Aβραάμ Παπαδόπουλος: "Δεν καταλαβαίνω τον όρο "...

Το MOVE IT συνάντησε τον Αβραάμ Παπαδόπουλο μεσημέρι Κυριακής.
Συζητάμε πίνοντας καφεδάκι σε γνωστό στέκι στο κέντρο της πόλης.
Χαμηλών τόνων με χαρακτηριστικό σουλούπι και θετική ματιά στο βλέμμα.

Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πολλούς, σκληρά εργαζόμενους ηθοποιούς, μιας υπερδραστήριας γενιάς, που δεν περιμένει στη στάση, αλλά αρπάζει τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Άρτι αφιχθείς από το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λονδίνο και με παρουσία όχι σε μία, αλλά τρεις, ετερόκλητες ελληνικές παραγωγές, που παίζονται αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους.

-Από marketing και media έγινες ηθοποιός. Πολυτεχνίτης ή ανάγκη της εποχής;

Ανάγκη δική μου μάλλον, όχι της εποχής. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, φλέρταρα με την τέχνη. Στην πάροδο των χρόνων αυτό εξελίχθηκε σε μεγάλο έρωτα και κατέληξε σε γάμο!

-Αυτήν την περίοδο συμμετέχεις σε τρεις εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες (Ο Θάνατος που ονειρεύτηκα, Ταξίδι στη Μυτιλήνη και Ρόδα, Τσάντα και κοπάνα). Με ποια κριτήρια κάνεις τις επιλογές σου;

Το ενδιαφέρον σενάριο, το ταλέντο του σκηνοθέτη, η ζεστασιά και ο σεβασμός που δείχνει στους συνεργάτες και οι συνεργάτες είναι τα κοινά σημεία των παραπάνω ταινιών, οι οποίες αν και διαφορετικές μεταξύ τους είναι μοναδικές και μεγάλη τιμή η συμμετοχή μου σ΄αυτές. Το ”Ταξίδι στη Μυτιλήνη” είναι ένα μαγικό ταξίδι για το θεατή, ο “Θάνατος που ονειρεύτηκα” είναι έργο που μέσα από πολύ σκοτεινά γεγονότα προσπαθεί να δώσει φως στις ψυχές μας και η “Ρόδα” να μας κάνει να γελάσουμε και να ξεχάσουμε τα προβλήματα.

-Πολύς ντόρος γίνεται για το νέο κύμα του ελληνικού σινεμά. Ποια είναι η γνώμη σου; Αλλάζουν τα πράγματα στον ελληνικό κινηματογράφο;

Δε θα ‘λεγα πως αλλάζουν ραγδαία. Μετά από ένα διάλλειμα, επανερχόμαστε στις παλιές εποχές και είναι στο χέρι μας να δουλέψουμε όλοι για να έχει το ελληνικό σινεμά τη θέση που του αξίζει. Υπάρχουν εξαιρετικοί σκηνοθέτες και ηθοποιοί. Γιατί όχι κι ένα εξαιρετικό κινηματογραφικό αποτέλεσμα;

-Η ταινία “Στο βάθος κήπος”, στην οποία συμμετείχες, προβλήθηκε πρόσφατα στο London Greek Festival, όπου και κέρδισε το βραβείο πρωτότυπου σεναρίου. Εσύ βρέθηκες εκεί. Πώς αντιμετωπίζονται οι νέοι έλληνες ηθοποιοί στο εξωτερικό; Πώς κάνεις “διεθνή” καριέρα;

Θεωρώ μεγάλη τύχη να προβάλλονται ταινίες που συμμετέχω στο εξωτερικό και ειδικά στο συγκεκριμένο φεστιβάλ. Το παρακολουθώ εδώ και τρία χρόνια κι είναι ευχάριστο που αναπτύσσεται γοργά. Επαγγελματικά δίνει την ευκαιρία γνωριμίας με πολλούς αξιόλογους ανθρώπους του χώρου κι εκεί γνώρισα και τον ατζέντη μου, Marius Bargielski. Τον όρο διεθνή καριέρα, ωστόσο, δεν τον καταλαβαίνω. Ο θεατής της δουλειάς μου μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε. Αν οι δουλειές γίνονται με σεβασμό και αγάπη, θα βρουν σίγουρα ανταπόκριση. Οι έλληνες ηθοποιοί αντιμετωπίζονται στο εξωτερικό, όπως όλοι οι άλλοι, δηλαδή ως ηθοποιοί...

Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος επίσης συμμετέχει στο «December Riots», του Δημήτρη Βόρρη και το «Green Fish» του Γιάννη Παρασκευόπουλου, ενώ τον Ιανουάριο ξεκινά γυρίσματα με τον Τάσο Μπαγλατζή για την ταινία «Κόκκινα Τριαντάφυλλα»