Nanny

Γνώμη: Η Aisha πιάνει δουλειά ως νταντά σε σπίτι προβληματικής μεγαλοαστής οικογένειας για να καταφέρει ν φέρει τον γιο της στην Αμερική. Υπάρχουν όμως θέματα που προκύπτουν...

Σύνοψη: Το 'The nanny ' απέσπασε διθυράμβους στο γνωστό φεστιβάλ Sundance, πράγμα το οποίο συνήθως λέει πολλά, μπορεί και τίποτα όμως. Είναι γνωστή η μούρλα κάποιων να παρουσιάσουν κάτι απλοϊκό σε βαρύγδουπο, σαν οι θεατές να μοιάζουν μικρούληδες να κατανοήσουν στο τι θέλει να πει ο ποιητής. 

Στη προκειμένη περίπτωση η σκηνοθέτης Nikyatu Jusu αν έχει σκοπό να παρουσιάσει ένα μικρό δραματικό φιλμ τότε κανένα πρόβλημα. Γιατί για θρίλερ που πλασάρεται δε το λες σε καμία περίπτωση.

Οι εφιάλτες (;) που βλέπει η Αιsha μέσα από πολύ όμορφα πλάνα και ιδέες, δε φαντάζουν τόσο απειλητικοί όσο θα θέλαμε, η μουσική είναι όντως ατμοσφαιρική αλλά οι νευρώσεις των πλουσίων μάλλον θυμίζουν μια αγχωτική ελληνική οικογένεια παρά κάτι πιο σκοτεινό. Μια αργή απεικόνιση της κατάστασης με λίγες σταγόνες περί ρατσισμού κοινωνικού και φυλετικού δε δημιουργεί υπερβολές,  αλλά αν σε βρει κουρασμένο θα σε στείλει σε μια γλυκιά υπνηλία παρά στη λύτρωση του φινάλε. 

Η οποία λύτρωση έχει ένα ενδιαφέρον με δύο ανατροπούλες, αλλά και πάλι δεν είναι να πεις ότι η ταινία σου άλλαξε τη ζωή .

Η πρωταγωνίστρια Anna Diop είναι καταπληκτική, φτάνει όμως αυτό;
Ο ντόρος γύρω από το έργο επίσης δε βοήθησε, μιας και είναι μια σοβαρή δημιουργία και ....αυτό.

Πρόσφατα αποσβολωμένος από το εξωθενωτικο σε συναισθήματα binge watching του πανέμορφου 'The last  of us' (μέχρι εκεί που έχει φτάσει και ανυπόμονος για το big bang του φινάλε), η 'Νταντά' μπορεί και να αδικείται.

Ίσως οι μεταμφιέσεις δραμάτων σε θρίλερ δε βρίσκουν πάντα στόχο, όμως έχουν το κοινό τους . Ένα κοινό που δείχνουν να μη σέβονται ολοένα και περισσότερο οι κολοσσοί Marvel- Disney με τη νέα επίδειξη παλιμπαιδισμού στο καινούργιο Ant man Quantomania...