"Shadowplay" season 1: Κατασκοπεία και ψυχρός πόλεμος

Σύνοψη: Το καλοκαίρι του 1946, αμέσως μετά τον πόλεμο που ισοπέδωσε την Γερμανία, φτάνει στο Βερολίνο ο Αμερικανός αστυνομικός Μαξ ΜακΛάφλιν ο οποίος θα βοηθήσει την Αστυνομία να οργανωθεί υπό τα νέα χαοτικά δεδομένα.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Ο Μαξ όχι μόνο θα προσπαθήσει να πιάσει έναν από τους πιο αδίστακτους αυτουργούς του οργανωμένου εγκλήματος αλλά θα ψάξει παράλληλα και τον χαμένο του αδερφό ο οποίος μάχεται ενάντια των Ναζί.

Άποψη: Κατά την έλευση του Ψυχρού Πολέμου στην μεταπολεμική περίοδο του Β’ ΠΠ, το “Shadowplay” (ή “The Defeated” στην εναλλακτική ονομασία του) είναι πρόθυμο να ξεπλύνει το Βερολίνο από όποια παράνομη δραστηριότητα και να εξασφαλίσει μία καινούργια αρχή αλλά όπως θα έλεγε και ο νεοφερμένος από τις ΗΠΑ, Μαξ, “There is a new sheriff in town”. Αποφασιστικός και τολμηρός, ο Μαξ θα ξεκινήσει την συνεργασία του με ένα προχειροφτιαγμένο αλλά ικανό δίκτυο Γερμανών συναδέλφων που κάνουν καλή δουλειά στην έρευνα για τον λεγόμενο “Engelmacher” (ετυμολογικά «αυτός που κάνει εκτρώσεις») όμως φαινομενικά τους λείπει η απαραίτητη γνώση για να προχωρήσουν την υπόθεση.

 Ο Σουηδός Μανς Μαρλιντ (των “The Bridge”, “Midnight Sun”) κάνει μια προσπάθεια σε Γερμανικό έδαφος με μία αστυνομική σειρά εποχής με γνωστά ονόματα του χώρου και εντυπωσιακή σκηνογραφία που πετυχαίνει την ατμόσφαιρα της εποχής εύκολα αλλά αδυνατεί να δώσει ισάξιο ενδιαφέρον με το σενάριο που τραβάει προς πολλές διαφορετικές πλευρές τον Αμερικανό πρωταγωνιστή του.

Ο Τέιλορ Κιτς (“True Detective”) αφιερώνεται αποκλειστικά και χωρίς φόβο στον ρόλο του και σίγουρα πείθει με την αυτοπεποίθηση ενός ανθρώπου που έχει βιώσει πολλά και δεν φοβάται να κινδυνεύσει για κάποια παραπάνω. Αν με τον Μάικλ Σ. Χολ (“Dexter”) κάνουν ωραίο δίδυμο ως δύο προνομιούχοι άνδρες που προέρχονται από τον ίδιο τόπο τότε με την Νίνα Χος, την δυναμική γυναίκα που θα τον προσγειώσει απότομα για αυτά που δεν ξέρει, έχουν μία πρωτοφανή χημεία. Στις κοινές τους σκηνές υπάρχει έντονη δυναμική χωρίς ποτέ να κυριαρχεί μόνο ένας, γεγονός που διώχνει και το άγχος του κεντρικού χαρακτήρα από τον Κιτς με πολύ απελευθερωτικό τρόπο. Πέρα όμως από τις αξιέπαινες παρουσίες των πρωταγωνιστών, μετράμε και αυτή του Σεμπάστιαν Κοχ στον ρόλο του villain, το “Shadowplay” λίγη σχέση είχε με αυτό που φανταζόμασταν εμείς ως αστυνομική σειρά εποχής.

Το καλά κρυμμένο οργανωμένο έγκλημα εισάγει πολλούς χαρακτήρες εν δυνάμει σημαντικούς για το σενάριο οι οποίοι γρήγορα αποσύρονται από την δράση ενός πλέγματος που δύσκολα ξεμπλέκεται σε μόλις οχτώ επεισόδια. Εάν σε αυτό προσθέσουμε και το side story του χαμένου αδερφού η ιστορία μπερδεύει αρκετά και κάθε διάλογος που ακούμε θα μπορούσε να αφορά είτε την μία υπόθεση είτε την άλλη. Το πρόσφορο έδαφος της κατασκοπείας δυστυχώς επισκιάστηκε από τις καρικατούρες των βίαιων Ρώσων και των σκληρών Γερμανών και σίγουρα καμία πρωτοτυπία δεν μας εντυπωσίασε τόσο ώστε να επιστρέψουμε για τον δεύτερο κύκλο.

Η σειρά προβάλλεται στο Novacinema.