Τα καλύτερα soundtracks του 21ου αιώνα σύμφωνα με το Sight & Sound

Aν υπάρχει ένα κινηματογραφικό (που δεν είναι αμιγώς κινηματογραφικό βέβαια) μέσο που μπορεί να μιλήσει με κάπως μεγαλύτερη «εξειδίκευση» -θεωρητικά τουλάχιστον- για τη σχέση κινηματογράφου και μουσικής, αυτό είναι το Sight & Sound.

Το εμβληματικό βρετανικό περιοδικό στο τελευταίο του τέυχος κυκλοφόρησε με ένα αφιέρωμα στα καλύτερα soundtracks του 21ου αιώνα, μια λίστα που κατάρτισαν οι κριτικοί του μέσου, σε συνεργασία με μουσικούς και συνθέτες.

Και που θα δείτε και ελληνική συμμετοχή.

Αυτές είναι οι επιλογές τους, με χρονολογική σειρά:

"Brother" (Τακέσι Κιτάνο, 2000) - Τζο Χισαίσι

"Οι Αρμονίες του Βερκμάιστερ" (Μπέλα Ταρ, 2000) - Μιχάλι Βιγκ

"Ερωτική Επιθυμία" (Γουόνγκ Καρ-Βάι, 2000) - Ουμεμπαγιάσι Σιγκέρου

"Το Δωμάτιο του Γιου μου" (Νάνι Μορέτι, 2001) - Νίκολα Πιοβάνι

"L’Intrus" (Κλερ Ντενί, 2004) - Tindersticks

"Aboio" (Μαρίλια Ρότσα, 2005) - O Grivo Collective

"Castro" (Αλέχο Μογκιλάνσκι, 2009) - Ουλίσες Κόντι

"Drive" (Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν, 2011) - Κλιφ Μαρτίνεζ

"Και ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι" (Τόμας Άλφρεντσον, 2011) - Αλμπέρτο Ιγκλέσιας

"Κάτω από το Δέρμα" (Τζόναθαν Γκλέιζερ, 2013) - Μίκα Λέβι

"Prisoners" (Ντενί Βιλνέβ, 2013) - Γιόχαν Γιόχανσον

"Η Γέννηση Ενός Ηγέτη" (Μπράντι Κόρμπετ, 2015) - Σκοτ Γουόκερ

"Χαίρε, Καίσαρ" (Τζόελ & Ίθαν Κοέν, 2016) - Κάρτερ Μπάργουελ

"Raw" (Ζουλιά Ντικουρνό, 2016) - Τζιμ Γουίλιαμς

"The Wailing" (Να Χονγκ-τζιν, 2016) - Νταλπαλάν & Τζανγκ Γιανγκ-Γκίου

"Ακρότητες" (Πολ Σρέιντερ, 2017)

"Δεν Ήσουν Ποτέ Εδώ" (Λιν Ράμσεϊ, 2017)

"Η Διαδοχή" (Άρι Άστερ, 2018)

"Mandy" (Πάνος Κοσμάτος, 2018) - Γιόχαν Γιόχανσον

"Shakedown" (Λέιλα Γουέινραουμπ) - Τιμ Ντεγουίτ

"Γυναίκα σε Πόλεμο" (Μπένεντικ Έρλινγκσον, 2018) - Ντέιβιντ Θορ Γιόνσον

"Atlantics" (Ματί Ντιόπ, 2019) - Φάτιμα Αλ Καντίρι

"Monos" (Αλεχάντρο Λάντες, 2019) - Μίκα Λέβι

"1976" (Μανουέλα Μαρτέλι, 2022)

"EO" (Γιέρζι Σκολιμόφσκι, 2022) - Πάβελ Μικιέτιν

"Poor Things" (Γιώργος Λάνθιμος, 2023) - Τζέρσκιν Φέντριξ