"Living": Ο Μπιλ Νάι στα Όσκαρ μέσω... Κουροσάβα

Το Ikiru ή Καταδικασμένος, στα ελληνικά, είναι μια από τις πιο αντισυμβατικές ταινίες του Ιάπωνα σκηνοθέτη, Akira Kurosawa, μακριά από τον κόσμο των σαμουράι και των σαιξπηρικών δραμάτων. Ελαφρώς εμπνευσμένος από τον Θάνατο του Ιβάν Ίλιτς του Τολστόι, το 1952 αποφάσισε να δημιουργήσει ένα χαμηλότονο ανθρώπινο δράμα για την ζωή ενός μεσήλικα γραφειοκράτη. Και παρότι δεν είναι μια από τις πιο γνωστές ταινίες του, σίγουρα και μόνο στο άκουσμα ότι θα γίνει αγγλόφωνο remake της ταινίας του Kurosawa, προκαλεί ένα κόμπο στο στομάχι για το τελικά αποτέλεσμα.

ΣΧΕΤΙΚΑThe Beautiful Game

Τοποθετημένο στο Λονδίνο των 50s, το Living θα ακολουθεί τον Bill Nighy, στον ρόλο που είχε ερμηνεύσει ο Takashi Shimura, δηλαδή ενός υπαλλήλου που πέρασε τριάντα χρόνια στο ίδιο πόστο, στην ίδια δουλειά, αφοσιωμένος εξολοκλήρου στην εργασία και όλα ανατρέπονται όταν μαθαίνει ότι έχει καρκίνο στο στομάχι και μόνο έξι μήνες με ένα χρόνο ζωής. Ήδη οι πρώτες κριτικές από το εξωτερικό είναι πολύ καλές για την ερμηνεία κυρίως του Nighy, που τον θεωρούν πιθανό διεκδικητή του Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου.

Σε συνέντευξή του στο IndieWire, ο Bill Nighy μίλησε για τον ρόλο του. «Δεν είναι συχνό να έχεις ένα μεγάλο ρόλο που είναι κάποιος απλός και αξιοπρεπής. Σε αυτή την περίπτωση, τον προσέγγισα ως κάποιον που είναι τοποθετημένος στην θλίψη. Όταν πέθανε η γυναίκα του πολύ νωρίς, κάτι παγιδεύτηκε μέσα του».

Το Living σκηνοθετεί ο (low radar δημιουργός) Oliver Hermanus ενώ στα πολύ ευχάριστα και ελπιδοφόρα είναι ότι το σενάριο το γράφει ένας από τους πιο ταλαντούχους και διάσημους συγγραφείς του καιρού μας, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2017, ο Kazuo Ishiguro, που τελευταία φορά που έγραψε σενάριο για ταινία ήταν το 2005 για το The White Countess του James Ivory. Μαζί με τον Nighy, παίζουν επίσης οι Aimee Lou Wood, Alex Sharp, Adrian Rawlins και Tom Burke. Η ταινία θα κυκλοφορήσει στα σινεμά στις 29 Δεκεμβρίου.

Update: Αυτό είναι το επίσημο τρέιλερ. Το φιλμ το είδαμε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και όντως ο Μπιλ Νάι βρίσκει εδώ τον ρόλο και την ερμηνεία της ζωής του. Θα είναι μεγάλη αδικία αν δεν βρεθεί με οσκαρική υποψηφιότητα, όχι ότι αυτό σημαίνει και τα πάντα βέβαια. 

Μια ταινία που σου δημιουργεί πολύ όμορφα συναισθήματα. Είναι από εκείνες τις σπάνιες φορές που ένα remake μπορεί να σταθεί και να περιπλέξει τον δικό του μικρόσκοσμο..