"Love, death and robots" s04: Μηδενικό engagement και πρωτοτυπία

Σύνοψη: Η 4η σεζόν της σειράς έρχεται να προσθέσει ένα ακόμα κεφάλαιο στις ολιγόλεπτες ιστορίες animation που θεματοποιούν την αγάπη, το θάνατο, τα ρομπότ ή/και το συνδυασμό τους σε παραγωγή Ντέιβιντ Φίντσερ.

ΣΧΕΤΙΚΑMillers in marriage

Άποψη: Συνεπής στον sci – fi κόσμο της αλλά σοκαριστικά ανέμπνευστη και διεκπεραιωτική, η ανθολογία του Love, death and robots επιστρέφει με έναν κύκλο 10 επεισοδίων, ο οποίος κάνει τον θεατή να αναρωτιέται ειλικρινώς πώς το “Volume IV” πήρε το πράσινο φως από τους παραγωγούς  χωρίς να περιλαμβάνει μισό άξιο λόγου επεισόδιο.

Εμμονικά ανακυκλούμενες θεματικές (αλήθεια, στις πόσες μάχες μεταξύ αντιμαχόμενων διαγαλαξιακών «παικτών» μπαίνει η κόκκινη γραμμή του «ως εδώ» για μία σεζόν;), σεναριακή προχειρότητα και ρηχότητα, μια διάχυτη αίσθηση αποσπασματικότητας, αμηχανίας και ανολοκλήρωτου καθ’όλη τη διάρκεια.

Ιστορίες που κάτι προσπαθούν να πουν, κάποιο (χιουμοριστικό ή μη) σχόλιο προσπαθούν να αρθρώσουν, το οποίο ωστόσο στην καλύτερη περίπτωση χάνεται στη μετάφραση.

Στη δε χειρότερη μοιάζει να στερείται οποιουδήποτε περιεχομένου, σαν να αποφάσισε το εκάστοτε στούντιο (δεν έχουν προέλθει όλα τα επεισόδια από την ίδια καλλιτεχνική ομάδα) να χρησιμοποιήσει μια εντελώς προσχηματική, αδιαμόρφωτη ιδέα ως αφορμή για να τεστάρει τι έμαθαν οι ασκούμεν@ του σχετικά με τις διαθέσιμες τεχνικές animation στη διάρκεια της μαθητείας τους.

Μια σεζόν μηδενικού engagement και πρωτοτυπίας κι ανύπαρκτης εννοιολογικής συνοχής (όχι, οι πολλαπλές παραλλαγές των διαστημικών μονομαχιών δε δημιουργούν υποκείμενο θεματικό πυρήνα, παρά μόνο υπογραμμίζουν το έλλειμμα έμπνευσης που τις χαρακτηρίζει).