Οι ροδακινιές του Αλκαράς

Οι ροδακινιές του Αλκαράς - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Η οικογένεια Σολέ περνούσε κάθε καλοκαίρι μαζεύοντας τα ροδάκινα από τον οπωρώνα της στο Αλκαράς, ένα μικρό χωριό στην Ισπανία. Αλλά η φετινή σοδειά θα είναι μάλλον η τελευταία τους, καθώς αντιμετωπίζουν έξωση. Τα νέα σχέδια για τη γη περιλαμβάνουν την εκρίζωση των ροδακινιών και την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ, κάτι που προκαλεί ρήγμα στην άλλοτε αγαπημένη, μεγάλη οικογένεια. Για πρώτη φορά αντιμετωπίζουν ένα αβέβαιο μέλλον και κινδυνεύουν να χάσουν πολλά περισσότερα από το σπίτι τους.

Άποψη: Με ένα μήνυμα προς του θεατές που βρέθηκαν στην τελετή έναρξης του 12 Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου (όπου και είδαμε για πρώτη φορά την ταινία), η σκηνοθέτης Κάρλα Σιμόν έθεσε το πλαίσιο της ιστορίας της: πρόκειται για μια ταινία εμπνευσμένη από τη δική της οικογένεια καλλιεργητών που μιλάει για τη σχέση των ανθρώπων με τη φύση, για τη σχέση που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους, για τη σχέση που έχει ό,τι συμβαίνει στη γη μας, με ό,τι συμβαίνει μέσα μας.

Η καθημερινότητα μιας γεωργικής οικογένειας δεν είναι το πιο συχνό θέμα που θα συναντήσουμε στη μεγάλη οθόνη. Δοσμένο, όμως, με την τρυφερότητα, το χιούμορ και τη συγκίνηση που καλλιεργεί με τη σειρά της η Κάρλα Σιμόν, η ιστορία σε παρασύρει σε απέραντες εκτάσεις γεμάτες μυρωδιές, ήχους, γεύσεις, αγάπη, αλλά και συγκρούσεις από αυτές που δεν λείπουν από καμία οικογένεια. Σε ένα επίκαιρο σχόλιο για εκείνους που επαγγέλλονται ανάπτυξη, ενώ κερδοσκοπούν στο βωμό της πράσινης ενέργειας, αφορμή για σκέψεις και διαφωνίες στην οικογένεια γίνεται μια εταιρεία φωτοβολταϊκών που επιδιώκει να ξεριζώσει τις ροδακινιές. Ενώ η πρόθεση ακούγεται ευγενική, η υλοποίησή της αναμένεται να έχει φοβερές συνέπειες στις ζωές των ντόπιων, όταν τα πανέμορφα περιβόλια με τις ροδακινιές δώσουν τη θέση τους στα σιδερένια παραλληλόγραμμα με τις κυψέλες που ρουφάνε τον ήλιο. 

Οι αγρότες μοιάζουν να γίνονται η φωνή της ίδιας της γης. Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές μέσα στον ανεπιτήδευτο ρεαλισμό τους, ενώ η ματιά των παιδιών κυριαρχεί και μας γυρίζει πίσω στα δικά μας χρόνια της αθωότητας. Παππούδες και γιαγιάδες, μικροί και μεγάλοι αποτυπώνουν τη συνέχιση των γενεών και τη σύνδεση των ανθρώπων με τον τόπο τους, πριν η ψυχρή γλώσσα του χρήματος και των αριθμών απαλλοτριώσει τη γη και τις συνειδήσεις. 

«Οι Ροδακινιές του Αλκαράς» απέσπασαν -όχι τυχαία-  τη Χρυσή Άρκτο για την καλύτερη ταινία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, ανάμεσα σε 18 άλλες ταινίες, από μια κριτική επιτροπή με επικεφαλής τον Αμερικανό σκηνοθέτη Νάιτ Σιάμαλαν και την Ισπανίδα σκηνοθέτη να δηλώνει: «Αφιερώνω αυτό το βραβείο σε όσους, παρά τις αντιξοότητες, ασχολούνται με τη γεωργία».

Και σε ένα κοινό όπως αυτό της Ελλάδας, όπου οι περισσότεροι έχουμε ακόμα αναμνήσεις από χωριά, χωράφια, χώματα και την αίσθηση ενός potential  που ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε όπως του άξιζε, η ταινία της Σιμόν έχει σίγουρα πολλά να πει.

Πρώτη δημοσίευση: 25 Aug 2022, 02:46
Ενημέρωση: 1 Σεπτεμβρίου 2022, 00:58
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Οι ροδακινιές του Αλκαράς (Alcarras)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
120
Εταιρία διανομής: 
Release: 
25 Αυγούστου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos