Σπάικ Τζόνζι + Πέδρο Πασκάλ = Fun

Ο Σπάικ Τζόνζι μας έχει λείψει οπότε καθετί με το οποίο καταπιάνεται μας κάνει να χορεύουμε από την χαρά μας σαν τον Πέδρο Πασκάλ. Η Apple στράφηκε ξανά σε πρώτης λίστας σκηνοθέτες και ηθοποιούς για να παρουσιάσει τα προϊόντα της - αυτή τη φορά, είναι ο Πέδρο Πασκάλ, του οποίου ο ραγισμένος χαρακτήρας βρίσκει το χορό του χάρη στα ακουστικά ακύρωσης θορύβου του τεχνολογικού κολοσσού.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Τhe last of us" season 2: Ανθρώπινο, βαθιά σκοτεινό, αριστούργημα

Το νέο διαφημιστικό σποτ με πρωταγωνιστή τον Πασκάλ σκηνοθετεί ο δημιουργός των "Her", "Being John Malkovich". Η διαφήμιση ή ταινία μικρού μήκους διάρκειας πεντέμισι λεπτών, «Someday», ακολουθεί τον χαρακτήρα του Πασκάλ καθώς περιηγείται σε ένα συναισθηματικό ταξίδι προχωρώντας μετά από έναν χωρισμό. Όταν ο θλιμμένος άντρας ξεκινά το Active Noise Cancellation στα AirPods 4 του, ο κόσμος του μεταμορφώνεται: Η κρύα, χειμωνιάτικη παλέτα μετατρέπεται σε ένα ζωντανό ονειρικό τοπίο και όλοι γίνονται μέρος της μουσικής.

Σε ένα σημείο, ο χαρακτήρας του Πασκάλ έχει μια εξωσωματική εμπειρία: Ακούγοντας μουσική στα ακουστικά του, βλέπει ένα όραμα του πιο ανάλαφρου, πιο χαρούμενου εαυτού του. Καθώς κινείται ανάμεσα στους αντίθετους κόσμους της θλίψης και της ελπίδας, η οπτική του αλλάζει - και συμμετέχει σε ομαδικούς χορούς flash-mob μέσα σε ένα πολύχρωμο αστικό τοπίο γεμάτο από πέταλα λουλουδιών. Η χορογράφος Tanisha Scott, η οποία έχει δουλέψει με τη Rihanna, τον Drake και την Beyoncé, δημιούργησε τις χορευτικές κινήσεις του Pascal, υποστηριζόμενη από ένα σύνολο εφεδρικών χορευτών.

Η μουσική της ταινίας ξεκινά με το "Conticinio" του Guitarricadelafuente πριν μεταβεί σε ένα πιο ενεργητικό ρυθμό με το "Perfect" του Sam i (με τους Tropkillaz, Bia και MC Pikachu) με το ρεφρέν "You're perfect / Now work it" (στο οποίο ακούγεται η φωνή του Πασκάλ).

Η διαφήμιση σηματοδοτεί τη δεύτερη καμπάνια του Τζονζι με την Apple. Το 2018 σκηνοθέτησε την ταινία "Welcome Home". Ακόμα και αυτό το σύντομο βίντεο δείχνει ξεκάθαρα την αστική weirdo διάθεση που διαπνέει το ευαίσθητο σινεμά του σκηνοθέτη που έχουμε να δούμε δική του ταινία μυθοπλασίας δώδεκα χρόνια από το Her (2013).