίσω από κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά υπάρχει πάντα κάποια εξήγηση.

Η σειρά των Alexandra Cunningham και Kevin J. Hynes στα οκτώ επεισόδιά της ξεχειλώνει την υπόθεση, θέλοντας να αναλύσει πολύ περισσότερο κατά αρχάς το πώς βρέθηκαν αυτοί οι δύο άνθρωποι να περνούν χρόνο μαζί, και κατά δεύτερον ποια είναι η εξήγηση από την πλευρά της Άλεξ και πόσο αθώος ή ένοχος είναι εν τέλει ο Νταν, τον οποίο ξεκινάμε στο πρώτο επεισόδιο να τον βλέπουμε σιδηροδέσμιο στην φυλακή, με flashbacks να αναδεικνύουν την καριέρα του εντός δικαστικών αιθουσών.

H Close σε πρόσφατη συνέντευξή της δήλωσε πως ουδέποτε είδε την ηρωίδα της ως την κακιά της υπόθεσης αλλά ως μια γυναίκα που χρειαζόταν βοήθεια έχοντας χάσει τον έλεγχο.

Και η σειρά επιχειρεί να αναδείξει αυτή την πλευρά της ηρωίδας μέσα από το παρελθόν και το παρόν της. Πλέον η σειρά διαχειρίζεται το υλικό της όχι με την λογική ενός ερωτικού θρίλερ, όπως το έκανε ο Lyne, σκηνοθέτης των 9 ½ εβδομάδων και πιο πρόσφατα του Deep Water με τον Μπεν Άφλεκ, αλλά ως ένα δικαστικό δράμα μυστηρίου που θέλει να διαλευκάνει τι ακριβώς έγινε ανάμεσα σε αυτούς τους δύο ανθρώπους και οδηγήθηκαν εκεί που οδηγήθηκαν, ένα συχνό μοτίβο που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σε δεκάδες σειρές που ξεκινούν με ένα έγκλημα και με αναδρομές στο παρελθόν ξεθολώνουν ένα-ένα τα στοιχεία.

Παρότι η σειρά καμώνεται την ανανεωτική και πιο δίκαιη παρουσίαση της Alex, εν τέλει αποτυγχάνει, μιας και τουλάχιστον στα πρώτα τέσσερα επεισόδια που έχουν κυκλοφορήσει (η σειρά θα ολοκληρωθεί στα οκτώ επεισόδια στις 28 Μαΐου) ο ρόλος της είναι αρκετά περιορισμένος.

Το θέμα φαίνεται να είναι αν ο Νταν είναι αθώος ή ένοχος για το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται στο πρώτο επεισόδιο και πώς έφτασε από ένας επιτυχημένος οικογενειάρχης και επαγγελματίας, εμπλεκόμενος με τον χώρο της δικαιοσύνης, να βρίσκεται κατηγορούμενος. Η Άλεξ μπορεί να μην παρουσιάζεται ως η τρελή γκόμενα που θέλει απεγνωσμένα σύντροφο, όπως απλουστευτικά παρουσιάστηκε στην ταινία του 1987, αλλά και πάλι είναι απλώς δορυφόρος στην ιστορία του Νταν.

Μια ιστορία που ξεχειλίζει από πολλές έξτρα πληροφορίες και μικρογεγονότα τα οποία απομακρύνουν τον θεατή/την θεάτρια από την κεντρική ιστορία αντί να τον/την βοηθήσουν να δει εις βάθος τι συνέβη.