"Alaska Daily": Παλαιομοδίτικο newsroom δράμα

Σύνοψη: Η Εϊλίν Φιτζέραλντ (Χίλαρι Σουάνκ) είναι μια βραβευμένη δημοσιογράφος γνωστής εφημερίδας της Νέας Υόρκης. Όταν η πηγή ενός άρθρου της κρίνεται αναξιόπιστη, η ίδια απομακρύνεται από τη θέση της και βρίσκει καταφύγιο στο πιο απροσδόκητο μέρος: την τοπική εφημερίδα της πόλης Άνκορατζ της Αλάσκα.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Baby reindeer": Αφοπλιστικά αμφίσημο, ανατριχιαστικά ρεαλιστικό

Εκεί, θα ασχοληθεί με τις εξαφανίσεις και τις δολοφονίες γυναικών που ανήκουν στους γηγενείς πληθυσμούς της παγωμένης πολιτείας των ΗΠΑ.

Κριτική: Οι αίθουσες σύνταξης των εφημερίδων και οι αγώνες των δημοσιογράφων να αποκαλύψουν την αλήθεια είναι ένα γόνιμο έδαφος που μας έχει χαρίσει πολλές αξέχαστες κινηματογραφικές στιγμές, με καλύτερη ίσως όλων το “All the President's Men” του Άλαν Τζ. Πάκουλα. Στην ταινία του 1976, παρακολουθούμε την αποκάλυψη του σκανδάλου Watergate από δύο δημοσιογράφους της "The Washington Post", τους Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπέρνστιν.

Σχεδόν μισό αιώνα μετά, οι Γούντγουορντ και Μπέρνστιν έχουν ενσαρκωθεί από πληθώρα ηθοποιών σε ταινίες και σειρές που ασχολούνται ακόμα με τις διάφορες πτυχές ενός από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα που γνώρισε ο πλανήτης.

Το “Alaska Daily”, η νέα σειρά με πρωταγωνίστρια τη δις βραβευμένη με Όσκαρ Χίλαρι Σουάνκ (“Boys Don’t Cry”), διαδραματίζεται επίσης κατά κύριο λόγο στους τέσσερις τοίχους των γραφείων μιας εφημερίδας, αλλά αυτή δεν είναι τόσο prestigious όπως η “Washington Post” ή οι “New York Times”. Δεν βασίζεται επίσης σε κάποια δημοσιογραφική αποκάλυψη που συντάραξε την κοινωνία των ΗΠΑ, αλλά αφορά πραγματικά περιστατικά εξαφανίσεων και δολοφονιών γηγενών γυναικών της Αλάσκα, ο αριθμός και η συχνότητα των οποίων θα έπρεπε να προκαλούν περισσότερο ενδιαφέρον, όμως έχουν σχεδόν αποσιωπηθεί.

Κι ενώ η σειρά του Τομ ΜακΚάρθι αποτελεί την επιστροφή του στα γνώριμα λημέρια της μαχητικής δημοσιογραφίας μετά τον θρίαμβο του “Spotlight”, λίγα πράγματα στο “Alaska Daily” θυμίζουν ουσιαστικά την ταινία για την οποίο απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου πίσω στο 2015. Έχοντας στη διάθεσή του έντεκα 45λεπτα επεισόδια, αντί για ένα δίωρο φιλμικού χρόνου, ο ΜακΚάρθι παραδίδει ένα εντελώς παλαιομοδίτικο newsroom drama, το οποίο αποτελεί παράλληλα και την ιστορία μιας γυναίκας που βρίσκεται ξαφνικά έξω από τα νερά της και πρέπει να αναθεωρήσει την επαγγελματική όσο και την προσωπική της πορεία. Είναι, επίσης, μια χαμηλόφωνη καταγγελία για την αδιαφορία με την οποία οι αρχές της Αλάσκα αντιμετωπίζουν τα περιστατικά κακοποίησης, εξαφάνισης και δολοφονιών που έχουν ως θύματα νεαρές γηγενείς γυναίκες.

Οι προθέσεις του “Alaska Daily” είναι ευγενείς κι η απεικόνιση της τοπικής κοινωνίας του Άνκορατζ αρκετά πειστική, όμως το σενάριο του ΜακΚάρθι είναι γεμάτο από κλισέ και οι χαρακτήρες του σχεδόν καρτουνίστικα στερεοτυπικοί, με αποκορύφωμα την Εϊλίν της Χίλαρι Σουάνκ. Η Αμερικανίδα ηθοποιός είναι μεν ειδήμων στο να ερμηνεύει σκληροτράχηλες κι αποφασιστικές γυναίκες, αλλά εδώ αδυνατεί να φέρει στην επιφάνεια την πιο συναισθηματική πλευρά του χαρακτήρα της.

Ίσως, αν το “Alaska Daily” δεν αναλωνόταν τόσο πολύ σε κάθε επεισόδιο στο να μας εξηγεί, δια στόματος των χαρακτήρων του, τι σημαίνει ο τάδε δημοσιογραφικός όρος ή πόσο σημαντική είναι η δείνα εξέλιξη σε μια σκιώδη υπόθεση, να είχε λίγο χρόνο παραπάνω να μας αναπτύξει την κεντρική ηρωίδα του. Ο Μακ Κάρθι αγνοεί πλήρως τον κανόνα του “show, not tell” και αφαιρεί από το “Alaska Daily” την ένταση και τον πυρετώδη ρυθμό που έκαναν το “Spotlight” μια σπουδαία καταγραφή του τι σημαίνει πραγματική δημοσιογραφία.