Σήμερα φτιάχνουμε τον κόσμο

Σύνοψη: Ο Ντέιβιντ Σαμαράς ή “Ο Έλληνας” είναι ο παραγωγός μιας πολύ επιτυχημένης εκπομπής στην Αργεντίνικη τηλεόραση όπου ο κόσμος πηγαίνει για να λύσει τα καθημερινά του προβλήματα. Ωστόσο η εκπομπή είναι αρκετά επιφανειακή όπως η σχέση του Ντέιβιντ με τους ανθρώπους ο οποίος πέρα από τον γιο του, Μπενίτο, δεν έχει φίλους και καμία σταθερή δέσμευση. Όταν η μητέρα του Μπενίτο του αποκαλύπτει λίγο πριν σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα ότι ο μικρός δεν είναι γιος του, ο Ντέιβιντ σε μια στιγμή εξιλέωσης θα πει στον Μπενίτο την αλήθεια και θα ψάξει μαζί του τον αληθινό του πατέρα.

Άποψη: Μετά το πολύ διασκεδαστικό και αγωνιώδες “Κόλπο του Αιώνα”, ο Αργεντίνος Αριέλ Γουϊνογκράδ αφήνει το heist και επιστρέφει στις πιο οικογενειακές στιγμές όπως στο “Χωρίς Παιδιά” μόνο που εδώ, η οικογένεια έχει μία πιο στρεβλή έννοια για τον πρωταγωνιστή. Το “Today We Fix the World” έχει τις προδιαγραφές μιας κοινωνικής ιστορίας, με γλυκές στιγμές και αστείες προθέσεις όμως η εξέλιξή της κρύβει μία αμηχανία όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε ο σκηνοθέτης να την αφηγηθεί.

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εάν το απαιτούσε ο ρόλος ή έτσι ένιωσε πως ήθελε να ενσαρκώσει τον κεντρικό ήρωα, πάντως ο Λεονάρντο Σμπαράλια (“Pain and Glory”) ενίσχυσε κατά πολύ όλα τα ιδιόρρυθμα στοιχεία του Ντέιβιντ χωρίς όμως να τους δίνει μία όψη κωμικοτραγική ώστε να ταιριάζει υφολογικά στην ταινία. Και ενώ καταλαβαίνουμε τι χαρακτήρα προσπαθεί να μας περάσει, δεν βρίσκει ανταπόκριση.

Αντιθέτως, ο μικρός Μπεντζαμιν Οτέρο στον ρόλο του Μπενίτο είναι ένα έξυπνο παιδί, με ένστικτο και πολύ δυνατό βλέμμα που καταφέρνει να δώσει στην ταινία κάτι από αυτό που της λείπει. Έχει την παιδική του αθωότητα αλλά δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει όλα τα απαραίτητα μέσα για να αποκτήσει αυτό που θέλει.

Σαν μπαμπάς και γιος δεν πείθουν, άλλωστε αυτό είναι και το νόημα από την αρχή, όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι είδαμε την πολυπόθητη σύνδεση μεταξύ τους προς το τέλος. Τα πλάνα που υπήρχαν ώστε να δούμε αυτήν την καμπή στην σχέση τους κάπως χάθηκαν στο συνεχές ψάξιμο του αληθινού πατέρα και στην απέλπιδα προσπάθεια να βγει κάτι κωμικό από όλο αυτό.

Ίσως μερικοί εκκεντρικοί χαρακτήρες που ξεπηδούν μέσα από το σενάριο καταφέρνουν προσωρινά να αλλάξουν την διάθεση των πρωταγωνιστών αλλά και την δική μας όμως ο περιορισμένος χρόνος και ρόλος του λειτουργεί κατά τους. Επί παραδείγματι, ο Ντιέγκο Περέτι δίνει ρέστα ως δάσκαλος χορού και ακόμα και με τις λιγοστές ατάκες που έχει δεν δυσκολεύεται να σε διασκεδάσει.

Πέρα όμως από αυτά τα μικρά χαριτωμένα και την όμορφη κινηματογράφηση στο Μπουένος Άριες, το “Today We Fix the World” δεν μπορεί να φτιάξει βασικά κομμάτια της πλοκής του. Η ένταση και η ψυχή έχουν μία έντονη απουσία από αυτήν και το εγχείρημα χαλάει πριν καλά καλά ξεκινήσει.