Νύχτες Πρεμιέρας 2022: "Bros" - Κριτική
Σύνοψη: Ο Μπόμπι (Μπίλι Άιχνερ) ζει στη Νέα Υόρκη, είναι ένας επιτυχημένος δημιουργός podcast και έχει πρόσφατα αναλάβει θέση curator στο πρώτο μουσείο που θα ασχολείται με την ιστορία της LGBTQ+ κοινότητας. Ο Μπόμπι πιστεύει ακράδαντα ότι δεν χρειάζεται μια μόνιμη σχέση στη ζωή του για να είναι καλά, αλλά όταν γνωρίσει τον Άαρον (Λουκ ΜακΦάρλαν) σε ένα γκέι κλαμπ, θα αναθεωρήσει όλες του τις πεποιθήσεις για την αγάπη.
ΣΧΕΤΙΚΑΟι Νύχτες Πρεμιέρας παρουσιάζουν David Lynch Remastered
Γνώμη: Εάν κρίνουμε από το “Bros”, την πρώτη LGBTQ+ ρομαντική κομεντί που βγήκε από μεγάλο στούντιο, τότε το μέλλον του συγκεκριμένου κινηματογραφικού είδους είναι queer! Κι αυτό είναι δίκαιο (κι έγινε πράξη), όχι μόνο επειδή ήρθε επιτέλους η στιγμή να δούμε ιστορίες εμπνευσμένες από τα βιώματα της συγκεκριμένης κοινότητας να μπαίνουν στις φόρμες ειδών που παραδοσιακά ασχολούνταν με τις ζωές λευκών, straight ατόμων, αλλά ακριβώς επειδή η LGBTQ+ φωνές έχουν τη δυνατότητα να φέρουν την ανανέωση σε πολυπαιγμένα σενάρια και να φτιάξουν ταινίες που μπορούν να διασκεδάσουν και να μιλήσουν στην καρδιά (και) του ευρύτερου κοινού.
Το “Bros” δεν είναι φτιαγμένο για να κάνει ένα ομοφοβικό άτομο να αλλαξοπιστήσει, είναι φτιαγμένο για να μιλήσει για το πώς είναι αυτή τη στιγμή οι γκέι σχέσεις και η γκέι σεξουαλικότητα, μην παραλείποντας βέβαια να χαρίσει απλόχερα μερικές από τις πιο αστείες και εμπνευσμένες ατάκες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.
Ο πρωταγωνιστής και συν-σεναριογράφος της ταινίας, Μπίλι Άιχνερ, φαίνεται να γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά το «εγχειρίδιο του καλού rom-com» και επιχειρεί εδώ να του αλλάξει τα φώτα, αλλά χωρίς να αφήσει έξω τα κλισέ που έχουμε αγαπήσει. Το χιούμορ του είναι βιοτριολικό και κανείς δεν μένει στο απυρόβλητο: από τον Πρόεδρο Λίνκολν που μπορεί να ήταν γκέι ή bi μέχρι μια σκηνή ομαδικού σεξ που είναι ένα από τα πιο άβολα ξεκαρδιστικά πράγματα που θα δείτε φέτος, ο Άιχνερ ακολουθεί τη συνταγή της επιτυχίας που έχει καθιερώσει ο παραγωγός της ταινίας, Τζαντ Άπατοου, σε προηγούμενα rom-coms που ξέφυγαν από την πεπατημένη, όπως π.χ. το “Trainwreck”.
Βέβαια, το ‘Bros” είναι πρωτίστως μια ταινία κομμένη και ραμμένη στις κωμικές του δυνατότητες και την νευρωτική και hyperactive περσόνα με την οποία έχει γνωρίσει μεγάλο μέρος του κοινού τον Άιχνερ. Και ο Άιχνερ μαζί με τον συμπρωταγωνιστή του Λουκ ΜακΦάρλαν (“Brothers & Sisters”) μας χαρίζουν ένα αξιολάτρευτο, φαινομενικά αταίριαστο ζευγάρι, με τη χημεία τους να ρέει και τους χαρακτήρες τους να αναπτύσσονται μέσω μερικών εξαιρετικά γραμμένων διαλόγων.
Πέρα από την ανελέητη σάτιρα και το υπέροχο πρωταγωνιστικό ζεύγος, το “Bros” πετυχαίνει γιατί είναι μια εξαιρετικά ευαίσθητη ταινία, που αντιμετωπίζει με πραγματική συμπάθεια τους ήρωές της και μιλάει ουσιαστικά για κάτι που μας αφορά όλους: το ότι η αγάπη δεν είναι ούτε χρειάζεται να είναι όπως έχουμε μάθει από τα rom-coms. Μπορεί να πάρει όποια μορφή θελήσουμε εμείς, αρκεί να παραδεχτούμε πώς την έχουμε ανάγκη στις ζωές μας.
Περισσότερα για το φεστιβάλ στο ειδικό section του MOVE IT που ανανεώνεται συνεχώς.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων