Death of a telemarketer

Σύνοψη: Ο Kasey Miller είναι ένας αδίστακτος πωλητής που εργάζεται σ’ ένα τηλεφωνικό κέντρο. Τα ψέματα, οι δολοπλοκίες και η παραπλάνηση των πελατών είναι βούτυρο στο ψωμί του και κανείς δεν τον σταματά.

Όταν, όμως, κινδυνεύει να χάσει τη θέση του πωλητή με τα υψηλότερα ποσοστά, θα καταλήξει να πάρει μια απόφαση που θα φέρει τα πάνω κάτω.

Άποψη: Το Death of A Telemarketer αποτελεί ένα εγχείρημα –δυστυχώς διόλου επιτυχημένο- κωμικής παρουσίασης ενός από τα πιο διαβόητα επαγγέλματα, εκείνο των τηλεπωλητών. Παρότι οι συνθήκες εργασίας των τηλεπωλητών και των ρόλων που αναγκάζονται να παίζουν για να κλείσουν τις πωλήσεις παρουσιάζονται με μεγάλη αληθοφάνεια, η ταινία δεν καταφέρνει να κάνει τίποτα παραπάνω.

Ήδη από τον τίτλο είναι κατανοητό ότι ο σκηνοθέτης κλείνει το μάτι στον θεατή κάνοντας μια αρκετά ξεκάθαρη αναφορά στο Death of Salesman του Άρθρουρ Μίλερ, το έργο που θέτει στον πυρήνα του το κυνήγι του χρήματος, τον καταναλωτισμό, τον καπιταλισμό, το αμερικανικό όνειρο, τον γρήγορο πλουτισμό. Ωστόσο, παρότι το πεδίο είναι πρόσφορο και θα μπορούσαν –ακόμη και μέσω μιας κωμικής προσέγγισης- να θιχτούν αντίστοιχα ζητήματα, στην ταινία απλά αναφέρονται επιφανειακά, ως μέρος του συνόλου και χωρίς να δίνεται κανένα ιδιαίτερο βάρος.

Κι αυτό θα μπορούσε να είναι αποδεκτό, αν η ταινία κατάφερνε έστω να είναι αστεία. Δυστυχώς, όμως, όλες οι προσπάθειες για χιούμορ πέφτουν στο κενό και αποτυγχάνουν παταγωδώς. Το μόνο που εμποδίζει τον θεατή να μην κλείσει την ταινία ήδη από το πρώτο μισάωρο, είναι ο Lamorne Morris. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες δεν έχουν τίποτα να προσδώσουν στην ταινία καθώς ο τρόπος έχουν αποδοοθεί εξυπηρετεί μόνο το να γεμίζουν οι σκηνές και τίποτα παραπάνω.

Το αποκορύφωμα έρχεται στο δεύτερο μισό της ταινίας, όπου ο Miller πέφτει θύμα ομηρίας από έναν αγανακτισμένο με τους πωλητές πελάτη. Οι σκηνές που ακολουθούν αγγίζουν τα όρια του σουρεαλισμού. Απίστευτα κακογραμμένες σκηνές, χωρίς καμία απολύτως λογική και συνοχή που δίνουν την αίσθηση ότι η ταινία στα μισά της έπαθε κάποια κρίση ταυτότητας και θέλησε να γίνει παρωδία. Εξίσου απογοητευτικό είναι και το τέλος που καμία αλλαγή δεν επιφέρει στο προηγούμενο σκηνικό.

Δυστυχώς, το Death of A Telemarketer είναι από αυτές τις ιδέες που ίσως θα έπρεπε να μείνουν απλά ως ιδέες και να μην υλοποιηθούν.

Άννα Μαρία Χατζηστυλιανού