Στιβαρός, μεθοδικός δημιουργός
Ο Τόμι Λι Τζόουνς έχει εξελιχθεί σε έναν ώριμο δημιουργό, με προσωπικό στυλ και ευκρίνεια στην σκηνοθετική του ματιά.
Εδώ θυμίζει μεν την μελαγχολική ματιά και την σεναριακή μεθοδικότητα του "Τρεις Ταφές του Μελκιάδες Εστράδα", αλλά χωρίς τελικά να διαθέτει το "ειδικό βάρος" της προηγούμενης ταινίας του, πρωτοπορεί αναθέτοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε γυναίκα και συνθέτει δύο ζωντανούς χαρακτήρες που καταφέρνουν να σε κάνουν να νοιαστείς.
Δημιουργεί ορισμένες πολύ όμορφες εικόνες, αποσπά μια σπουδαία ερμηνεία από την Χίλαρι Σουάνκ, δεν αναμασά στερεότυπα, διαθέτει μερικές όσο-βίαιες-χρειάζεται σκηνές και ακόμα και αν τελικά περίμενες μια πιο στέρεα δομή που θα ενώσει όλες τις τελείες και δεν την έχεις, αυτό δεν σημαίνει ότι το φιλμ δεν έχει (και με την αξία του) την προσοχή σου στραμμένη πάνω του.
Α.Κ.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων