Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Γιώργος Βελέντζας

Ένας από τους πιο σημαντικότερους «δευτεραγωνιστές» των ταινιών της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, ο Γιώργος Βελέντζας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών.

Ο Βελέντζας εδώ και πολύ καιρό βρισκόταν καθηλωμένος στο κρεβάτι του, ενώ τον περασμένο Απρίλιο είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο για εγχείριση αφαίρεσης υγρού από τους πνεύμονές του, η οποία όμως δεν έγινε λόγω της μεγάλης ηλικίας του και της κρίσιμης κατάστασης της υγείας του.

Ο ηθοποιός Γιώργος Βελέντζας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Δεκεμβρίου 1927. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Το 1948 με την ταινία «Οχυρό 27» έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο και στο θέατρο το 1948 (Θίασος Β.Αργυρόπουλου) με το έργο, "» απαγωγή του Σμαράγδως». Επίσης συνεργάστηκε με τους θιάσους των Βέμπο, Αυλωνίτη - Βασιλειάδου - Ρίζου, Βουτσά, Χατζηχρήστου, Βέγγου κ.ά.

Έχει παίξει πολλές φορές ρόλους στρατιωτικού, κυρίως όμως αστυνομικού, αλλά και του μάγκα, όπως στην ταινία «Της κακομοίρας» με τον Κώστα Χατζηχρήστο.Χαρακτηριστικός είναι ο ρόλος του στην ταινία «Από πού πάνε για τη χαβούζα;», όπου έκανε τον αδερφό της αξέχαστης Άννας Μαντζουράνη, ενώ έχει παίξει και στις ταινίες «Αλίμονο στους νέους», «Ένας βλάκας και μισός», «Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει», «Ποιος Θανάσης!», «Ταπεινός και καταφρονεμένος», και «Έξω οι κλέφτες». Συνολικά είχε συμμετάσχει σε περισσότερες από 209 ταινίες, ενώ η Εγκυκλοπαίδεια των Ελλήνων ηθοποιών τον κατατάσσει δεύτερο στη λίστα με τους πιο σημαντικούς δευτεραγωνιστές, μετά τον Λαυρέντη Διανέλλο.

Ασχολήθηκε επίσης με το ντουμπλάρισμα φωνής, σε πολλές ελληνικές ταινίες του 1950-70 και σε μεταγλωττίσεις για την τηλεόραση (Μικρό σπίτι στο λιβάδι). Επίσης, έκανε και ένα σημαντικό πέρασμα και από το ραδιόφωνο. Το 1993, για τη συμμετοχή του στην ταινία «Ζωή χαρισάμενη», κέρδισε το βραβείο ερμηνείας β' ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1993.

Από τις τελευταίες του τηλεοπτικές δουλειές ήταν η συμμετοχή του στο σήριαλ του ΑΝΤ1 «Κωνσταντίνου και Ελένης». Υποδυόταν τον πατέρα της Ματίνας, τον κ. Μανταρινάκη.