"The defeated" season 1: Η ιστορία των ηττημένων

Σύνοψη: Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το Βερολίνο είναι μια πόλη γεμάτη ερείπια και χωρισμένη σε τέσσερις τομείς: τον γαλλικό, τον βρετανικό, τον ρωσικό και τον αμερικανικό. Η εγκληματικότητα χτυπάει κόκκινο σε ημερήσια διάταξη και οι ηττημένοι – οι Γερμανοί πολίτες – αντιμετωπίζουν την εχθρότητα και την καχυποψία των Συμμάχων.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Baby reindeer": Αφοπλιστικά αμφίσημο, ανατριχιαστικά ρεαλιστικό

Όταν ένας αστυνομικός από το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης στέλνεται σε ένα αστυνομικό τμήμα του αμερικανικού τομέα για να αναλάβει την οργάνωσή του, δεν μπορεί να φανταστεί τι τον περιμένει. Όμως, κι ο ίδιος, όπως κι όλοι σε αυτή την πόλη, έχει ένα μυστικό που δεν θα αργήσει να τον βάλει σε μπελάδες.

Γνώμη: Το “The Defeated” ανοίγει με αρχειακό υλικό που δείχνει εικόνες του Βερολίνου μετά τον πόλεμο και μας πληροφορεί ότι οι Γερμανοί είναι πιο ευτυχισμένοι από ποτέ, καθώς έχουν απελευθερωθεί από τον ναζιστικό ζυγό και οδεύουν προς την κοινωνική και οικονομική ευημερία. Αυτή είναι μια ιδανική εισαγωγή για μια σειρά που ντύνεται τις συμβάσεις ενός αστυνομικού μυστηρίου για να χτίσει μια τοιχογραφία της καθημερινότητας στο μεταπολεμικό Βερολίνο. Η καθημερινότητα αυτή μόνο ευτυχισμένη δεν είναι: βιασμοί, κλοπές, δολοφονίες, φτώχεια και πείνα μαστίζουν την πόλη που έχει σπάσει σε τέσσερα κομμάτια.

Στην πρώτη σεζόν του “The Defeated”, το οποίο είναι μια παραγωγή του Netflix σε συνεργασία με το γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ZDF, η χαοτική πραγματικότητα της ζωής στη γερμανική πρωτεύουσα παρουσιάζεται μέσα από τα μάτια ενός Αμερικανού. Ο Μαξ ΜακΛάφλιν (Τέιλορ Κιτς) καταφθάνει από το Μπρούκλιν στον Βερολίνο για να οργανώσει ένα αστυνομικό τμήμα του αμερικανικού τομέα που διευθύνει η Έλσι Γκάρτεν (Νίνα Χος). Παράλληλα, πρέπει να αναφέρει όσα βλέπει στον Τομ Φράνκλιν (Μάικλ Σ. Χολ), τον υποπρόξενο των ΗΠΑ. Γρήγορα, οι έρευνές του στρέφονται προς τον “Angel Maker” (Σεμπάστιαν Κοχ), μια σκιώδη φιγούρα που βοηθά νεαρές γυναίκες να ξεφορτωθούν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες ή άλλες συνέπειες των βιασμών που αποτελούν πια σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Η βοήθεια που τους παρέχει δεν είναι όμως παρά ένα δόλωμα για να τις παγιδεύσει και να τις χρησιμοποιήσει για τους δικούς του σκοπούς.

Το “The Defeated” είναι μια ξεκάθαρα φιλόδοξη προσπάθεια να μπλέξει τα ιστορικά δεδομένα με μια καθαρόαιμη αστυνομική ιστορία, όμως γρήγορα το όλο εγχείρημα αρχίζει σταδιακά να βουλιάζει κάτω από μια σειρά σεναριακών υπερβολών και στερεοτυπικών απεικονίσεων, του τύπου «ο κακός Ρώσος», ο «καλός Γερμανός», ο «αμετανόητος πρώην ναζί» και ο «τιμωρός των ναζί».

Η δουλειά που έχει γίνει στην ανασύσταση της εποχής και του βομβαρδισμένου Βερολίνου είναι προσεγμένη και σε βάζει σ’ έναν κόσμο γεμάτο από ανθρώπινα και πραγματικά ερείπια.

Αλλά αντί να δοθεί έμφαση στους ηττημένους του τίτλου, η ιστορία επικεντρώνεται στον χαρακτήρα του Αμερικανού αστυνομικού και της προσπάθειάς του να εντοπίσει τον αδερφό του, ο οποίος εξαφανίστηκε μετά τον πόλεμο. Κι ο Τέιλορ Κιτς (“Savages”) δεν βοηθάει την κατάσταση στον κεντρικό ρόλο, τόσο με την μπρουκλινέζικη προφορά του που μία εμφανίζεται και μία εξαφανίζεται όσο και με τη διαρκώς σοβαρή έκφραση που μοστράρει, λες και κουβαλάει όλο το βάρος του κόσμου στους ώμους τους.

Στον αντίποδα της ερμηνείας του Κιτς είναι αυτή της Νίνα Χος, αυτής της εξαιρετικής Γερμανίδας ηθοποιού που μπορεί να θυμάστε από αριστουργηματικό, κινηματογραφικό “Phoenix” του Κρίστιαν Πέτσολντ. Η Χος είναι κλάσεις ανώτερη από όλο το καστ μαζί και η δική της ιστορία θα έπρεπε να βρίσκεται στην καρδιά του “The Defeated”.

Έτσι, οι «αμερικανιές» του σεναρίου εκτροχιάζουν μια κατά τ’ άλλα ενδιαφέρουσα σειρά, η οποία φαίνεται να ακολουθεί τη γνωστή ρήση που λέει ότι την Ιστορία την γράφουν οι νικητές. Εδώ όμως ο λόγος θα έπρεπε να ανήκει περισσότερο στους ηττημένους.