Mίκι Μανόλοβιτς: "Το κοινό ζητά το εύκολο θέαμα..."

Ελλάς – Σερβία = συμμαχία.
Τουλάχιστον αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα
που έστειλε ο Μίκι Μανόλοβιτς
για τη σωτηρία και ανάκαμψη του βαλκανικού κινηματογράφου...
 

Όλα αυτά, κατά τη συνομιλία που είχαμε εξ αφορμής της προβολής της βουλγάρικης ταινίας «Ο Κόσμος είναι μεγάλος και η σωτηρία της Ψυχής βρίσκεται στη γωνία» του Στέφαν Κομαντάρεφ, στις ελληνικές αίθουσες.

«Λεφτά δεν υπάρχουν, οι παράγοντες του πολιτισμού δεν εμπιστεύονται τον κινηματογράφο και το κοινό ζητά το “εύκολο” θέαμα», μου λέει ο Σέρβος ηθοποιός, ο οποίος τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είναι Πρόεδρος του Σερβικού Κέντρου Κινηματογράφου. «Με μόλις 2,5 εκατομμύρια ευρώ στην παραγωγή ταινίας, δεν μπορώ να κάνω ούτε θαύματα για τα νέα ταλέντα που υπάρχουν στη Σερβία και δυστυχώς έχουν τύχει σε λάθος εποχή», εξηγεί, «επομένως έχω καταλήξει ότι μόνο μια συνεργασία μεταξύ των βαλκανικών χωρών μπορεί να φτιάξει τα πράγματα, να τα πάει μπροστά».

Στην ταινία του Στέφαν Κομαντάρεφ, ο Μίκι Μανόλοβιτς (ή Μανοΐλοβιτς, πιο σωστά) υποδύεται τον Μπάι Νταν τον «βασιλιά του ταβλιού» σε ένα χωριό της Βουλγαρίας τη δεκαετία του ’80. Όταν και εξαιτίας της αντικαθεστωτικής συμπεριφοράς του, εξαναγκάζονται να μεταναστεύσουν στη Γερμανία ο γαμπρός του με την κόρη του και τον εγγονό του. Πολλά χρόνια μετά, ο Μπάι Νταν ταξιδεύει στη Γερμανία για να φροντίσει τον εγγονό του Άλεξ, που έχει χάσει τη μνήμη του έπειτα από ένα βαρύ αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο οποίο σκοτώθηκαν και οι δυο του γονείς. Για να επανέλθει η μνήμη του, παππούς και εγγονός ταξιδεύουν πίσω στη Βουλγαρία με ένα ποδήλατο, παίζοντας συνέχεια τάβλι.

«Να σου πω την αλήθεια ποτέ δεν ήμουν καλός στο τάβλι, πάντοτε προτιμούσα το σκάκι», λέει χαριτολογώντας ο Μανόλοβιτς. «Αν και οφείλω να ομολογήσω ότι ο τάβλι είναι πιο ανοιχτό παιχνίδι, πιο ελεύθερο, που στηρίζεται κυρίως στο συναίσθημα και όχι στη σύνθετη σκέψη, και άρα σε κάνει να νιώθεις πιο ευχάριστα, περισσότερο όμορφα», συνεχίζει.

Αδιαμφισβήτητα, ο 60χρονος Μίκι Μανόλοβιτς, που λίγες ώρες μετά την κουβέντα μας θα βρισκόταν στο Ταλίν της Εσθονίας για τα βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους Βαλκάνιους ηθοποιούς. Έγινε γνωστός από τις ταινίες του Εμίρ Κουστουρίτσα «Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές», «Underground», «Μαύρη γάτα άσπρος γάτος», ενώ έχει παίξει και σε ταινίες του Γκόραν Πασκάλιεβιτς, του Ζαν Ζακ Μπενέξ, του Φρανσουά Οζόν, του Ντάνις Τάνοβιτς, της Νικόλ Γκαρσία κ.ά

Για το ρόλο του στην ταινία του Στέφαν Κομαντάρεφ, τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ. «Πολλοί με ρωτάνε για το αν προτιμώ κωμικούς ή δραματικούς ρόλους καθότι με έχουν συνδέσει με τους ιδιόμορφους χαρακτήρες των ταινιών του Κουστουρίτσα», μου εξηγεί αυτός ο σημαντικός ηθοποιός. «Κι όμως δεν έχω καμιά προτίμηση, και αυτό φάνηκε και στην ταινία του Κομαντάρεφ που το κωμικό με το δράμα στο ρόλο μου εναλλάσσεται συνέχεια», και συνεχίζει, «μια ιστορία που την ευχαριστήθηκα και που άξιζε με το παραπάνω τη θέση της στην 9άδα των Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας 2010».

Η ταινία «Ο Κόσμος είναι μεγάλος και η σωτηρία της Ψυχής βρίσκεται στη γωνία» του Στέφαν Κομαντάρεφ βγαίνει στους κινηματογράφους στις 23 Δεκεμβρίου από την Ama Films.

Νέστορας Πουλάκος