Νοέμβρης

Σύνοψη: Μια κατάδυση στον πυρήνα της γαλλικής αντιτρομοκρατικής ομάδας, κατά τη διάρκεια των πέντε ημερών έρευνας που ακολούθησαν τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου του 2015 στο Παρίσι.

Άποψη: Το απόγευμα και το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι ήταν εφιαλτικό. Ταυτόχρονα τρεις διαφορετικές εκρήξεις και έξι μαζικοί πυροβολισμοί πραγματοποιήθηκαν σε μέρη της γαλλικής πρωτεύουσας, ανάμεσα στα οποία και η επίθεση με ομήρους στο Μπατακλάν.

Ο Νοέμβρης του Cedric Jimenez ξεκινά με την ηλιόλουστη Αθήνα, την Ακρόπολη και τις περιοχές τριγύρω, τα στενάκια και τις αγορές για να δώσει πάσα στις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές και στην κρίση εκείνων των χρόνων καθώς και στα εγκληματικά στοιχεία που μέσω της Ελλάδας διεισδύουν στις ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Γαλλία, με αποτέλεσμα τρομοκρατικές επιθέσεις και χτυπήματα. Τα θερμά χρώματα της Ελλάδας και οι αστυνομικές εισβολές σε σπίτια δίνουν πάσα στα σκοτεινά χρώματα, τους κλειστούς χώρους και τις αστυνομικές έρευνες των γαλλικών αρχών που προσπαθούν να ταυτοποιήσουν και να συλλάβουν τους υπεύθυνους των επιθέσεων.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ Γάλλος ηθοποιός Jean Dujardin στον ρόλο του υπεύθυνου της έρευνας, σε έναν ρόλο που του ταιριάζει γάντι μιας και έχει όλη αυτή την επιβλητική παρουσία και υποκριτική δεινότητα για να ηγηθεί μιας ιστορίας δράσης. Ο Jimenez ξέρει να χειρίζεται τις ιστορίες τρομοκρατικών επιθέσεων, είχε ασχοληθεί και στο Paris Under Watch (2012), και να τις μετατρέπει σε μια ιστορία αστυνομικού σασπένς, όπως η συγκεκριμένη.

Γρήγορη και με αρκετή ένταση, χωλαίνει στο να διατυπώσει όσα χρειάζεται να ειπωθούν. Ίσως θεωρεί δεδομένη την γνώση μερικών πραγμάτων, καθώς μιλάμε για ένα πολύ πρόσφατο γεγονός, και έτσι δεν αναλύει όσο θα έπρεπε την ιστορία, «ξεπετώντας» πολλές υποπλοκές ώστε να διατηρηθεί η διάρκεια σε περιορισμένα πλαίσια. Χάνει την ευκαιρία να εκφράσει έναν λόγο ευρύτερο της ταινίας, όπως έκανε για παράδειγμα η Kathryn Bigelow στο Zero Dark Thirty, μια ταινία με παρεμφερή δομή που όμως μιλούσε με μια ευρύτερη ματιά και γλώσσα για τον μετατρομοκρατικό κόσμο της 11ης Σεπτεμβρίου.

Ο Jimenez ακολουθεί με μια πιο αστυνομοκεντρική λογική την υπόθεση, προσδίδοντας αγωνία αλλά όχι γνώση του τι πραγματικά συνέβη. Η αληθοφάνεια της ταινίας βέβαια είναι αξιόλογη και προσφέρει πολλά στον Νοέμβρη που ίσως κράτησε λιγότερο από όσο θα έπρεπε.