Aδελφικοί εχθροί

Aδελφικοί εχθροί - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Ο Μανουέλ πουλά ναρκωτικά. Ο Ντρις δουλεύει στην Δίωξη. Παρότι μεγάλωσαν μαζί, παιδιά μεταναστών, πλέον η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη.

Άποψη: Μετά το τρομακτικό καλοκαίρι με τις Γαλλικές –ο θεός να τις κάνει- κωμωδίες η χειμερινή σεζόν επιστρέφει από εκεί που σταμάτησε τον Μάιο, με μία ακόμη Γαλλική αστυνομική περιπέτεια. Οι Αδελφικοί Εχθροί του Νταβίντ Ολοφέν (Loin des hommes) είναι ένα στιβαρό δράμα, με σίγουρη σκηνοθεσία, εξαιρετική κάμερα και καλές ερμηνείες. Είναι επίσης μια ταινία τόσο προβλέψιμη στο σενάριο της, που και οι όποιες ανατροπές της είναι αναμενόμενες, αφήνοντας μας ως μόνη επιλογή για το αν αξίζει να την δει κανείς, να προσέξουμε το πόσο καλά ή όχι, έχει φτιαχτεί.

Μαροκινός δεύτερης γενιάς στα ζόρικα προάστια, καταφεύγει στο έγκλημα για να επιβιώσει. Ή και όχι. Άλλος Μαροκινός, προτίμησε να γλυτώσει από αυτή την επιλογή με το να γίνει αστυνόμος, καίγοντας μοιραία τις γέφυρες με την γειτονιά του. Ή και όχι. Βλέπετε, ο Ελχόφνε θέλησε να κάνει μία ταινία χωρίς να της προσθέσει κανένα σχόλιο για το πώς οι πρωταγωνιστές του έγιναν αυτοί που έγιναν, για την κοινωνία που προετοιμάζει το έγκλημα και τον εγκληματία που το διαπράττει, για το ποιες αληθινά ευκαιρίες δίνει στους παρίες του το Βατερλό της Γαλλικής πολιτικής για ενσωμάτωση των μεταναστών, για το πόσο αλήθεια είναι μονόδρομος το έγκλημα. Σεβαστό.

Αλλά η ίδια η ταυτότητα των πρωταγωνιστών και το περιβάλλον που κινούνται, «από την άκρη της πόλης» είναι παντού παρόντα, κάνοντας την επιλογή του, είτε ατελή, είτε αφελή. Ανάλογα εάν πιστεύει ότι δεν χρειάζεται να μιλήσει γι αυτά, είτε ακόμη χειρότερα, ότι το πλαίσιο που θέτει την ιστορία αρκεί για να πιάσουμε τις άκρες. Δεν αρκεί.

Η ιστορία, έχει τον Μανουέλ να δουλεύει ως εγκληματίας, συνήθως ως έμπορος ναρκωτικών. Σε ένα ντηλ, βρίσκεται να παλεύει για τη ζωή του ανάμεσα σε νονούς που θέλουν να καθαρίσουν τη συμμορία του και τον Ντρις που θέλει το ίδιο, που θα προτιμούσε όμως να το κάνει με έναν τρόπο που να μην καταλήξει ο Μανουέλ στη φυλακή.

Οι δύο πρωταγωνιστές είναι ο κύριος λόγος που αξίζει να δούμε την ταινία. Όταν συναντιούνται, όλα όσα είναι αλλά και όλα όσα υπήρξαν μαζί μικροί γεμίζουν την οθόνη, με μία ειλικρίνεια και δυσπιστία, πολύ ηλεκτρισμένη και καλά παιγμένη. Ο Ματίας Σχούναρτντς (Far From The Madding Crowd – Red Sparrow)  είναι πια κανονικός διεθνής σταρ και εδώ το επιβεβαιώνει απλά και μόνο με την παρουσία του. Ο αστυνόμος είναι ο Ρεντά Κατέμπ (Django) και στέκεται άξια δίπλα του.

Θα θέλαμε να μας αρέσει περισσότερο αυτή η ταινία. Αλλά με ένα σενάριο που έχουμε ξαναδεί δεκάδες φορές και μόνο επιπλέον προσόν τις καλές ερμηνείες, δεν υπάρχει τίποτε άλλο να μας ιντριγκάρει σε μία ταινία τίμια όσο κρατάει, αλλά καταδικασμένη στην λήθη λίγες ώρες αφότου θα φύγουμε από την αίθουσα.

Πρώτη δημοσίευση: 11 Οκτ. 2018, 12:47
Ενημέρωση: 18 Οκτ. 2018, 06:18
Τίτλος:
Aδελφικοί εχθροί (Freres enemis)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
111
Εταιρία διανομής: 
Release: 
11 Οκτωβρίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos