Rampage

Σύνοψη: Ο Ντέιβις Οκόγιε, πρωτοζωολόγος και λιγάκι αποστασιοποιημένος από τους ανθρώπους, έχει αναπτύξει ισχυρό δεσμό με τον Τζορτζ, έναν γορίλα που φροντίζει από την γέννησή του. Όταν ένα παράνομο γενετικό πείραμα πάει στραβά, ο Τζορτζ και άλλα ζώα-κυνηγοί μολύνονται, αυξάνουν τους ρυθμούς ανάπτυξής τους κατά πολύ και πλέον αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή για τους ανθρώπους. Για να αποτρέψει την καταστροφή αλλά και για να σώσει τον πανέξυπνο γορίλα, ο Ντέιβις συνεργάζεται με την γενετίστρια Κέιτ Κάλντγουελ για να βρουν μια λύση.

Άποψη: Τρίτωσε το κακό με τον σκηνοθέτη Μπραντ Πέιτον και τον Ντουέιν Τζόνσον (Pain and Gain), αφού το Rampage: Το Απόλυτο Χάος είναι η τρίτη συνεργασία τους μετά τα Journey 2: The Mysterious Island και San Andreas και αν κρίνουμε από τα box office που σημειώνουν τότε δύσκολα θα αρνηθούν και μία επόμενη. Η συγκεκριμένη δουλειά τους βασίζεται αμυδρά στο ομώνυμο video game από την Midway Games με την διαφορά ότι εδώ έχουμε τρία τερατώδη ζώα να διαλύουν τα πάντα στο διάβα τους ενώ από πίσω ο Τζόνσον (στον συνηθισμένο του ρόλο) προσπαθεί να μαζέψει τα σπασμένα.

Ο τίτλος της ταινίας βέβαια, δεν έχει πέσει έξω καθόλου. Το απόλυτο χάος επικρατεί από πολλές απόψεις οι οποίες διατηρούν ρυθμούς “Michael Bay” στην ταινία φέρνοντας τις έννοιες του «μεγάλου» και του «εντυπωσιακού» στην οθόνη. Λογικό, αφού πρόκειται για μπλοκμπάστερ το οποίο, φυσικά, έχει σαν επακόλουθο και την εφήμερη διασκέδαση.

Πράγμα που δεν αποτελεί μειονέκτημα για τις ταινίες όσο διατηρούνται κάποια όρια στην υπερβολή και στην μεγαλοποίηση των καταστάσεων ώστε να υπάρχει και μια φυσιολογική ροή σεναρίου για να ξέρουμε πού βρισκόμαστε. Στο Rampage εάν παραβλέψουμε τον ρόλο-σφήνα της Ναόμι Χάρις (Moonlight) για να εξηγεί σποραδικά ερωτήματα επιστημονικής φύσης και τον αυστηρό αλλά ευσυνείδητο “κάουμποι” Τζέφρι Ντιν Μόργκαν (The Walking Dead, Solace) αυτό που λαμβάνουμε στο τέλος είναι μακρόσυρτες σκηνές μάχης, αδύναμα στημένες και ελλιπέστατα μονταρισμένες. 

Ο γιγάντιος γορίλας Τζορτζ είναι πιθανότατα το μοναδικό αυθεντικό στοιχείο της ταινίας που βγάζει γέλιο και συμπόνια μέσα στο, κατά τα άλλα, κοινότυπο μοτίβο που ακολουθείται στο Rampage με νύξεις πατριωτισμού και οικολογικής συνείδησης, ιδανικό για εκείνους με μεγάλη ανοχή στις στερεοτυπικές ταινίες καταστροφών.