Den of thieves: Pantera

Σύνοψη: Μια ληστεία διαμαντιών οδηγεί τον Μπιγκ Νικ στη Νίκαια της Γαλλίας. Εκεί θα συναντήσει έναν παλιό του γνώριμο και με τη βοήθειά του θα μπλεχτεί στα σχέδια ενός μεγάλου «χτυπήματος», το οποίο ετοιμάζει η διαβόητη συμμορία Παντέρα.

Άποψη: Επτά ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη ληστεία του αιώνα, ο αιώνας μας αποκτάει και δεύτερη, μέσα από ένα σίκουελ που κανείς δεν ζήτησε.

Ο Μπιγκ Νικ του Τζέραρντ Μπάτλερ, ενός ηθοποιού που έχει βαλθεί να γίνει ο Λίαμ Νίσον στην θέση του Λίαμ Νίσον σε μπιμουβιές δράσης, φεύγει από το αστικό και διεφθαρμένο κλίμα του Λος Άντζελες της πρώτης ταινίας και ταξιδεύει στην φωτογενή Ευρώπη προκειμένου να εντοπίσει τον Ντόνι Ουίλσον, που έχει εμπλακεί στον επικίνδυνο κόσμο των διαμαντοκλοπών και της διαβόητης μαφίας Panther. Μαζί θα σχεδιάσουν μια νέα, φιλόδοξη ληστεία που αυτή την φορά είναι εμπνευσμένη από πραγματική ληστεία, εκείνη του 2003 στην Αμβέρσα που είχε χαρακτηριστεί ως η ληστεία του αιώνα, μιας και είναι η μεγαλύτερη ληστεία διαμαντιών που έχει γίνει ποτέ.

Η ταινία λειτουργεί όπως η τρίτη και τέταρτη σεζόν του La Casa de Papel, μια επανάληψη σεναριακή των δύο πρώτων. Έτσι και εδώ, παρότι αλλάζει διάθεση η ταινία, δεν παύει να επαναλαμβάνει ανέμπνευστα κλισέ των heist ταινιών, τα οποία πετάει μηχανικά μέσα στην ιστορία.

Η πρώτη ταινία τουλάχιστον επεδίωκε μια Μάικλ Mαν προσέγγιση, ενώ στην δεύτερη που έρχεται στην Ευρώπη, γίνεται πιο κοσμοπολίτικη, βάζει και λίγο χιούμορ, κάποια πιο κωμικά στοιχεία, που παρόλα αυτά δεν φαίνεται να λειτουργούν.

Για ένα μεγάλο μέρος της ούτως ή άλλως ξεχειλωμένης σε διάρκεια Ληστείας του Αιώνα 2, παρακολουθούμε τον σχεδιασμό της μεγαλεπήβολης εισβολής στο Παγκόσμιο Χρηματιστήριο Διαμαντιών (WDC) και λιγότερο στην δράση, η οποία αν και εντυπωσιακή και καθηλωτική, έρχεται με χαρακτηριστική καθυστέρηση, ενώ πλέον το ενδιαφέρον έχει εξανεμιστεί δίχως να μπορεί να σώσει και πολλά.

Ο σκηνοθέτης Christian Gudegast θέλει μάλλον να χαλαρώσει λίγο τους τόνους της πιο μάτσο και τούρμπο πρώτης ταινίας, δίνοντας χώρο στους χαρακτήρες χωρίς το σενάριο να βοηθά σε αυτό. Θέλει να δώσει χώρο στον Μπιγκ Νικ να νιώσει συναισθήματα και να συνδεθεί με αυτά, με τους υπόλοιπους χαρακτήρες βέβαια να μένουν στην απέξω και να λειτουργούν απλώς επικουρικά.

Όπως έχει ήδη επιβεβαιώσει ο Μπάτλερ θα έρθει και τρίτη ταινία, που δεν θα καθυστερήσει τόσο πολύ. Έχει την πλάκα της σε σημεία, έχει καναδυό καλοστημένες σκηνές καταδίωξης και κάπου εκεί τελειώνει το ενδιαφέρον μας για αυτή.