The fall guy

Είναι ένας κασκαντέρ, και όπως συμβαίνει σε όλους τους συναδέλφους του,τον ανατινάζουν,τον πυροβολούν, τον χτυπάνε με αυτοκίνητα, τον ρίχνουν από παράθυρα και τον πετάνε απόδυσθεώρητα ύψη, όλα στο όνομα της διασκέδασης μας.

Και τώρα, έχοντας επιβιώσει απόένα ατύχημα που παραλίγο να του κοστίσει την καριέρα του, αυτός ο ήρωας της εργατικήςτάξης πρέπει να εντοπίσει έναν αγνοούμενο κινηματογραφικό αστέρα, να λύσει μία σκοτεινήυπόθεση συνωμοσίας και να κερδίσει ξανά τον έρωτα της ζωής του, ενώ συνεχίζει ναεργάζεται σαν κασκαντέρ. Τι μπορεί να πάει καλά;

Όσο η αδίστακτη παραγωγός της ταινίας προσπαθεί με διάφορους ελιγμούς να αποκρύψει την εξαφάνιση του σταρ Τομ Ράιντερ από το στούντιο και τους δημοσιογράφους, ο Κολτ εκτελεί τις πιο εξωφρενικά επικίνδυνες σκηνές της ταινίας ενώ προσπαθεί (με ελάχιστη επιτυχία) να κερδίσει ξανά την καρδιά της Τζόντι. Αλλά καθώς το μυστήριο γύρω από την εξαφάνιση του σταρ περιπλέκεται,ο Κολτ θα βρεθεί παγιδευμένος σε μία νοσηρή και εγκληματική υπόθεση που θα τον ωθήσει στο χείλος του γκρεμού και σε συνθήκες πιο ακραίες από οποιαδήποτε επικίνδυνη σκηνή.

Χιούμορ και δράση συνδυάζονται σε ένα κωμικό νεονουάρ με ξέφρενη παρωδιακή διάθεση. Άκρως κινηματογραφόφιλο και μεταμοντέρνα ευρηματικό, όσο και χαοτικά ανοικονόμητο.

O Ντέιβιντ Λιτς κατέχει πολύ καλά την τέχνη να δημιουργεί ψυχαγωγικό σινεμά με περιπέτεια και χαβαλέ, λαμπερούς σταρ, άψογες μουσικές, γενικά η υπερβολή του είναι τόσο όσο, κάποιες φορές πιο ελεγχόμενη, άλλες όχι και τόσο.

Δύο χρόνια μετά το Bullet Train, επιστρέφει με το (κάπως) υποδεέστερο The Fall Guy, αλλά και πάλι συνολικά δεν λαθεύει από την πετυχημένη συνταγή.

Kάτι σαν νεο-νουάρ, με σινεφιλικά σχόλια, ενώ παράλληλα κάπως σαν να προσπαθεί να σατιρίσει τα κλισέ τα οποία χρησιμοποιεί και στα οποία μάλλον οφείλει την ύπαρξή της αυτή η κινηματογραφική διασκευή ενός πετυχημένου τηλεοπτικού σίριαλ.

Ο Ράιαν Γκόσλινγκ είναι ένας πετυχημένος κασκαντέρ, έχοντας σχέση με την  διευθύντρια φωτογραφίας (Έμιλι Μπλαντ), όλα πάνε καλά, μέχρι που ένα σοβαρό ατύχημα θα διακόψει απότομα την καριέρα του και θα απομακρυνθεί από τον χώρο της σοουμπίζ, μέχρι που η παραγωγός μιας χολιγουντιανής περιπέτειας τον καλεί να κάνει ξανά τα σταντ του σταρ που ντούμπλαρε παλιά, αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Λίγο κωμωδία, λίγο μυστήριο, λίγο ρομάντζο, αρκετή περιπέτεια, μπόλικες ωραίες ιδέες, σίγουρα κάπου τα έχεις ξαναδεί καλύτερα, αλλά και πολύ χειρότερα, Γκόσλινγκ και Μπλαντ δείχνουν να το διασκεδάζουν, ένα αίσθημα που μεταφέρουν και στον θεατή. Ακόμα καλύτερα σε θερινό.