Το λευκό περιστέρι

Σύνοψη: Μία ποιητική ταινία για ένα ταχυδρομικό περιστέρι που χάνεται στο ταξίδι του για τη Γερμανία, όταν ένα αγόρι με αναπηρία από τη Πράγα το πυροβολεί για εξάσκηση στον στόχο. Ένας καλλιτέχνης που βρίσκει το περιστέρι, γίνεται φίλος με το αγόρι. Μαζί περιθάλπουν το περιστέρι μέχρι την πλήρη ανάρρωσή του. Την ίδια στιγμή, ένα κορίτσι στη Βαλτική Ακτή περιμένει να επιστρέψει το περιστέρι της.

Κάποια χρόνια πριν ξεκινήσει το Τσεχοσλοβάκικο Νέο Κύμα (του οποίου εκπρόσωποι είναι ο Μίλος Φόρμαν, ο Γίρι Μένζελ και ο Γιαν Νέμετς) ο Φράντισεκ Βλάτσιλ έφτιαχνε ταινίες κοινωνικού ρεαλισμού. Ο Βλάτσιλ σε αντίθεση με τους υπόλοιπους εκπροσώπους του Νέου Κύματος προσέγγισε την ζωή κάτω από το κομμουνιστικό καθεστώς της Τσεχοσλοβακίας πιο αφηρημένα, χρησιμοποιώντας συμβολικές αφηγήσεις.Το Λευκό Περιστέρι θεωρείται πρόδρομος του Νέου Κύματος. 

Η ταινία βασίζεται στο διήγημα «Susanne» του Otakar Kirchner. Το “Λευκό Περιστέρι” και βασίστηκε στην παραδοσιακή κινηματογράφηση της τσέχικης σχολής, που είχε κερδίσει φήμη στον Μεσοπόλεμο.

Το μήνυμα της ενσυναίσθησης και της φιλίας μεταξύ των εθνών παίρνει το πρόσωπο των παιδιών, αφού η Σουζάν από την Γερμανία, με τη βοήθεια της εικόνας του περιστεριού που της στέλνει ο Μάρτιν από την Πράγα, βρίσκει τελικά το περιστέρι της. O σκηνοθέτης κέρδισε το μετάλλιο Μπιενάλε στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ της Βενετίας, που του απονεμήθηκε εκτός συναγωνισμού για την μαεστρία με την οποία χειρίστηκε τον ποιητικό λόγο και για τις ιδιαίτερες καλλιτεχνικές αξίες της κινηματογραφίας.