Σύνοψη: Η Jeanne είναι μια γαλλίδα συγγραφέας που ταξιδεύει στην Ιαπωνία με σκοπό να βρει το ιαματικό βότανο «Όραμα», το οποίο έχει την δυνατότητα να απαλλάσσει τον άνθρωπο από το άγχος και κάθε ανθρώπινη αδυναμία. Η ιδιαιτερότητα του βοτάνου είναι ότι φυτρώνει κάθε 997 χρόνια υπό ιδιαίτερες συνθήκες, όπως πολύ υψηλή θερμοκρασία. Εκεί θα γνωρίσει τον δασοφύλακα Tomo, που θα την φιλοξενήσει σπίτι του και μια ηλικιωμένη γυναίκα, την Aki, που θα εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Όσο ο καιρός πλησιάζει για να φυτρώσει το βότανο, τόσο το δάσος της ξυπνά αναμνήσεις.

Άποψη: Η Naomi Kawase είναι μια από τις σημαντικότερες σκηνοθέτριες της Ασίας και πολύ αγαπημένη στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, όπως στις Κάννες. Είναι μάλιστα η νεότερη νικήτρια Χρυσής Κάμερας στις Κάννες με την πρώτη της ταινία το 1997. Έπειτα από το εξαιρετικό «Γλυκό φασόλι», ή την όχι τόσο δυνατή «Τυφλή Αγάπη», επιστρέφει με μία μεταφυσική οραματική ρομαντική ιστορία στην οποία υπάρχουν όλα τα δυνατά στοιχεία του σινεμά της Kawase, με το αποτέλεσμα να είναι αρκετά ικανοποιητικό, όχι όμως από τις πιο καλές της στιγμές. Το μινιμαλιστικό αφηγηματικά και ελλειπτικό διαλογικά σινεμά της με τις ωραία φωτογραφημένες σκηνές είναι και αυτήν την φορά παρόν. Η γιαπωνέζα σκηνοθέτρια στην πρώτη της ταινία που οι ηθοποιοί δεν μιλάνε μόνο ιαπωνικά, αλλά επίσης γαλλικά και αγγλικά, φτιάχνει μια απλή στην δομή της πλοκή, της οποίας τα μηνύματα είναι πολύ πιο σύνθετα και τα συναισθήματα πολύ πιο σημαντικά.

Η Γαλλίδα συγγραφέας που υποδύεται η Juliette Binoche, μια ηθοποιός που έχει μάθει να εμπιστεύεται σπουδαίους δημιουργούς από διάφορες χώρες, καταφθάνει στην Ιαπωνία λόγω του ότι κοντοζυγώνει ο καιρός που το βότανο «Όραμα» θα κάνει την εμφάνισή του και θα απαλύνει κάθε υπαρξιακή αγωνία και φόβο. Δεν είναι φυσικά τυχαία η επιλογή του ονόματος του βοτάνου, αναδεικνύοντας την δύναμη του ανθρώπινου οράματος που είναι ικανό να υπερπηδήσει κάθε εμπόδιο και να εξουδετερώσει το άγχος. Ούτε η επιλογή ενός δυτικού που έρχεται στην Ιαπωνία μπορεί να θεωρηθεί συμπτωματική.  Με αυτόν τον τρόπο δηλώνεται όλη αυτή η μυστικιστική αύρα με την οποία είναι περικυκλωμένη η χώρα του ανατέλλοντος ηλίου στο δυτικό συλλογικό ασυνείδητο. Και η Kawase δεν έχει καμία πρόθεση να απομακρύνει την ομίχλη πάνω από την χώρα της, αντιθέτως συμβάλλει στο να κάνει μια εξίσου μυστηριώδη και συμβολιστική διαδρομή στον τόπο της.

Η ταινία διαθέτει εξαιρετική φωτογραφία (του Arata Doto), ένα πολύ καλό πρωταγωνιστικό δίδυμο, την Binoche και τον Masatoshe Nagase που τον είχαμε δει και σε προηγούμενες ταινίες της, και ανάμεσα στους οποίους αναπτύσσεται μία ερωτική ιστορία, η οποία όμως δεν απομακρύνει την πλοκή από τον βασικό της πυρήνα. Αυτό που την απομακρύνει είναι η επιλογή της σκηνοθέτριας να βάζει και να βγάζει δευτερεύοντες ήρωες, δείχνοντας μια αδυναμία στο πώς να διαχειριστεί από τα μέσα και μετά την ιστορία της. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αναμνήσεις της Jeanne από το δάσος στο οποίο έχει ξαναέρθει και στο οποίο κρύβεται μια προσωπική της ιστορία. Οι αναμνήσεις όμως παρεισφρέουν ως παρείσακτα στοιχεία, διαρρηγνύοντας πολλές φορές τον ιστό της ταινίας. Η Kawase ξέρει να κάνει ένα πολύ ωραίο, μινιμαλιστικό και ατμοσφαιρικό σινεμά γεμάτο ειλικρίνεια και αγάπη και γι’ αυτό περιμέναμε μια λίγο διαφορετική προσέγγιση, χωρίς ποτέ να απογοητεύει.

Πρώτη δημοσίευση: 7 Μαρτίου 2019, 06:00
Ενημέρωση: 14 Μαρτίου 2019, 05:30
Τίτλος:
Vision (Κάθε χίλια χρόνια)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
109
Εταιρία διανομής: 
Release: 
7 Μαρτίου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos