Πολλά χρόνια μετά την Αρπαγή των Πιστών, μία θρησκόληπτη αίρεση φανατικών που έχουν απαρνηθεί τον πειρασμό της ομιλίας καταδιώκει την Άζραελ, που έχει αποδράσει.
Όταν οι ανελέητοι φανατικοί την αιχμαλωτίζουν ξανά, η Άζραελ προορίζεται ως ανθρωποθυσία που θα κατευνάσει ένα αρχαίο κακό ριζωμένο βαθιά στην άγρια φύση.
Όμως, η Άζραελ δεν υποκύπτει και, προκειμένου να επιβιώσει και να εκδικηθεί, θα σπεύσει ολοταχώς προς μια σφοδρή αναμέτρηση.
Aν και το μπάτζετ είναι μικρό (και φαίνεται), ο Ε.Λ.Κατζ δείχνει ότι το έχει πολύ σκηνοθετικά, καταφέρνοντας να στήσει μια μπιμουβιά με ένταση, ρυθμό, νεύρο, όσο gore χρειάζεται και ωραίες ιδέες για ένα καλογυρισμένο θρίλερ τρόμου μέσα σε μια δασώδη έκταση της Εσθονίας.
Ένα μετα-αποκαλυπτικό folk horror που θυμίζει κάτι από «The witch» αλλά και «A quiet place» στη συλλογιστική του, για το οποίο όμως ελάχιστες πληροφορίες μαθαίνουμε καθώς η σεναριακή προσέγγιση απαιτεί να μην δοθούν εξηγήσεις για το πως και γιατί συμβαίνουν όσα παρακολουθούμε στον μικρόκοσμο του «Azrael», παρά να η ταινία να εστιάσει αποκλειστικά στη δράση και τον αγώνα για επιβίωση στα... μουγγά.
Η Ταμάρα Γουίβινγκ είναι εξαιρετική, με συναρπαστικές σιωπές και ματιές και ο βασικός παράγοντας για τον οποίο όλο αυτό λειτουργεί πολύ καλά και σου κρατά συνεχώς το ενδιαφέρον (και το μυστήριο) για το πως θα επιβιώσει από τα δαιμονικά-ζόμπι πλάσματα που διψούν για αίμα και ανθρώπινη σάρκα, αλλά και πως θα εκδικηθεί τον χαμό του αγαπημένου της.
Το κλιμα μυστηρίου και θρησκευτικού τρόμου διατηρείται μέχρι το τέλος, ορισμένες σεκάνς είναι πραγματικά δυνατές (αυτή στο τούνελ φέρνει στη μνήμη την αριστουργηματική «Κάθοδο»), το σασπένς και η δράση ανεβάζουν στροφές παρέα με διάφορους συμβολισμούς μάλλον διακοσμητικούς.
Για να οδηγηθούμε σε ένα φινάλε που δεν δικαιώνει ακριβώς την ταινία και μάλλον δείχνει έλλειψη έμπνευσης νοηματικά τουλάχιστον (και αφήνει ίσως και ένα πάτημα για πιθανό sequel), ωστόσο είναι κινηματογραφημένο με απολαυστική «χειροποίητη» δεξιοτεχνία και το μάτι της πρωταγωνίστριάς του να γυαλίζει.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων