"Murderville" season 1: "Καίει" το σενάριο!

Σύνοψη: Ο Terry Seattle (Will Arnett) είναι ο -όχι και τόσο επιτυχημένος- ντετέκτιβ του τμήματος ανθρωποκτονιών και αναλαμβάνει να λύσει διαφορετικές αστυνομικές υποθέσεις, με τη βοήθεια αγαπημένων celebrities.

ΣΧΕΤΙΚΑScoop

Μέσα στα 6 επεισόδια, 6 διαφορετικοί guest stars θα προσπαθήσουν να βρουν τον ένοχο έχοντας αρκετά στοιχεία, αλλά καθόλου σενάριο!

Άποψη: Βασισμένη στο βραβευμένο με BAFTA «Murder in Successville» του BBC3, η σειρά έχει ένα πραγματικά πρωτότυπο concept. Αυτό από μόνο σε κάνει να την ξεκινήσεις με όλες τις καλές προθέσεις.

 Η δομή κάθε επεισοδίου είναι ίδια: η αρχηγός του τμήματος και πρώην σύζυγος του Terry, Rhonda Jenkins-Seattle (Haneefah Wood), παρουσιάζει στον ντετέκτιβ τον νέο συνεργάτη του. Οι δυο τους επισκέπτονται στη συνέχεια τη σκηνή του εγκλήματος με την Amber Kang (Lilan Bowden) από τη Σήμανση να τους δίνει πληροφορίες και στοιχεία. Ακολουθεί η ανάκριση των υπόπτων με ανορθόδοξους τρόπους και ακόμα πιο ανορθόδοξους διαλόγους. Στο τέλος, ο guest start του επεισοδίου πρέπει να ονομάσει τον ένοχο, πάντα με επιχειρήματα για το συμπέρασμά του, αλλά όχι πάντα με το σωστό αποτέλεσμα.

Το Murderville είναι μια παρωδία των αστυνομικών σειρών που συνηθίζουν να μας κάνουν να «κολλάμε». Όλα τα κλισέ, όπως αυτό της αδικοχαμένης συνεργάτιδας του Terry (στο ρόλο της, η Jennifer Aniston που -δυστυχώς- θα δούμε μόνο ως πορτρέτο στο γραφείο του ντετέκτιβ) της οποίας ο ανεξιχνίαστος φόνος τον έχει στιγματίσει, οι undercover παρακολουθήσεις, η εξέλιξης της ερωτικής ιστορίας με την αρχηγό του τμήματος και πολλά άλλα, είναι παρόντα για να αποδομηθούν με χιούμορ.

Όμως, το στοίχημα του αυτοσχεδιασμού δεν πετυχαίνει σε όλες τις περιπτώσεις. Ο βασικός πρωταγωνιστής δεν καταφέρνει να έχει την ίδια χημεία με όλους τους guests -και είναι λογικό αν σκεφτούμε και την απουσία σεναρίου. Έτσι, κάποια επεισόδια βγάζουν αβίαστο γέλιο, ενώ κάποια άλλα γίνονται κάπως βαρετά. Ο αντιδραστικός Kumail Nanjiani και η ακομπλεξάριστη Sharon Stone δίνουν με διαφορά τα δύο καλύτερα επεισόδια.

Η 30λεπτη διάρκεια βοηθάει να αποφασίσουμε να δούμε «ακόμα ένα» και οι υποθέσεις βάζουν εύκολα τον θεατή στη διαδικασία να κάνει την παράλληλη, δική του έρευνα και να προσπαθεί στο τέλος να μαντέψει τον ένοχο.

Το όλο εγχείρημα θυμίζει περισσότερο escape room. Όχι ότι αυτό είναι κακό, όμως, σίγουρα δεν φτάνει για να κάνει το Murderville την επόμενη «σειρά για την οποία μιλάνε όλοι».

Μάρω Ζουγανέλη