Young hearts

Σύνοψη: Δύο νεαρά αγόρια που μένουν σε γειτονικά σπίτια διαπιστώνουν πως σταδιακά αναπτύσσουν συναισθήματα ο ένας για τον άλλο, με αποτέλεσμα να ερωτευτούν βαθιά για πρώτη φορά στη ζωή τους.

Άποψη: Ένα βέλγικο νεανικό δράμα ενηλικίωσης που προβλήθηκε στην περσινή Μπερλινάλε στο τμήμα Generation με τον Άντονι Σάτεμαν στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο να επαναλαμβάνει με τον δικό του τρόπο την queer εφηβική ευαισθησία και ανακάλυψη του σινεμά  του συμπατριώτη του Λούκας Ντοντ και ιδιαιτέρως το εξαιρετικό Close (2022).

Ο Πρώτος Έρωτας εξερευνά εκείνα τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα που αισθάνεται ένα παιδί στην προεφηβεία και εφηβεία, εν προκειμένω γύρω στα 14, μέσα από τα οποία γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό.

Ο Ελίας ανακαλύπτει την έλξη του προς τα αγόρια, την οποία δειλά ξεστομίζει στον ίδιο και στον νέο γείτονά του στις Βρυξέλλες. Τόσο στους γονείς του, όσο και στο υπόλοιπο περιβάλλον του, αρνείται να παραδεχτεί την αγάπη που δεν λέει το όνομά της, μια αγάπη ή έστω εφηβική έλξη που καταπιέζεται κοινωνικά καθώς έχει εμπεδώσει την δεσπόζουσα ετεροκανονικότητα που έχει επιβάλλει η πατριαρχία.

H ταινία συνειδητά βέβαια έχει επιλέξει να μην έχει κάποια οξύτητα στην αφήγησή της, επιλέγει να αμβλύνει τις αιχμές και να γίνει κάτι πιο κοντά στο παιδικό ρομάντζο του το Κορίτσι Μου (1991) με τον Μακόλει Κάλκιν στην Μόνος στο Σπίτι εποχή, παρά το κοινωνικά ευαισθητοποιημένο σινεμά του Ντοντ.

Ευαίσθητη ματιά, προσκολλημένη στα εφηβικά βλέμματα και τα ανείπωτα συναισθήματα και ένστικτα με όμορφα τοπία και ακόμα πιο γλυκά παιδιά να πρωταγωνιστούν και να δίνουν τον παλμό μέσα σε ένα ταξίδι προς τον άγνωστο ψυχισμό.

Ο Σάτεμαν παρά την σκηνοθετική του απειρία, ξέρει να κουρδίζει τις σωστές χορδές για να συγκινήσει και να πιάσει τον δραματικό παλμό, χωρίς να περιορίζεται σε μια καθαρά queer ιστορία, εστιάζοντας περισσότερο στο πόσο δύσκολο αλλά και γλυκό μέσα στην αβολοσύνη του είναι να βιώνεις και ανακαλύπτεις την πικρή χαρά του πρώτου έρωτα, πολλώ δε μάλλον όταν αυτή σχετίζεται με «απαγορευμένους καρπούς» της κοινωνίας μας.

Χωρίς να γίνεται διδακτικός αλλά και χωρίς να έχει κάποια σθεναρή θέση στα πράγματα, ο Πρώτος Έρωτας είναι ακριβώς αυτό που περιμένει κανείς από μια coming of age ιστορία.