"Dracula" season 1: Αποτυχημένη μοντερνίλα

Η μυθική φιγούρα του Δράκουλα, πρωταγωνιστής στο ομότιτλο μυθιστόρημα του 1897 του Ιρλανδού συγγραφέα Μπραμ Στόκερ, έχει γνωρίσει πολλές τηλεοπτικές και (κυρίως) κινηματογραφικές μεταφορές.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Ripley": Ένα κερδισμένο στοίχημα

Από τον «Dracula» του 1931 με τον Μπέλα Λουγκόζι, μέχρι τις ταινίες με τον Κρίστοφερ Λι και τις παραγωγές της βρετανικής Hammer Films, αλλά και τον εξαιρετικό Δράκουλα του Φράνσις Φορντ Κόπολα το 1992 με τον Γκάρι Όλντμαν.

Ο σύγχρονος τηλεοπτικός Δράκουλας που είδαμε πριν μειρκούς μήνες από τους Βρετανούς Μαρκ Γκάτις και Στίβεν Μόφατ (υπεύθυνους για το υπερ-επιτυχημένο τηλεοπτικό «Sherlock»), έχει την μορφή μίνι-σειράς και αποτελείται από τρία 90λεπτα επεισόδια.

Μια σύγχρονη εκδοχή του μυθιστορήματος του Μπραμ Στόκερ, με μια αρκετά διαφορετική προσέγγιση, αλλά όχι απαραίτητα και επιτυχημένη.

Και ενώ το πρώτο επεισόδιο μοιράζει υποσχέσεις, με τον Άγγλο δικηγόρο Τζόναθαν Χάρκερ (Τζον Χέφερναν) να καταλήγει δέσμιος του κόμη Δράκουλα (Κλάες Μπανγκ), σε ένα κάστρο-λαβύρινθος από το οποίο δεν μπορεί να αποδράσει, με μια υψηλού επιπέδου σκηνογραφία και ερμηνείες που φλερτάρουν με το χαιρέκακο, δίχως να μπορείς να ισχυριστείς ότι θέλγουν. Ειδικά ο Κλάες Μπανγκ, μπορεί αρχικά να πείθει, περισσότερο σαν έκφραση, αλλά καταλήγει μάλλον σε μια άνευρη καρρικατούρα, υπερ-υπαινικτικός, οριακά χαζοχαρούμενος.

Υποσχόμενη (επίσης στην θεωρία) η «μονομαχία» του Δράκουλα με την Αδελφή Άγκαθα (Ντόλι Ουέλς), μία θαρραλέα, εύστροφη μοναχή, με εκνευριστική φωνή που σκέφτεται έξω από το κουτί, η οποία αποδεικνύεται η μοναδική άξια αντίπαλος του Κόμη μεν, αλλά ο τρόπος που αποδίδεται η κόντρα τους, αγγίζει οριακά τα υψίπεδα μιας κωμωδίας τρόμου.

Στο δεύτερο και πολύ περισσότερο στο κραυγαλέο τρίτο επεισόδιο, οι ενδιαφέρουσες σκηνές ολοένα και λιγοστεύουν, το αμφίσημο χιούμορ εξαπλώνεται, η υπερβολή ενοχλεί.

Και όμως, ανανεώθηκε για 2η σεζόν.