Αύγουστος με κινηματογραφικό αφιέρωμα στον Αντώνη Σαμαράκη

Οκτώ μικρού μήκους ταινίες εμπνευσμένες από διηγήματα του Αντώνη Σαμαράκη θα έχουν την δυνατότητα να δουν οι θεατές διαδικτυακά στο αφιέρωμα που οργάνωσε και παρουσιάζει η t-shOrt, στο μεγαλύτερο κινηματογραφικό site για την ελληνική μικρή ταινία www.shortfilm.gr

Οκτώ σκηνοθέτες εμπνεύστηκαν και μετέφεραν στην οθόνη, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, τα διηγήματά του: «Το Ποτάμι», «Ο Ηλιος Εκαιγε πολύ», «Σ΄ ένα Συνοριακό Σταθμό», «Φυστίκια Αιγίνης».

Διαχρονικά από την παλαιότερη (1989) μέχρι την νεώτερη (2019) καταγράφονται οι απόψεις των σκηνοθετών με ευαισθησία, δυναμική και τόλμη μεταφέροντάς μας τις εικόνες και τους ήχους που φαντάστηκαν μέσα από τις λέξεις και τις φράσεις των κειμένων του.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το στοιχείο της διαφορετικής οπτικής από διαφορετικούς σκηνοθέτες πάνω στο ίδιο διήγημα αφού ο θεατής μπορεί να δει τέσσερις διαφορετικές εκδοχές του διηγήματος «Το Ποτάμι» από τους Αρη Μπαφαλούκα, Γιάννη Καραπιπερίδη, Μιχάλη Φελάνη και Γεωργία Νικολάου καθώς και δύο διαφορετικές εκδοχές του διηγήματος «Ο Ηλιος Εκαιγε Πολύ» από τους Κυρηναίο Παπαδημάτο και Χρυσιήδα Γαζή.

Μπορείτε να δείτε το αφιέρωμα εδώ

OI TAINIΕΣ

Το Ποτάμι

Σκηνοθεσία: Άρης Μπαφαλούκας

Διάρκεια: 9' 45'', Μυθοπλασία, 16 χιλ., Έγχρωμη, 1995

Ένα ποτάμι αποτελεί σύνορο δύο αντίπαλων στρατοπέδων σε περίοδο πολέμου. Ο Βασίλης ένας στρατιώτης αψηφώντας τις διαταγές, κολυμπάει σε αυτό...

Η Απέναντι Όχθη

Σκηνοθεσία: Μιχάλης Φελάνης

Διάρκεια: 9' 25'', Μυθοπλασία, Έγχρωμη, 2011

Ένας στρατιώτης παρακούει τις εντολές της Μεραρχίας, το όριο που τους έχουν θέσει, για να φτάσει στο ποτάμι που είναι ο απαγορευμένος καρπός για τους στρατιώτες, έτσι έρχεται αντιμέτωπος με έναν άλλο άντρα. Είναι εχθρός; Και αν ναι, τι τους χωρίζει πραγματικά; Η ιστορία παραβάλει το αντιπολεμικό μήνυμα που ήθελε να εκφράσει ο συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης.

Το Ποτάμι

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραπιπερίδης

Διάρκεια: 20,΄ Σπουδαστική, 16 χιλ., Έγχρωμη, 1995

Η διαταγή ήταν ξεκάθαρη. Δεν έπρεπε με τίποτα να μπουν στο ποτάμι. Πέρα από το ποτάμι ήταν ο εχθρός. Όποιος την παρέβαινε τη διαταγή θα πέρναγε στρατοδικείο. Ένας στρατιώτης αποφασίζει να σπάσει τη διαταγή και να μπεί στο ποτάμι.... Βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη.

Το Ποτάμι

Σκηνοθεσία: Georgia Bloo Nicolaou

Διάρκεια: 11' 50'', Μυθοπλασία, Έγχρωμη, 2016

Άνοιξη 1942. Στα μέσα του 2ου παγκοσμίου Πολέμου, ένας στρατιωτικός λόχος βρίσκεται κατασκηνωμένος στο δάσος κατά τη διάρκεια μιας εκεχειρίας. Η προσωρινή ειρήνη και η αυξανόμενη ανοιξιάτικη ζέστη, τους παραπλανεί σε μια παραίσθηση ασφάλειας και ξεγνοιασιάς. Μετά από ένα νοσταλγικό όνειρο, ο Άντονυ, ένας νεαρός στρατιώτης, επιχειρεί να διατηρήσει την ανθρωπιά και ταυτότητά του, ψάχνοντας Κάθαρση στα νερά του κοντινού ποταμού.Βασισμένο στο διήγημα ‘Το Ποτάμι’ του Αντώνη Σαμαράκη.

Σ' ένα Συνοριακό Σταθμό

Σκηνοθεσία: Νάνσυ Σπετσιώτη

Διάρκεια: 10' 50'', Μυθοπλασία, 35 χιλ., Έγχρωμη

Ένας ηλικιωμένος σταθμάρχης δουλεύει χρόνια σ’ έναν συνοριακό σταθμό. Παρακολουθεί τα τραίνα να φεύγουν, αλλά αυτός παραμένει εκεί...

Φιστίκια Αιγίνης

Σκηνοθεσία: Σάββας Σταύρου

Διάρκεια: 17', Μυθοπλασία, Έγχρωμη, 2019

Μετά το θάνατο της μητέρας του, η οποία πνίγηκε από ένα φιστίκι Αιγίνης, και ζώντας ακόμα στο πατρικό του, ο μοναχικός σαραντάρης Γιώργος καταστρώνει προσεκτικά ένα περίπλοκο σχέδιο αυτοκτονίας. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο Γιώργος αφήνει δικαιολογίες, εμπόδια και ανθρώπους να αναβάλλουν τη πράξη του αυτή, αγνοώντας ίσως τον πραγματικό λόγο που τον οδηγεί στην αυτοχειρία.

Ο Ηλιος Εκαιγε Πολύ

Σκηνοθεσία: Κυρηναίος Παπαδημάτος

Διάρκεια: 26΄, Μυθοπλασία, 16 χιλ., Έγχρωμη, 1989

Ο Ηλιος Εκαιγε Πολύ

Σκηνοθεσία: Χρυσηίδα Γαζή

Διάρκεια: 11΄, Σπουδαστική, 16 χιλ., Έγχρωμη, 2000

Παρακολουθούμε μια σημαδιακή μέρα της ζωής ενός ανθρώπου. Η τύχη τού παίζει άσχημο παιχνίδι. Οι ισορροπίες είναι λεπτές. Η στέρηση από την έλλειψη χρημάτων, ακόμα και φαγητού, αποτυπώνεται κυρίαρχα στον ήρωα. Η τύχη του παραμονεύει, και μπροστά στο δίλημμα της καλής παρουσίας για μια θέση στον ήλιο, κερδίζει για άλλη μια φορά η ατυχία, ενώ εκείνος χάνει ίσως και την τελευταία ευκαιρία να βρει δουλειά.