65o ΦΚΘ: Η προσβασιμότητα (και η αναπηρία) είναι cool

Σε ζεστή ατμόσφαιρα, και με την απολαυστική παρουσίαση από τους Cool Crips, Σπύρο Νταντανίδη και Γρηγόρη Χρυσικό, να κλέβει την παράσταση, πραγματοποιήθηκε η τελετή έναρξης του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, στην κατάμεστη αίθουσα του Ολύμπιον. Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού, Ιάσονας Φωτήλας, ο Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας-Θράκης, Κωνσταντίνος Γκιουλέκας, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης,  η Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού, Βίκυ Χατζηβασιλείου. Εκ μέρους του Φεστιβάλ, το κοινό καλωσόρισαν  η πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ, Ελευθερία Θανούλη,  η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ελίζ Ζαλαντό και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης.

ΣΧΕΤΙΚΑ65ο ΦΚΘ: Η τρυφερή και ανοιχτόκαρδη "Lula LeBlanc"

Το κοινό υποδέχτηκε στο ανακαινισμένο Ολύμπιον ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης, παρουσιάζοντας τους οικοδεσπότες της τελετής έναρξης. «Οι παρουσιαστές της αποψινής τελετής είναι ο Σπύρος Νταντανίδης και ο Γρηγόρης Χρυσικός, οι Cool Crips.  Ο Σπύρος και ο Γρηγόρης είναι δύο νεαρά άτομα με αναπηρία, από την Κομοτηνή και την Αθήνα αντίστοιχα, και σκοπός τους είναι να κάνουν το ζήτημα της αναπηρίας mainstream με τους δικούς τους όρους, με στόχο να αυξήσουν την ορατότητα των αναπήρων ατόμων, βάζοντας όμως μια νότα coolness, χιούμορ και αυτοσαρκασμού σε κάθε τους δραστηριότητα. Το ζήτημα της προσβασιμότητας είναι πολύ σημαντικό για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Εκτός από τα καινούργια αναπαυτικά καθίσματα που τοποθετήθηκαν πρόσφατα, προσπαθήσαμε να κάνουμε ολόκληρο το διατηρητέο κτίριο προσβάσιμο για όλες και όλους. Όπως είπε και η Υπουργός Πολιτισμού, κ. Λίνα Μενδώνη, η οποία επισκέφτηκε την αίθουσα όταν άρχισαν οι εργασίες, η προσβασιμότητα δεν είναι μια χάρη απέναντι σε ορισμένους συνανθρώπους μας, αλλά ένα ζήτημα δημοκρατίας».

Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Σπύρος Νταντανίδης, ο οποίος αναφέρθηκε στο θέμα της προσβασιμότητας γενικότερα, αλλά και στις ενέργειες του Φεστιβάλ προς αυτή την κατεύθυνση. «Δεν είναι μόνο ζήτημα δημοκρατίας, πρόκειται για ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Ο σχεδιασμός που δεν αποκλείει, αλλά και που γίνεται από κοινού, είναι το αληθινό ζητούμενο. Η ισότιμη συμμετοχή εκφράζεται με το να βρισκόμαστε εμείς σε αυτή τη θέση, ως παρουσιαστές της τελετής έναρξης, κι αυτό το χρωστάμε στο γεγονός ότι το Φεστιβάλ ξεκίνησε πριν περίπου 10 χρόνια, με δική σου πρωτοβουλία, Ορέστη, αλλά και μέσα από την Κίνηση Αναπήρων Καλλιτεχνών, να γίνεται ολοένα πιο συμπεριληπτικό. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιο συγκεκριμένα, οι αίθουσες Ολύμπιον, Παύλος Ζάννας, Τώνια Μαρκετάκη, Φρίντα Λιάππα, Τζον Κασσαβέτης, Σταύρος Τορνές και Τάκης Κανελλόπουλος είναι πλέον προσβάσιμες σε αναπηρα και εμποδιζόμενα άτομα. Tο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με την υποστήριξη της Alpha Bank, έχει διασφαλίσει και φέτος τις συνθήκες προσβασιμότητας στο Φεστιβάλ. Οι παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δομημένο περιβάλλον, σε συνδυασμό με τη διοργάνωση δύο καθολικά προσβάσιμων προβολών με ακουστική περιγραφή και υπότιτλους SDH, καθώς και την προβολή 23 ταινιών με προσαρτημένους ενδογλωσσικούς υπότιτλους, έχουν ως στόχο να προσφέρουν σε όλους ισότιμη πρόσβαση στον κινηματογράφο».

Αμέσως μετά, οι δύο παρουσιαστές μίλησαν για τη βαθιά αγάπη που τρέφουν για το σινεμά, αλλά για τις πρώτες κινηματογραφικές αναμνήσεις τους, με τον Γρηγόρη Χρυσικό να δίνει έμφαση στην εγγενή συμπεριληπτική φύση της τέχνης του κινηματογράφου. «Σινεμά σημαίνει έκφραση, σημαίνει δημιουργία, σημαίνει “δίνω φωνή”. Είτε έχουμε να κάνουμε με μπλοκμπάστερ είτε με ανεξάρτητες ταινίες μικρού μήκους. Ο κινηματογράφος είναι μια μορφή τέχνης που απευθύνεται εξ ορισμού προς όλους, όλες και όλα. Οφείλει, λοιπόν, να προσφέρει όλα εκείνα τα μέσα ώστε μην αποκλείει κανένα άτομο από την απόλαυση της μαγείας που προσφέρει», επισήμανε σχετικά.

Έπειτα, στη σκηνή ανέβηκε η Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ, Ελευθερία Θανούλη, η οποία στάθηκε στη διαχρονικότητα και στην παρακαταθήκη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. «Το 1960 ξεκίνησε ως Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου, ενώ το 1992 έγινε και επισήμως διεθνές έπειτα από πρωτοβουλία του Απόστολου Δοξιάδη και του Μισέλ Δημόπουλου. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης φιλοξένησε δεκάδες αστέρες του παγκόσμιου κινηματογράφου, καταξιωμένους σκηνοθέτες και σπουδαίους ηθοποιούς, ενώ παράλληλα ανέδειξε νέους δημιουργούς, οι οποίοι έκαναν τα πρώτα βήματά τους εδώ στη Θεσσαλονίκη, για να χτίσουν μετέπειτα λαμπρές καριέρες στο διεθνές στερέωμα. Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτή την πορεία και μπορεί τα 65 χρόνια να μην είναι μια απόλυτα στρογγυλή επέτειος, συνιστούν όμως για μένα ένα σημαντικό ορόσημο και ως τέτοιο θα ήθελα να τα γιορτάσουμε εδώ, στο ανακαινισμένο Ολύμπιον, με την ευχή να ενισχύουμε αυτόν το σπουδαίο θεσμό όλο και περισσότερο στα χρόνια που θα έρθουν. Οι εργαζόμενοι στο Φεστιβάλ, κάποιοι από τους οποίους το υπηρετούν εδώ και 20 ή 30 χρόνια, όσο και οι φορείς της πολιτείας που βρίσκονται πάντα στο πλευρό μας, αξίζουν τις ευχαριστίες και τον σεβασμό μας. Η αγάπη όλων για το σινεμά, το Φεστιβάλ και την πόλη είναι αυτό που μας ενώνει. Κλείνοντας, θα ήθελα να πω το εξής: όταν ο Αντρέ Μπαζέν πήγε στις Κάννες για πρώτη φορά και θέλησε να περιγράψει την εμπειρία ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ, έκανε λόγο για μια “ιερά λατρεία μιας κοινής υπερβατικής πραγματικότητας”. Νομίζω ότι τα στοιχεία της ιεροτελεστίας και της κοινότητας είναι πραγματικά εκείνα που απολαμβάνει κανείς και στο δικό μας φεστιβάλ. Ας το απολαύσουμε».

Τη σκυτάλη πήρε η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Ελίζ Ζαλαντό, μιλώντας για τον ρόλο και την αποστολή τόσο του Φεστιβάλ όσο και του κινηματογράφου γενικότερα. «Ευχαριστούμε όλους εσάς που είστε εδώ απόψε. Αν ισχύει αυτό που λέγεται συχνά, ότι οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε, τότε κατά κάποιον τρόπο αποτελούμε όλοι μας μέλη της μεγάλης οικογένειας του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Κι αυτή η οικογένεια της επιλογής μας είναι πυρηνική, έχοντας στον πυρήνα της το σινεμά. Στο φετινό Φεστιβάλ, μεταξύ πολλών άλλων, θελήσαμε να διερύνουμε την έννοια της οικογένειας, να τη βγάλουμε από τα στενά της καλούπια. Σήμερα είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να στοχαστούμε στη βαθύτερη έννοια του τι σημαίνει να ανήκεις σε μια οικογένεια. Κι ο τρόπος για να το κάνουμε δεν είναι άλλος από το μοντέρνο, το σημαντικό, το γενναίο σινεμά των ημερών μας. Και πέρα από τη δική μας οικογένεια, όχι πολύ μακριά, κυριολεκτικά δίπλα μας, το χάος του μίσους και της βίας υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας και της κατανόησης. Σε μια εποχή συγκρούσεων που προκαλούν ρωγμές στις κοινωνίες μας, το να έρθουμε κοντά ο ένας στον άλλο δεν ήταν ποτέ πιο επείγον. Οι δύο αιματηροί πόλεμοι που συνταράσσουν την ευρύτερη γειτονιά μας θέτουν σε δοκιμασία τον ίδιο τον πολιτισμό μας, προσβάλλουν βαθιά τις αρχές του ανθρωπισμού και μας υποχρεώνουν να συλλογιστούμε τον ρόλο που πρέπει να παίξει ο καθένας μας. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, το σινεμά μάς υπενθυμίζει ότι παρόλο που η τέχνη δεν μπορεί να μετακινήσει βουνά, το Φεστιβάλ έχει τη δύναμη να ενώσει τους ανθρώπους – κι αυτό είναι από μόνο του ένα μικρό θαύμα».

To ΜΟVE IT καλύπτει το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για 14η χρονιά και θα σας μεταφέρει συνεχείς ανταποκρίσεις στο ειδικά διαμορφωμένο section του online περιοδικού μας.