Νύχτες 15: "The summer of Sangaile" - REVIEW

Δεύτερη, μόλις, μεγάλου μήκους ταινία (μετά το “Ecoute Le Temps” με πρωταγωνίστρια την Εμιλί Ντεκέν, το οποίο είχε παιχτεί κάποτε στα μέρη μας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου) για τη λιθουανικής καταγωγής σκηνοθέτρια και σεναριογράφο Αλαντέ Καβαϊτέ, το “The Summer of Sangaile” εστιάζει με ευαισθησία, ειλικρίνεια και ατμοσφαιρικότητα στην ενηλικίωση και την ερωτική αφύπνιση της μοναχικής και εσωστρεφούς κεντρικής ηρωίδας του, Σανγκάιλ, η οποία ονειρεύεται να γίνει πιλότος αεροπλανικών επιδείξεων, παρά το γεγονός πως πάσχει από υψοφοβία.

Πολύτιμη αρωγός σε αυτό θα σταθεί μια σχεδόν συνομήλική της κοπέλα, αυτοδίδακτη σχεδιάστρια ρούχων και φωτογράφος μόδας, η οποία όχι μόνο θα την ωθήσει να βγει από το καβούκι της και να αποκτήσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό της, αλλά και θα την παρασύρει σε μια τρυφερή εξερεύνηση της σεξουαλικότητάς της, στην οποία η Καβαϊτέ προσδίδει μια εσάνς ονείρου, κινηματογραφώντας τις περιπτύξεις των δύο κοριτσιών με μια έντονη ποιητικότητα και (υπερ)τονίζοντας την παρουσία της φύσης, η οποία συχνά- πυκνά κυριαρχεί στα κάδρα της.

Με τις δύο νεαρές πρωταγωνίστριες να μαγνητίζουν το βλέμμα με την όμορφη παρουσία τους και το νατουραλιστικό παίξιμό τους, το original score του Jean-Benoit Dunckel (το ήμισυ των Air) να χαϊδεύει απαλά τα αυτιά μας με τις chill-out μελωδίες του και τα εντυπωσιακά πλάνα εναέριων ακροβατικών από ατρόμητους πιλότους να προσδίδουν μια εικόνα άγριας ομορφιάς στο σύνολο, η Καβαϊτέ ολοκληρώνει ένα αφηγηματικά χαλαρό, αλλά έντονα συναισθηματικά φορτισμένο νεανικό δράμα ενηλικίωσης που, αν μη τι άλλο, πιστοποιεί πως... ο έρωτας δίνει φτερά.

ΥΓ. Πρόκειται για την πρώτη ταινία που αξιοποιεί ιδανικά ως soundtrack σε μια σκηνή του το “Running to the Sea” των Royksopp.

Σάββατο 26/9, 21.00, Όπερα 2

7/10