Σε παραπλάνησε το τρέιλερ? Μπορείς να κάνεις μήνυση

Σας έχει τύχει ποτέ να «ψηθείτε» τρελά από μια σκηνή σε τρέιλερ ταινίας, να την δείτε και να διαπιστώσετε ότι η σκηνή αυτή δεν υπήρχε πουθενά; Μάλλον δεν θα σας ξανασυμβεί, καθώς η δικαιοσύνη των ΗΠΑ αποφάσισε ότι πλέον οι θεατές μπορούν να κινηθούν δικαστικά εναντίον κινηματογραφικών στούντιο για ψευδή διαφήμιση, στην περίπτωση που τα δεύτερα κυκλοφορήσουν παραπλανητικά τρέιλερ ταινιών.

ΣΧΕΤΙΚΑGhosted

Αυτή η απόφαση ήρθε σαν αποτέλεσμα μια δικαστικής υπόθεσης που αφορά το “Yesterday”, την ταινία του Ντάνι Μπόιλ στην οποία ο κόσμος ξυπνάει ένα πρωί κι έχει ξεχάσει εντελώς τους Beatles. Στο τρέιλερ του “Yesterday” υπήρχε μια σκηνή με την Άνα ντε Άρμας (“Blonde”), η οποία έκανε τότε τα πρώτα της βήματα προς τη διασημότητα. Στην ταινία, όμως, η σκηνή αυτή είχε κοπεί και η ντε Άρμας δεν εμφανιζόταν πουθενά καθόλη τη διάρκειά της. Αυτή η απουσία της ηθοποιού ήταν που κινητοποίησε δύο θαυμαστές της να καταθέσουν αγωγή κατά της Universal τον Ιανουάριο, υποστηρίζοντας ότι νοίκιασαν την ταινία, αφού είδαν το τρέιλερ, πιστεύοντας ότι θα δουν σε αυτή την ντε Άρμας.

Θαυμαστές της Άννα Ντε Άρμας μηνύουν την Universal για παραπλανητικό marketing

Από την πλευρά της, η Universal υποστήριξε ότι τα κινηματογραφικά τρέιλερ προστατεύονται από την Πρώτη Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ, η οποία αφορά την ελευθερία του λόγου, και ότι αποτελούν «καλλιτεχνικό έργο» κι όχι καθαρή διαφήμιση. Όμως, ο ομοσπονδιακός δικαστής Στίβεν Γουίλσον απέρριψε τους ισχυρισμούς του στούντιο, καθώς σύμφωνα με τους νόμους περί ψευδούς διαφήμισης και αθέμιτου ανταγωνισμού που ισχύουν στην πολιτεία της Καλιφόρνια, τα τρέιλερ εμπεριέχουν «εμπορικό λόγο». Συγκεκριμένα, ο δικαστής είπε ότι μπορεί η Universal να έχει δίκιο στον ισχυρισμό της ότι τα τρέιλερ έχουν μια δημιουργική χροιά, όμως αυτή δεν υπερτερεί της εμπορικής φύσης τους. Και πρόσθεσε ότι, στον πυρήνα του, κάθε τρέιλερ είναι μια διαφήμιση που έχει φτιαχτεί για να προωθήσει μια ταινία, παρέχοντας στους καταναλωτές μια προεπισκόπησή της.

Η Universal προσπάθησε να αμυνθεί χρησιμοποιώντας άλλα κλιπάκια από παλιότερα τρέιλερ του στούντιο, τα οποία εν τέλει δεν προβλήθηκαν στις ταινίες που προωθούσαν, με πιο τρανταχτό παράδειγμα ένα κλιπ από το “Jurassic Park” του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Το στούντιο υποστήριξε επίσης ότι ο «εμπορικός λόγος» που επικαλέστηκε ο δικαστής θα μπορούσε να γίνει εργαλείο σε χέρια δυσαρεστημένων θεατών για να καταθέτουν αγωγές όταν δεν τους αρέσει μια ταινία, ενώ είχαν ενθουσιαστεί από το τρέιλερ της. Ο δικαστής Γουίλσον απάντησε τότε ότι η κατηγορία της ψευδούς διαφήμισης στέκει μόνο όταν «σημαντικά κομμάτια» ενός τρέιλερ δεν καταλήγουν να προβάλλονται στην ταινία και ότι το δικαστήριο θα ασχολείται μόνο με «λογικούς καταναλωτές».

Στην περίπτωση του “Yesterday”, η ντε Άρμας επρόκειτο αρχικά να εμφανιστεί στην ταινία ως φλερτ του κεντρικού χαρακτήρα που υποδύθηκε ο Χιμές Πατέλ, αλλά ο ρόλος της κόπηκε από τον σεναριογράφο Ρίτσαρντ Κέρτις, καθώς στις δοκιμαστικές προβολές το κοινό απεφάνθη ότι αυτή η σεναριακή ιδέα δεν τους άφηνε να επικεντρωθούν στο κεντρικό love story της ταινίας, αυτό μεταξύ του Πατέλ και της Λίλι Τζέιμς (“Pam & Tommy”). Οι δύο θαυμαστές της ντε Άρμας πλήρωσαν 3,99 δολάρια για να νοικιάσουν την ταινία στο Amazon Prime και τώρα ζητούν αποζημίωση 5 εκατομμυρίων δολαρίων. Και με τον δικαστή Γουίλσον στο πλευρό τους, είναι ένα βήμα πιο κοντά στη λήψη των χρημάτων, αν και η υπόθεση δεν έχει κλείσει ακόμα.

Με βάση όλα τα παραπάνω, μένει να φανεί πώς τα στούντιο θα χειρίζονται από εδώ και πέρα τα τρέιλερ των ταινιών τους, για να αποφύγουν παρόμοιους δικαστικούς μπελάδες. Όσο για την ντε Άρμας, κρίνοντας από την εξέλιξη της καριέρας της μέσα στα τέσσερα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την κυκλοφορία του “Yesterday”, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι δύσκολα θα ξανακοπεί ο ρόλος της από κάποιο μελλοντικό σενάριο.