Doctor Strange in the multiverse of madness

Doctor Strange in the multiverse of madness - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν το Avengers: Endgame, o Dr. Stephen Strange συνεχίζει να αναζητά την Time Stone.

H συνάντηση με ένα φίλο από τα παλιά - που όμως πλέον μετατράπηκε σε εχθρό - θα τον φέρει αντιμέτωπο με το ανείπωτο κακό.

Άποψη: Η 28η ταινία της Marvel είναι γεγονός, και πλέον έχουμε περάσει στην τέταρτη φάση του σύμπαντος, με το σίκουελ του Dr. Strange (2016) να είναι η πέμπτη μέχρι στιγμής ταινία αυτής της φάσης (μαζί με τον τελευταίο Spiderman, τους Eternals, τον Shang-Chi και την Black Widow). Και αν πολλοί αναρωτιούνται για το πόσο ακόμα θα τραβάει το ενδιαφέρον το MCU, ο νέος Dr. Strange απαντά πως μπορεί, μιας και πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες του σύμπαντος, με όλα ωστόσο τα αρνητικά στοιχεία που περιλαμβάνει ο συγκεκριμένος κόσμος.

Κατ’ αρχάς τι χρειάζεται να έχει δει κάποιος για να βγάζει άκρη, πέρα από την πρώτη ταινία Dr. Strange; Κυρίως τους τελευταίους Avengers και τον τελευταίο Spiderman. Έχει φτάσει να είναι τέτοια η συνεκτικότητα του σύμπαντος και να είναι τόσο προαπαιτούμενη η γνώση των άλλων ταινιών, που στον Dr. Strange δεν τους πειράζει να κάνουν σπόιλερ σε μεγάλα μυστικά των Avengers και Spiderman, που θα σου χαλάσει όλο τον ενθουσιασμό αν είχες σκοπό να τις δεις.

 Ίσως αυτό το τρικ να προσφέρει περισσότερους θεατές, καθώς τους πορώνει να ακολουθούν κάθε βήμα της εταιρείας, από την άλλη όμως έχει αρχίσει να κουράζει. Το να κάνει πλάκα ο Dr. Strange για τον Spiderman και για τις δυνάμεις του ή να αποκαλύπτουν τι έγινε στο τέλος με τον Thanos, κάτι που δεν θα συνέβαινε παλιότερα σε υπερηρωικές ταινίες, ναι μεν είναι ένα meta στοιχείο που προκαλεί το γέλιο ή το ενδιαφέρον του θεατή, από την άλλη όμως έχει υπερεκμεταλλευτεί ανάλογες καταστάσεις που πλέον είναι βαρετό, αν όχι αναμενόμενο, ένας σούπερ ήρωας της Marvel να κοροϊδεύει έναν άλλο.

Κατά τα άλλα, η ταινία έχει ένα μεγάλο όπλο για να μας εντάξει για τα καλά στο θέμα του πολυσύμπαντος, τον σκηνοθέτη Sam Raimi, δημιουργό της πρώτης τριλογίας Spiderman με τον Tobey Maguire, ο οποίος μάλιστα επιστρέφει σχεδόν δέκα χρόνια μετά την τελευταία του κινηματογραφική ταινία, τον αποτυχημένο Oz (2013).

Εδώ όμως επιστρέφει με φόρα και αγάπη στο καλό μπλοκμπαστερικό σινεμά δράσης, θεάματος και διασκέδασης, και πετυχαίνει, μιας και η ταινία σίγουρα δεν στερείται οπτικής εντύπωσης με το μαξιμαλιστικό υπερθέαμα που στήνει. Συναρπαστικές σκηνές δράσης, με την μουσική σκηνή με το πιάνο να είναι από τις ωραιότερες που έχουμε δει ποτέ στην Marvel, εξαιρετικά εφέ και χρήση της μουσικής του σπουδαίου Dany Elfman (σχεδόν μόνιμος συνεργάτης του Tim Burton και του Sam Raimi) και βέβαια έναν Benedict Cumberbatch να αναβαθμίζει ερμηνευτικά τον ρόλο του, δίνοντάς του πολλά bonus σε σχέση με το επιφανειακό σενάριο, που ενώ μιλάει για κάτι που αν το καλοσκεφτούμε, είναι πολύ φιλοσοφικό στην βάση του, η ιδέα δηλαδή των πολλαπλών και παράλληλων συμπάντων και εαυτών, εντούτοις αρκείται στο κομμάτι της διασκέδασης και της δράσης, στο οποίο τα καταφέρνει εξαιρετικά.

Αν ένα από τα σύμπαντα που θα ταξιδέψουν οι ήρωες, θυμίζει το Inception ως προς το οπτικό του κομμάτι, μην θορυβηθείτε. Η ομοιότητα είναι μόνο στο φαίνεσθαι, κατά τα άλλα ο Dr. Strange είναι ο αφελής τριτοξάδερφος του Inception ως προς τα νοήματα με τα οποία (δεν) καταπιάνεται.

Αν κάτι πρέπει να αλλάξει σε αυτόν τον κόσμο, είναι ο τρόπος θέασης της γυναίκας, που ακόμα και υπερηρωίδα να είναι, και πάλι θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε σε συνάρτηση με την μητρότητα, μια μητρότητα-αχίλλειο πτέρνα. Μέσα σε δύο ώρες καταφέρνει να πει όσα ήθελε να πει, με κλείσιμο του ματιού στο τέλος για συνέχεια και μια πολύ ενδιαφέρουσα post-credit σκηνή που αξίζει να ιδωθεί.  

Πρώτη δημοσίευση: 5 Μαΐου 2022, 02:39
Ενημέρωση: 12 Μαΐου 2022, 00:45
Τίτλος:
Doctor Strange in the multiverse of madness
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
126
Εταιρία διανομής: 
Release: 
5 Μαϊου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Feelgood
24061
Tanweer
6684
Tanweer
5357