"Trapped" season 1-2: εξαιρετικό nordic noir

Σύνοψη: Σε μια απομονωμένη πόλη της Ισλανδίας επικρατούν ήσυχοι ρυθμοί μέχρι την ώρα που δύο υποθέσεις, ενός ακρωτηριασμένου σώματος στον πρώτο κύκλο και μιας δολοφονίας/επίθεσης στον δεύτερο, κάνουν την εμφάνισή τους. Ο επιθεωρητής Άντρι Όλαφσον μαζί με την ομάδα της αστυνομίας θα προσπαθήσουν να βρουν τους ενόχους και να τους αποδώσουν ενώπιον της δικαιοσύνης.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Hit man": Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ σε κάτι "χορταστικό"

Άποψη: Το Σκανδιναβικό Νουάρ δεν έχει γίνει τυχαία ανεξάρτητο είδος στην αστυνομική λογοτεχνία που προσελκύει ορδές αναγνωστών οι οποίοι συρρέουν πιστά προς αγορά σε κάθε νέα υπόθεση πάμπολλων επιθεωρητών. Ο κινηματογράφος δανείζεται τον όρο και αν και δεν έχει κάνει επισήμως την δική του “σχολή”, όλοι αναγνωρίζουμε το Nordic noir όταν το δούμε. Στον στεγνό, μελαγχολικό ρυθμό του υποκύπτει και το “Trapped”, η πιο ακριβή παραγωγή της Ισλανδίας που φέρει στο όνομα του δημιουργού τον Μπαλτάζαρ Κορμάκουρ, σκηνοθέτη επιτυχημένων σχετικά ταινιών όπως τα “Adrift”, “Everest” και “Contraband”, ξεκίνησε το 2015 για να δώσει τον δεύτερο κύκλο μετά από σχεδόν δύο χρόνια.

Στις υποθέσεις του, η διαδικασία της αστυνομίας με επικεφαλής τον Άντρι, έναν ταλαιπωρημένο αλλά ηθικά άμεμπτο επιθεωρητή, βρίσκεται σε πρώτο πλάνο και οδηγείται από τις εξελίξεις αλλά δεν τις υποκινεί απαραίτητα. Σε αντίθεση με τη Αστυνομία όπως την έχουμε συνηθίσει σε Δυτικού τύπου ταινίες, εδώ ο ρόλος της θα έλεγε κάποιος ότι στερείται σχολαστικότητας ή ερευνητικής έντασης όμως αυτή η δήλωση θα ήταν απλά η μία πλευρά του νομίσματος.

Το νησί της Ισλανδίας όπως και η μικρή πόλη που διαδραματίζονται τα γεγονότα μακριά από την πρωτεύουσα του Ρέικιαβικ, είναι τα ουσιαστικά υπόλογα κομμάτια για την μικρή, δικτυωμένη έρευνα που διεξάγουν οι πρωταγωνιστές και την σταδιακή έξαρση της πλοκής. Γιατί όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά και όταν το έγκλημα γίνεται σε μία κοινωνία μερικών εκατοντάδων κατοίκων τότε θα υπάρχουν λοξές ματιές, φήμες, ψέματα και κατηγορίες που θα απαιτούν παρατηρητικότητα και μέθοδο για να αποκαλύψουν τον δράστη.

Αυτό ισχύει και στις δύο περιπτώσεις. Οι συγκυρίες μπορεί να αλλάζουν αλλά στην καρδιά του το “Trapped” ασχολείται με πάνω κάτω με τις ίδιες παθογένειες της κοινωνίας οι οποίες φέρουν τις επιπτώσεις τους στα θύματα και στον υπόλοιπο άοπλο πληθυσμό. Ο λιγομίλητος αλλά καλοκάγαθος επιθεωρητής στον ρόλο του οποίου βλέπουμε τον Όλαφουρ Ντάρι Όλαφσον (εμφανισιακά γνωστός από μικρές συμμετοχές σε ταινίες και σειρές συμπεριλαμβανομένου του “True Detective”) θα είναι αυτός που θα ξεσκεπάσει όλη την αστάθεια της Σκανδιναβικής κοινωνίας που απαντάται και σε χώρες όπως η Σουηδία (μας το έδειξε το Στιγκ Λάρσον στο “Κορίτσι με το Τατουάζ”) και η Φιλανδία (το είδαμε στο “Bordertown”) και συγκεντρώνει διάφορα σημεία των καιρών τα οποία συνοψίζονται στην παράβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να μην κάνουμε spoilers.

Όλη αυτή η επικινδυνότητα σε συνδυασμό με κάποιες διεφθαρμένες και κατά τα άλλα σεβάσμιες προσωπικότητες της μικρής αυτής πόλης δημιουργούν καχυποψίες και ένα πολυσχιδές whodunit που άλλοτε παίζει με τα νεύρα σου και άλλοτε σε παραπλανεί εάν δεν επιστήσεις την ανάλογη προσοχή.

Ο πρώτος κύκλος θριαμβεύει στην απεραντοσύνη της Ισλανδίας και είναι σαφώς ο πιο ιντριγκαδόρικος  από άποψη συμμετεχόντων ενώ ο δεύτερος, παρότι άρτια δουλεμένος και αυτός με τις πολιτικές και μεταναστευτικές του προεκτάσεις τελείως εναρμονισμένος με την επικαιρότητα, κάπως ξανοίγεται πολύ με το θέμα του και προς το τέλος χάνει την λάμψη του σαν διάττοντας αστέρας. Συνολικά, το “Trapped” δεν είναι από εκείνες τις σειρές που μπορείτε να παραβλέψετε.